Εχοντας πετυχημένη θητεία στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η Ολγα Γεροβασίλη γνωρίζει τι σημαίνει ασφάλεια αλλά και πώς μπορεί να δομηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με την Αστυνομία. Με αφορμή το έγκλημα στα Γλυκά Νερά κατηγορεί την κυβέρνηση για επικοινωνιακά παιχνίδια και μιλάει ξεκάθαρα για φιάσκο στη διαχείριση του θέματος. «Εχουμε όλοι συνείδηση της αποστολής μας και γνωρίζουμε πως οι καιροί δεν μας περιμένουν» λέει, στέλνοντας το δικό της μήνυμα μία εβδομάδα πριν από τη διεξαγωγή της προγραμματικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

Η «επιστροφή των ΗΠΑ», η «ανασύνταξη της Δύσης», με αυτές τις επιγραμματικές εκφράσεις συνόψισαν τα διεθνή ΜΜΕ τις πρόσφατες συναντήσεις των G7, του ΝΑΤΟ, του Μπάιντεν με τον Πούτιν. Δύσκολο να υποτιμήσει κανείς τους συμβολισμούς και την ουσία αυτών των εξελίξεων, όσο και αν είναι ακόμα επισφαλείς και ακαταστάλακτες. Είναι άλλωστε πολύ πρόσφατη η ανάμνηση της Αμερικής του Τραμπ με την εθνική περιχαράκωση και τις επιλεκτικές εξωτερικές επεμβάσεις, τον εθνολαϊκισμό και την εχθρότητα προς την Ευρώπη.

Η πανδημία βρίσκεται, έπειτα από πολύ καιρό, σε φάση σταθερής αποκλιμάκωσης και υποχώρησης των επιδημιολογικών δεικτών, χωρίς όμως να έχει εκλείψει ο κίνδυνος τοπικών ή γενικευμένων αναζωπυρώσεών της, λόγω κυρίως των νέων και μεταδοτικότερων μεταλλάξεων του ιού. Ενα νέο επιδημικό κύμα το φθινόπωρο δεν μπορεί να αποκλειστεί και η πιθανότητα αυτή αυξάνεται όσο καθυστερεί η καθολική εμβολιαστική κάλυψη των ενηλίκων και η επίτευξη «ανοσιακού φραγμού» στον γενικό πληθυσμό.

Δυο χρόνια κυβερνά ο Κυρ. Μητσοτάκης, ανοίγοντας από την πρώτη στιγμή στους υποστηρικτές του την προοπτική μιας δεύτερης θητείας της ΝΔ, με το στρατήγημα των «διπλών εκλογών».

Μια επιδίωξη που ενσταλάζεται στην ελληνική κοινωνία- η μεγάλη πλειοψηφία των παντοειδών ΜΜΕ να είναι καλά- αποκτώντας χαρακτηριστικά μιας «φυσικής» αλληλουχίας πιθανολογούμενων γεγονότων. Οι προσεχείς εκλογές με βάση τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, ποσοτικά και ποιοτικά καταγράφουν μεγάλο προβάδισμα της ΝΔ την πρώτη διετία διακυβέρνησής της.

1. Η απλή αναλογική και οι συζητήσεις

Η απλή αναλογική δυναμώνει τη συζήτηση που περιλαμβάνει και το θέμα των συμμαχιών. Μόνο που στις περισσότερες προσεγγίσεις γίνεται μεροληπτική παρουσίαση! Γιατί το διακύβευμα δεν είναι οι άνευ όρων συμμαχίες διακυβέρνησης! Η χώρα για την αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης καλείται να διαχειριστεί, την τρέχουσα περίοδο, ένα σημαντικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανάκαμψης.

Μόνη εγγύηση για την ασφάλεια στην περιοχή μας είναι ένας ουσιαστικός διάλογος με την Τουρκία με στόχο τη λύση

Ησυνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στο πλαίσιο της πρόσφατης Συνόδου του ΝΑΤΟ διέλυσε κάθε ψευδαίσθηση για τους στόχους της ελληνικής κυβέρνησης στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών: ο πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε ένα ήρεμο καλοκαίρι τονίζοντας παράλληλα ότι οι διαφορές μας με τη γείτονα είναι αγεφύρωτες. Με αυτές τις δηλώσεις ο Έλληνας πρωθυπουργός έκλεισε την πόρτα σε κάθε προσπάθεια επίτευξης λύσης.

Το πιο καλό νέο δεν ήταν τόσο το ύψος του ευρωπαϊκού προγράμματος ανάκαμψης. Τα περίπου 800 δισ. ναι μεν είναι το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό πρόγραμμα από την εποχή του σχεδίου Μάρσαλ, αλλά είναι μικρό αναλογικά, π.χ., με το αντίστοιχο αμερικανικό. Το πιο σπουδαίο νέο ήταν ότι έγινε ένα βήμα αμοιβαιοποίησης του χρέους: Πρώτη φορά ανοιχτά διακηρύσσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι δανείζεται από τις αγορές και επιμερίζει το προϊόν του δανεισμού στα κράτη-μέλη και, μάλιστα, όχι ανάλογα με το μέγεθος της οικονομίας τους, αλλά λαμβάνοντας υπόψη και τις καταστροφές που υπέστη καθένα από την πανδημία και τις ανάγκες που έχει.

Αυτό που επεδίωκε το συνέδριο ήταν η επισημοποίηση της σύμπραξης κράτους - Εκκλησίας - επιστημόνων - επιχειρηματιών προς "χάριν" των γυναικών και της πατρίδας

Ο έλεγχος και η άσκηση εξουσίας στα γυναικεία σώματα είναι παλιά όσο και ο πολιτισμός: σαν να έπρεπε η θαυμαστή γυναικεία γονιμότητα, και δι’ αυτής ο ορισμός του χρόνου, να δαμαστεί, αλλά και να καταστεί εμπορεύσιμο αγαθό. Από τον μάγο της φυλής μέχρι το σερνικοβότανο και τα τάματα, επιτήδειοι πλούτιζαν πάνω στην επιθυμία, άλλοτε εγγενή και άλλοτε επιβεβλημένη, των γυναικών για τεκνοποίηση.

1.Πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση η οικιακή οικονομία (domestic economy) ήταν κυρίαρχη. Η παραγωγή γινόταν στον οικογενειακό χώρο όπου ο παραγωγός κατείχε, σε έναν μεγάλο βαθμό, τα μέσα παραγωγής. Με τη Βιομηχανική Επανάσταση παρατηρούμε τη σταδιακή προλεταριοποίηση των εργαζομένων στις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες όπου οι εργαζόμενοι δεν είχαν εργατικά δικαιώματα. Υπήρχε δηλαδή μια τεράστια ανισορροπία δύναμης μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου σε ένα πολιτικό πλαίσιο όπου το κράτος λειτουργούσε απλά ως «νυχτοφύλακας», δηλαδή δεν επενέβαινε στον εργασιακό χώρο. Αυτή η κατάσταση οδηγούσε στην πλήρη εξαθλίωση.

Η συζήτηση για το «κόμμα» επανέρχεται σταθερά από καιρό σε καιρό στους κύκλους της κριτικής πολιτικής θεωρίας, αλλά και στην τρέχουσα δημόσια συζήτηση.

Ο λόγος είναι ότι το «κόμμα», αυτή η θεμελιώδης θεσμική μορφή πολιτικής αντιπροσώπευσης των κοινωνικών τάξεων και ομάδων, βρίσκεται σε βαθιά κρίση.

Α. Είναι πανθομολογούμενο πλέον ότι η σύγχρονη Δημοκρατία διέρχεται μια βαθιά και παρατεταμένη κρίση, στην βάση της οποίας βρίσκονται οι ραγδαίες εξελίξεις που σηματοδοτήθηκαν από την έκρηξη της οικονομικής παγκοσμιοποίησης.Αυτό το αναγνωρίζουν πλέον ακόμη και εκείνοι οι οποίοι, στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, όχι μόνον «δεν ήκουσαν την βουήν των επερχόμενων γεγονότων», περιχαρακωμένοι στα θεωρητικά στερεότυπα του παρελθόντος, αλλά και αντιμετώπισαν με υπεροψία όσους έκρουαν από τότε τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούσαν την δραστική και αποτελεσματική αντίδραση της πολιτικής απέναντι στις νεοφιλελεύθερες ακρότητες της παγκοσμιοποίησης (που συνοψίζονται με τους όρους «αχαλίνωτος καπιταλισμός» και «φονταμενταλισμός των αγορών»).

Ο Υπουργός Εργασίας και στην σημερινή πρωτομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής για το Νομοσχέδιο: «Για την Προστασία της Εργασίας κλπ. κλπ» επανήλθε στο «υπερεπιχείρημα»: Εμείς, όχι μόνο ενσωματώνουμε την Οδηγία 2019/1158 του Ευρ. Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Ιουνίου 2019 για την ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ζωής, αλλά και την διευρύνουμε για όλους τους εργαζόμενους, …αρκεί φυσικά να είναι αυτοί που θα το ζητήσουν από τους εργοδότες. Πώς τολμάει ο ΣΥΡΙΖΑ να μας κατηγορεί για τις ατομικές συμβάσεις, ενώ είναι αυτός που ψήφισε την Οδηγία αυτή όταν ήταν στην κυβέρνηση!