Στα δύσκολα ανατρέχουμε στις συμβουλές όσων έζησαν και χειρίστηκαν κρίσιμες καταστάσεις με την Τουρκία. Γιατί, όπως έλεγε συχνά ο Βύρων Θεοδωρόπουλος, «η Ιστορία δεν πρέπει να σε διδάσκει τι πρέπει να κάνεις, αλλά το τι δεν πρέπει να κάνεις». Βρισκόμαστε στα πρόθυρα κάποιου «γεγονότος» χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει τι και πότε θα συμβεί. Ο Ερντογάν έχει ανέβει πολύ ψηλά στο «δέντρο» και θα δυσκολευτεί να κατέβει, χωρίς να πέσει…

Μερικές φορές σημαντικές ειδήσεις περνούν στα ψιλά. Διάβαζα χθες στο Bloomberg πως η Κίνα και η Σαουδική Αραβία διαπραγματεύονται την αγορά πετρελαίου με το κινεζικό νόμισμα (γουάν), όχι με δολάρια. Σε αυτή την είδηση κρύβεται λίγο το τι πραγματικά διακυβεύεται στην κρίση της Ουκρανίας. Η έκβασή της θα καθορίσει το πώς θα είναι ο κόσμος μας τα επόμενα 40-50 χρόνια.

...

Τα εθνικά θέματα συνιστούν μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Οποτε έμπλεξαν με την εσωτερική πολιτική σκηνή, κατέληξαν σε τραγωδίες ή χαμένες ευκαιρίες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς αν η κυβέρνηση θέλει ειλικρινώς την επίλυση του προβλήματος ή τη διάσπαση της αξιωματικής αντιπολίτευσης· και την πολυδιάσπαση του πολιτικού μας συστήματος, που θα δώσει την ευκαιρία σε μικρά ακραία κόμματα να έχουν ρυθμιστικό ρόλο σε συνθήκες απλής αναλογικής.

Η Ιστορία γράφεται και πάει μπροστά με «μαγκιές», αυτό το γνωρίζουμε. Πολλές ρήξεις και τομές δεν θα είχαν γίνει χωρίς παράλογες κινήσεις. Οταν επισημαίνουμε το κόστος διαφόρων ειδών «μαγκιάς», δεν είναι επειδή λατρεύουμε την αδράνεια ή τη διατήρηση του στάτους κβο. Απλώς να επισημάνουμε ότι όταν πίσω από τις «μαγκιές» δεν υπάρχει σχέδιο ή παράτολμο θάρρος ή, ακόμη καλύτερα, και τα δύο, η καταστροφή παραμονεύει. Να το πούμε και απλά, λαϊκά; Τζάμπα μαγκιά δεν υπάρχει, ούτε στις διεθνείς σχέσεις…