Οι εκλογές του 2004 μπορεί να αποδειχθούν σημαντικός σταθμός, όχι μόνο... εκλογικός αλλά και πολιτικός, και εννοώ τη διαφαινόμενη σημαντική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.
Στις εκλογές ψηφίζουμε πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν να παίξουν ένα ρόλο χρήσιμο και κρίσιμο στην συνολική διακυβέρνηση της κοινωνίας μας, στην πολιτική δράση και στη λήψη αποφάσεων, στην Κυβέρνηση αλλά και στη Βουλή. Ένας τέτοιος ρόλος είναι σύνθετος, περιλαμβάνει την ενεργό παρουσία, τον έλεγχο της πολιτικής που διαμορφώνεται, την κριτική, την πρόταση, τη στενή σύνδεση με τους πολίτες και τα ενδιαφέροντα τους. Ψηφίζουμε δηλαδή και για Κυβέρνηση και για αντιπολίτευση, για την ποιότητα της και για τις προοπτικές της.
Tο πολιτικό σκηνικό ήδη διαμορφώνεται επιτακτικά. Όλοι παρακολουθείτε και γνωρίζετε τις πεζές λεπτομέρειες, τις δήθεν πρωτοβουλίες, τα πραγματικά κενά λόγου και πράξης , τους ελιγμούς και τις συγκλίσεις, καμιά φορά τις δεύτερες σκέψεις, που τελικά οδηγούν όλο και πιο καθαρά σε μιαν αντιπαράθεση παρατάξεων, άλλο αν κάποτε πρόκειται για ψευδώνυμο και άλλοτε για πρόσχημα άλλων πρωτοβουλιών πριν ή μετά τις εκλογές. Εμείς θεωρούμε αυτονόητα ότι είμαστε μέλη της παράταξης των αριστερών, χωρίς άλλους προσδιορισμούς και χωρίς άλλες προδιαγεγραμμένες κατευθύνσεις, που είναι ζητήματα πολύ σημαντικά και απαιτούν και συζήτηση και συντεταγμένες διαδικασίες.
Συνέντευξη του Μιχ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ στον Β. Σκουρή (, 6-7.12.2003)
ΕΝΑ ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΟΥ;
Πρόκειται για μιαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα απόπειρα σύγκλισης δυνάμεων και απόψεων στο χώρο της αριστεράς. Στην παρούσα φάση νομίζω ότι κυριαρχεί μια σχετική αμηχανία, μεγάλη προγραμματική ασάφεια και γενικολογία και εμφανέστατη υπεκφυγή απέναντι στα πολιτικά ζητήματα της εξουσίας και του ρόλου της αριστεράς. Επαναλαμβάνεται κατά κόρον και με πολλές και ποικίλες διατυπώσεις η διάθεση ή η "ιδρυτική" σκέψη για την αναδιάρθρωση της αριστεράς, για υπέρβαση των σημερινών σχημάτων και για "μόνιμη" (αυτό ειπώθηκε κατά την παρουσίαση του κειμένου) συνεργασία, με λίγα λόγια σαφώς προετοιμάζεται η ανάδυση ενός νέου σχήματος, το οποίο μάλιστα (όπως ειπώθηκε επίσης κατά την παρουσίαση) ήδη έχει κάποια δικά του όργανα (Τύπου, συντονισμού δράσης κλπ). Η μεν σύγκλιση θέσεων γίνεται με παραχωρήσεις και υποχωρήσεις κυρίως από την πλευρά του ΣΥΝ, η δε κατεύθυνση προς νέο σχήμα αντίκειται στις αποφάσεις του τελευταίου τακτικού συνεδρίου του. Γι αυτό και θεωρώ ότι ναι μεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να πιστεύει τα ανωτέρω και να εναποθέτει σε αυτά τις ελπίδες του, όμως για να γίνουν επίσημη πολιτική του ΣΥΝ δεν αρκεί μια πλειοψηφία στα όργανα του, αλλά απαιτείται καταστατικά απόφαση του Συνεδρίου του. Έως τότε αποτελούν άποψη των υποστηρικτών τους αλλά δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα των συνεδριακών αποφάσεων, οι οποίες αποτελούν ένα είδος συμβολαίου ανάμεσα στα μέλη του κόμματος.
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΣΑΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ;
Όχι, ούτε πολιτικά, ούτε θεωρητικά και αφήνω κατά μέρος τα λάθη και τις ανακρίβειες επί των γεγονότων...
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ;
Δεν έχει προταθεί ακόμα τίποτε σχετικώς...Φυσικά έχει κανείς την αίσθηση ότι προετοιμάζονται κάποιες προτάσεις, αλλά θα παραμείνω για την ώρα στα γεγονότα και στην απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ που ζήτησε να της κατατεθεί συνολικό πακέτο προτάσεων για τις εκλογές, διακήρυξη, σχήμα, ηγεσία και βεβαίως και τίτλος όπου θα κυριαρχεί ο όρος "Συνασπισμός"...
ΕΣΕΙΣ ΥΠΟ ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΣΤΙΕ ΕΚΛΟΓΕΣ;
Έχω ήδη καταθέσει ένα σκεπτικό και τις προσωπικές μου αντοχές στην ΚΠΕ και έχω δηλώσει ότι θα περιμένω να εγκριθεί κάποιο συνολικό εκλογικό πακέτο ώστε να μπορούμε όλοι και όχι μόνο εγώ να ξέρουμε για ποιο ακριβώς πράγμα θα είμαστε ενδεχομένως υποψήφιοι, τι θα λέμε στους πολίτες με αξιοπιστία και συνέπεια.
ΑΛΗΘΕΙΑ κ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΑΙ ΜΗΠΩΣ Ο ΣΥΝ ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑ;
Ο ΣΥΝ όπως και οποιοδήποτε άλλο κόμμα έχει το απόλυτο δικαίωμα να εξελίσσεται, να αλλάζει να επανατοποθετείται μερικώς ή συνολικά. Έχει όμως την επίσης απόλυτη υποχρέωση να το κάνει με τους κανόνες που έχει θεσπίσει και που είναι η βάση του συμβολαίου που μας ενώνει όλους. Για μεγάλες μάλιστα αλλαγές πρέπει όλα τα μέλη του να μπορούν να εκφράσουν τη γνώμη τους, την αποδοχή ή την άρνηση τους. Αυτά είναι αυτονόητα πράγματα σε μια δημοκρατική και ανοιχτή πολιτική λειτουργία, παλαιά κατάκτηση της ανανεωτικής αριστεράς και όρος ύπαρξης της σε οποιαδήποτε εκδοχή της και με οποιεσδήποτε πολιτικές επιλογές της. Έτσι νομίζω ότι θα αξιολογηθεί και κριθεί το παρόν εγχείρημα και όχι με τη χρήση αυτού ή εκείνου του χαρακτηρισμού. Αυτός ενδεχομένως θα ακολουθήσει...
ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΑΜΥΝΑ ΠΩΣ ΤΙΣ ΚΡΙΝΕΤΕ; .
Είναι το πιο δύσκολο εγχείρημα στην ιστορία της ΕΕ, πολύ δυσκολότερο από εκείνο του Ευρώ, που ήδη ήταν εξαιρετικά επίφοβο αλλά τελικά πέτυχε. Τώρα μόλις αρχίζει η μεθόδευση του και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις προσεχείς φάσεις εξέλιξης του ή το τελικό αποτέλεσμα. Πρέπει πάντως να τονιστεί, όσο και να παραξενεύει πολλούς, ότι το ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά νεκρό και απλώς γίνεται ακόμα η προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί ως μέσο ελέγχου των ... ευρωπαίων, γιατί για τις άλλες περιπτώσεις στο λοιπό κόσμο έχει πια αποδειχτεί ότι οι ΗΠΑ δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν επιμέρους συμμαχίες "μεταβλητής γεωμετρίας" και ακαθόριστης εμβέλειας και διάρκειας. Αυτή η διαρθρωτική αλλαγή στα διεθνή πράγματα είναι η βάση όπου αναπτύσσεται η πίεση για μιαν αυτόνομη ευρωπαϊκή δύναμη άμυνας. Όσο και να απωθείται ή ακόμα και αποκρύπτεται αυτή η πραγματικότητα, είναι συνεχώς εδώ και θα παράγει νέες προκλήσεις και νέες ανάγκες απαντήσεων, παρά τα όσα καθησυχαστικά ή άσχετα ακούγονται κατά καιρούς, ακόμα και με αφορμή το κυοφορούμενο ευρωπαϊκό "Σύνταγμα".
ΕΣΕΙΣ κ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟ ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ;
Το σχέδιο που επεξεργάστηκε η συντακτική Συνέλευση είναι ένας ανεκτός συμβιβασμός εθνικών, κρατικών, ιδεολογικών και άλλων αντιθέσεων στην παρούσα συγκυρία της Ευρώπης. Με μια δυο αλλαγές ως προς τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος και την διακυβέρνηση της οικονομίας θα μπορούσε να είναι και περισσότερο από ανεκτός. Τώρα το συζητάνε οι 15 Κυβερνήσεις οι οποίες ενώ αρχικά είχαν αποδεχτεί το αρχικό σχέδιο ως βάση συζήτησης φαίνεται ότι προχωρούν σε πολλές αλλαγές, ορισμένες από τις οποίες θα μπορούσαν να είναι αρνητικές (π.χ. ως προς τις εξουσίες του Κοινοβουλίου σχετικά με τον Προϋπολογισμό κλπ). Θα ξέρουμε ίσως το συνολικό αποτέλεσμα στα μέσα Δεκεμβρίου, αν και δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι θα καταφέρουν να βρουν νέους συμβιβασμούς. Τότε θα διαμορφώσω οριστικά και την τελική μου γνώμη, αφού συζητήσω και με πολλούς συναδέλφους με τους οποίους έχουμε εργαστεί για χρόνια, εντός και εκτός Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για ένα ευρωπαϊκό, ομοσπονδιακό μάλιστα, Σύνταγμα. Θέλω πάντως να θυμίσω ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση προχωράει πάντα με συμβιβασμούς και αυτοί τελικά κρίνονται. Οι καθαρές τοποθετήσεις ως επιχείρημα άρνησης μπορούν να είναι πολύ επικίνδυνες, ή απλό πρόσχημα, γιατί δεν μας λένε πώς θα μπορούσαν να επιβληθούν σε μια διαδικασία η οποία εξ ορισμού γίνεται χωρίς την άσκηση...βίας. Ακόμα χειρότερες είναι οι αρνήσεις που δεν μας λένε από ποια σκοπιά ασκούνται, με ποιες εναλλακτικές προτάσεις συνοδεύονται και με ποια πρακτικά μέσα μπορούν να μεθοδευτούν: αυτό συνήθως το κάνουν εκείνοι που στην ουσία αδιαφορούν για την ευρωπαϊκή ενοποίηση ή επιδιώκουν ακόμα και την ακύρωση τους, αλλά συνήθως αποφεύγουν να το πουν σαφώς, μάλλον γιατί γνωρίζουν ότι η κοινή γνώμη είναι συντριπτικά έστω και συγκεχυμένα αντίθετη με μια τέτοια προοπτική...
Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Συνέντευξη στον Β. Σκουρή, Ημερησία, Δημοσιευμένο: 2003-12-06
ΕΝΑ ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΟΥ;
Πρόκειται για μιαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα απόπειρα σύγκλισης δυνάμεων και απόψεων στο χώρο της αριστεράς. Στην παρούσα φάση νομίζω ότι κυριαρχεί μια σχετική αμηχανία, μεγάλη προγραμματική ασάφεια και γενικολογία και εμφανέστατη υπεκφυγή απέναντι στα πολιτικά ζητήματα της εξουσίας και του ρόλου της αριστεράς. Επαναλαμβάνεται κατά κόρον και με πολλές και ποικίλες διατυπώσεις η διάθεση ή η "ιδρυτική" σκέψη για την αναδιάρθρωση της αριστεράς, για υπέρβαση των σημερινών σχημάτων και για "μόνιμη" (αυτό ειπώθηκε κατά την παρουσίαση του κειμένου) συνεργασία, με λίγα λόγια σαφώς προετοιμάζεται η ανάδυση ενός νέου σχήματος, το οποίο μάλιστα (όπως ειπώθηκε επίσης κατά την παρουσίαση) ήδη έχει κάποια δικά του όργανα (Τύπου, συντονισμού δράσης κλπ). Η μεν σύγκλιση θέσεων γίνεται με παραχωρήσεις και υποχωρήσεις κυρίως από την πλευρά του ΣΥΝ, η δε κατεύθυνση προς νέο σχήμα αντίκειται στις αποφάσεις του τελευταίου τακτικού συνεδρίου του. Γι αυτό και θεωρώ ότι ναι μεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να πιστεύει τα ανωτέρω και να εναποθέτει σε αυτά τις ελπίδες του, όμως για να γίνουν επίσημη πολιτική του ΣΥΝ δεν αρκεί μια πλειοψηφία στα όργανα του, αλλά απαιτείται καταστατικά απόφαση του Συνεδρίου του. Έως τότε αποτελούν άποψη των υποστηρικτών τους αλλά δεν έχουν τον δεσμευτικό χαρακτήρα των συνεδριακών αποφάσεων, οι οποίες αποτελούν ένα είδος συμβολαίου ανάμεσα στα μέλη του κόμματος.
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΣΑΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ;
Όχι, ούτε πολιτικά, ούτε θεωρητικά και αφήνω κατά μέρος τα λάθη και τις ανακρίβειες επί των γεγονότων...
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ;
Δεν έχει προταθεί ακόμα τίποτε σχετικώς...Φυσικά έχει κανείς την αίσθηση ότι προετοιμάζονται κάποιες προτάσεις, αλλά θα παραμείνω για την ώρα στα γεγονότα και στην απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ που ζήτησε να της κατατεθεί συνολικό πακέτο προτάσεων για τις εκλογές, διακήρυξη, σχήμα, ηγεσία και βεβαίως και τίτλος όπου θα κυριαρχεί ο όρος "Συνασπισμός"...
ΕΣΕΙΣ ΥΠΟ ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΣΤΙΕ ΕΚΛΟΓΕΣ;
Έχω ήδη καταθέσει ένα σκεπτικό και τις προσωπικές μου αντοχές στην ΚΠΕ και έχω δηλώσει ότι θα περιμένω να εγκριθεί κάποιο συνολικό εκλογικό πακέτο ώστε να μπορούμε όλοι και όχι μόνο εγώ να ξέρουμε για ποιο ακριβώς πράγμα θα είμαστε ενδεχομένως υποψήφιοι, τι θα λέμε στους πολίτες με αξιοπιστία και συνέπεια.
ΑΛΗΘΕΙΑ κ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΑΙ ΜΗΠΩΣ Ο ΣΥΝ ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑ;
Ο ΣΥΝ όπως και οποιοδήποτε άλλο κόμμα έχει το απόλυτο δικαίωμα να εξελίσσεται, να αλλάζει να επανατοποθετείται μερικώς ή συνολικά. Έχει όμως την επίσης απόλυτη υποχρέωση να το κάνει με τους κανόνες που έχει θεσπίσει και που είναι η βάση του συμβολαίου που μας ενώνει όλους. Για μεγάλες μάλιστα αλλαγές πρέπει όλα τα μέλη του να μπορούν να εκφράσουν τη γνώμη τους, την αποδοχή ή την άρνηση τους. Αυτά είναι αυτονόητα πράγματα σε μια δημοκρατική και ανοιχτή πολιτική λειτουργία, παλαιά κατάκτηση της ανανεωτικής αριστεράς και όρος ύπαρξης της σε οποιαδήποτε εκδοχή της και με οποιεσδήποτε πολιτικές επιλογές της. Έτσι νομίζω ότι θα αξιολογηθεί και κριθεί το παρόν εγχείρημα και όχι με τη χρήση αυτού ή εκείνου του χαρακτηρισμού. Αυτός ενδεχομένως θα ακολουθήσει...
ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΑΜΥΝΑ ΠΩΣ ΤΙΣ ΚΡΙΝΕΤΕ; .
Είναι το πιο δύσκολο εγχείρημα στην ιστορία της ΕΕ, πολύ δυσκολότερο από εκείνο του Ευρώ, που ήδη ήταν εξαιρετικά επίφοβο αλλά τελικά πέτυχε. Τώρα μόλις αρχίζει η μεθόδευση του και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις προσεχείς φάσεις εξέλιξης του ή το τελικό αποτέλεσμα. Πρέπει πάντως να τονιστεί, όσο και να παραξενεύει πολλούς, ότι το ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά νεκρό και απλώς γίνεται ακόμα η προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί ως μέσο ελέγχου των ... ευρωπαίων, γιατί για τις άλλες περιπτώσεις στο λοιπό κόσμο έχει πια αποδειχτεί ότι οι ΗΠΑ δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν επιμέρους συμμαχίες "μεταβλητής γεωμετρίας" και ακαθόριστης εμβέλειας και διάρκειας. Αυτή η διαρθρωτική αλλαγή στα διεθνή πράγματα είναι η βάση όπου αναπτύσσεται η πίεση για μιαν αυτόνομη ευρωπαϊκή δύναμη άμυνας. Όσο και να απωθείται ή ακόμα και αποκρύπτεται αυτή η πραγματικότητα, είναι συνεχώς εδώ και θα παράγει νέες προκλήσεις και νέες ανάγκες απαντήσεων, παρά τα όσα καθησυχαστικά ή άσχετα ακούγονται κατά καιρούς, ακόμα και με αφορμή το κυοφορούμενο ευρωπαϊκό "Σύνταγμα".
ΕΣΕΙΣ κ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟ ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ;
Το σχέδιο που επεξεργάστηκε η συντακτική Συνέλευση είναι ένας ανεκτός συμβιβασμός εθνικών, κρατικών, ιδεολογικών και άλλων αντιθέσεων στην παρούσα συγκυρία της Ευρώπης. Με μια δυο αλλαγές ως προς τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος και την διακυβέρνηση της οικονομίας θα μπορούσε να είναι και περισσότερο από ανεκτός. Τώρα το συζητάνε οι 15 Κυβερνήσεις οι οποίες ενώ αρχικά είχαν αποδεχτεί το αρχικό σχέδιο ως βάση συζήτησης φαίνεται ότι προχωρούν σε πολλές αλλαγές, ορισμένες από τις οποίες θα μπορούσαν να είναι αρνητικές (π.χ. ως προς τις εξουσίες του Κοινοβουλίου σχετικά με τον Προϋπολογισμό κλπ). Θα ξέρουμε ίσως το συνολικό αποτέλεσμα στα μέσα Δεκεμβρίου, αν και δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι θα καταφέρουν να βρουν νέους συμβιβασμούς. Τότε θα διαμορφώσω οριστικά και την τελική μου γνώμη, αφού συζητήσω και με πολλούς συναδέλφους με τους οποίους έχουμε εργαστεί για χρόνια, εντός και εκτός Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για ένα ευρωπαϊκό, ομοσπονδιακό μάλιστα, Σύνταγμα. Θέλω πάντως να θυμίσω ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση προχωράει πάντα με συμβιβασμούς και αυτοί τελικά κρίνονται. Οι καθαρές τοποθετήσεις ως επιχείρημα άρνησης μπορούν να είναι πολύ επικίνδυνες, ή απλό πρόσχημα, γιατί δεν μας λένε πώς θα μπορούσαν να επιβληθούν σε μια διαδικασία η οποία εξ ορισμού γίνεται χωρίς την άσκηση...βίας. Ακόμα χειρότερες είναι οι αρνήσεις που δεν μας λένε από ποια σκοπιά ασκούνται, με ποιες εναλλακτικές προτάσεις συνοδεύονται και με ποια πρακτικά μέσα μπορούν να μεθοδευτούν: αυτό συνήθως το κάνουν εκείνοι που στην ουσία αδιαφορούν για την ευρωπαϊκή ενοποίηση ή επιδιώκουν ακόμα και την ακύρωση τους, αλλά συνήθως αποφεύγουν να το πουν σαφώς, μάλλον γιατί γνωρίζουν ότι η κοινή γνώμη είναι συντριπτικά έστω και συγκεχυμένα αντίθετη με μια τέτοια προοπτική...
Η πρόσφατη κρίση με αφορμή το Σύμφωνο Σταθερότητας αντιμετωπίστηκε από τα περισσότερα ΜΜΕ, αλλά και από πολιτικές δυνάμεις, περιλαμβανομένων και αριστερών, με περισσή γενικολογία, άσχετες παρατηρήσεις, μπόλικη άγνοια των πραγματικών δεδομένων και διακυβευμάτων.
Η κυβέρνηση διαμορφώνει ένα συνολικό και σύνθετο πρόγραμμα... αντιοικολογικής δράσης, μακράς διάρκειας και εμβέλειας. Δεν χρειάζεται να το παρουσιάσω αναλυτικά, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ανατρέξουν στο κείμενο της "Γκρίνπις", όπου υπάρχει συστηματική, κατά τομέα, παρουσίαση των πράξεων και παραλείψεων που στοιχειοθετεί την αρχική διαπίστωση. Από τη νιοστή τελευταία νομιμοποίηση αυθαιρέτων μέχρι τον αποχαρακτηρισμό δασών και περνώντας από την ευνοϊκή μεταχείριση του ΙΧ ο κατάλογος περιλαμβάνει και επιλογές και ασάφειες ως προς τα απορρίμματα και τη διάθεσή τους, τις διακηρύξεις περί ενίσχυσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας χωρίς κίνητρα ή με κατάργηση των υπαρχόντων κ.λπ κ.λπ.
Η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ε.Κ.) ψήφισε στα μέσα Μαϊου προτάσεις σχετικά με τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) σε τρόφιμα και ζωοτροφές, ξεκαθαρίζοντας αρκετά σημεία ενός δύσκολου και πολύπλοκου διαλόγου που διαρκεί εδώ και πάνω από δέκα χρόνια.
Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), παιδί της οποίας είναι το ευρώ, περιείχε εκ γενετής και εξακολουθεί να περιέχει εντός της μιαν εκρηκτική αντίφαση. Ενώ δηλαδή θεσμοθετούσε το κοινό νόμισμα και έδινε την ενιαία εξουσία για τη διαχείριση του σε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό θεσμό (την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα-ΕΚΤ), από την άλλη μεριά δεν προέβλεπε ενιαία οικονομική πολιτική και ενιαίο ευρωπαϊκό όργανο για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή της. Γι αυτό εξάλλου συχνά χαρακτηρίστηκε ως…ΝΕ (νομισματική ένωση) αφού το Ο (οικονομική) ουσιαστικά δεν υπάρχει...
Η προεδρία της ΕΕ, όπως ισχύει σήμερα, δεν κυβερνά ούτε καν διοικεί τις κοινοτικές υποθέσεις. Συντονίζει, μεσολαβεί, προωθεί θέματα όπου υπάρχει σχετική συναίνεση, προτείνει συμβιβασμούς. Όλα αυτά αφήνουν περιθώρια δημιουργικής συμβολής, αλλά δεν χρειάζονται υπερβολές. Γιατί όποιος διεκδικεί αποκλειστικά για την προεδρία "του" τα όποια θετικά έγιναν στη διάρκεια της, χρεώνεται υποχρεωτικά και τα όποια αρνητικά !
Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες διεθνών επίσημων συναντήσεων που έχουν ως κοινό σημείο να δίνουν αφορμή και ευκαιρία για μεγάλες εξίσου και περισσότερο πολυεθνικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και διεκδίκησης πολιτών και οργανώσεων ή κινημάτων.