Αρθογράφος: Ηλίας Μαγκλίνης - Σελίδα: 1
Η όλη συζήτηση που προέκυψε περί υποχρεωτικής στράτευσης στα 18 θα ήταν πολύ κωμική αν δεν γινόταν σε καιρούς άκρως σοβαρούς. Σε επίπεδο τακτικής, εάν η Νέα Δημοκρατία επιθυμεί ψήφους κεντρώων ή και κεντροαριστερών, ας τις αποχαιρετήσει. Και μόνον η σύμπνοια με τον τωρινό υπουργό Αμυνας αρκεί για να της γυρίσουν την πλάτη ψηφοφόροι που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ανάγκη.
Είμαι πολύ περίεργος: αν όλος αυτός ο θόρυβος με τα ιερά λείψανα της Αγίας Βαρβάρας γινόταν επί κυβερνήσεως Σαμαρά ή συγκυβερνήσεως Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ ή κι ενός σχήματος που περιελάμβανε το «κρυπτοφασιστικό» (κατά πολλούς συριζαίους, επώνυμους και ανώνυμους) «Ποτάμι», τι θα κατέβαζαν, κατά το κοινώς λεγόμενο
Ηλίας Μαγκλίνης, Η Καθημερινή της Κυριακής, 31/08/2014
«Οι λέξεις είναι τα πάντα», έγραψε ο Ναπολέων στο κλασικό «Εγχειρίδιο πολέμου». Πράγματι· ειδικά σε εποχές κρίσης και πόλωσης, όπως είναι η δική μας, οι λέξεις, όταν μάλιστα αναφερόμαστε στο παρελθόν, σε μια συνθήκη δηλαδή ολοκληρωμένη υποτίθεται, παγιωμένη, και όμως, την ίδια στιγμή, ρευστή και ευάλωτη σε διαφορετικές ερμηνείες, κατέχουν ειδικό βάρος. Παράδειγμα: λέξεις όπως «διωγμός», «σφαγή», «θηριωδία» βαραίνουν με έναν ειδικό τρόπο στη συλλογική μνήμη εθνών και στις προσωπικές μνήμες των ανθρώπων.
Ηλίας Μαγκλίνης, Η Καθημερινή της Κυριακής, 04/08/2013
Στον επίλογο του εξαιρετικού βιβλίου του «Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας. Η διαμόρφωση του νεοελληνικού κράτους 18ος - 21ος αιώνας» (εκδ. Πόλις), ο καθηγητής Κώστας Κωστής υπογραμμίζει τον βασικό άξονα του βιβλίου: τη «μετατροπή μιας μικρής επαρχίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλαδή ενός μουσουλμανικού κράτους, σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος».
Θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι μετά το θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει κάμποσους ψηφοφόρους, όχι πολλούς, πάντως κάποιους θα τους χάσει. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ψήφιζαν Συνασπισμό για να «σταυρώσουν» τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη.