Η κυβερνητική αλλαγή διαμόρφωσε ένα νέο πολιτικό τοπίο που προσδίδει εκ των πραγμάτων ιδιαίτερη πολιτική σημασία και ενδιαφέρον στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006. Η αντιπαράθεση κεντρικού Κράτους - Αυτοδιοίκησης, με άλυτα τα μεγάλα προβλήματα που κληρονομήθηκαν, αφήνει ανοικτά για το μέλλον, το θεσμικό πλαίσιο και το περιεχόμενο της αποκέντρωσης
Η τελευταία συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ έδωσε το σύνθημα για την έκδοση οριστικού διαζυγίου του ΣΥΝ με τον άλλοτε προνομιακό χώρο παρέμβασης του, την Τοπική αυτοδιοίκηση.
θα σταθώ σε παρεμβάσεις μελών της ΚΠΕ ενδεικτικές του κλίματος και της απαξίας που τρέφει η πλειοψηφία για ό,τι το μαζικό, για ό,τι το λαικό, για ό,τι το κοινωνικό, πάντα βέβαια με τη επίφαση και την επίκληση μιάς ούλτρα αριστερής φρασεολογίας.
Ένα κείμενο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006 φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, πρόωρο και, άρα, άνευ ενδιαφέροντος. Kι όμως, οι συζητήσεις, οι ανιχνεύσεις και οι πρώτες κόντρες έχουν ήδη αρχίσει και στα κομματικά επιτελεία της πόλης μας. Eξάλλου, το «πρόωρο» ή το «ώριμο» κρίνεται και από την πολιτική στόχευση. Όποιος στοχεύει να αλλάξει κάτι στο ακίνητο αυτοδιοικητικό τοπίο της Θεσσαλονίκης με όρους αξιοπιστίας και σοβαρότητας, όφειλε να έχει ήδη αρχίσει τις «ζυμώσεις». Όποιος βολεύεται στην ακινησία, αρκείται στους «κοσκινισμούς».
Οι διεργασίες στα κόμματα για τις επερχόμενες εκλογές στην Τ.Α. έχουν ήδη ξεκινήσει. Στον ΣΥΝ, ένα κόμμα που έχει -και συνεχίζει να παράγει- σημαντική πολιτική αυτοδιοίκησης με τους 400 αιρετούς νομάρχες, δημάρχους και συμβούλους στους ΟΤΑ όλης της χώρας, κυριαρχεί η φοβική στάση.
Οι ειδήσεις για τα σκάνδαλα στη Δικαιοσύνη και στην Εκκλησία δεν ανήκουν σε όσες συμπληρώνονται, ανακυκλώνονται, σχολιάζονται για λίγες ημέρες και στη συνέχεια ξεχνιούνται. Καταστάσεις κρίσης, που φαίνονται να συνδέονται με δομικές δυσλειτουργίες και με πάγια ιδεολογήματα της νεοελληνικής ζωής, είναι φυσικό να παράγουν έναν παρατεταμένο αντίκτυπο στην κοινωνική και στην πολιτική σφαίρα.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006 αποκτούν ιδιαίτερη πολιτική σημασία και ενδιαφέρον γιατί θα πραγματοποιηθούν σε ένα καινούργιο πολιτικό τοπίο μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2004, με τη Ν.Δ. στην κυβέρνηση και συνεχιζόμενη την αντιπαράθεση της αυτοδιοίκησης με το κεντρικό κράτος σχετικά με το μέλλον του θεσμού και το περιεχόμενο της αποκέντρωσης.
Θα ήταν μέγα πολιτικό λάθος, στο όνομα των υπαρκτών αδυναμιών που οι μέχρι τώρα διακυβερνήσεις δήμων και νομαρχιών έχουν παρουσιάσει, να περιοριστούμε στην προτεραιότητα της διαμόρφωσης μιας... «εμπνευσμένης» αριστερής δημοτικής πολιτικής και ενός «εμπνευσμένου» δημοτικού κινήματος. Να μείνουμε μακριά από τη διεκδίκηση της ηγεμονίας των απόψεών μας μέσα σε συνδυασμούς με προοπτική νίκης και να αποτρέπουμε τη δυνατότητα να διεκδικήσουμε ουσιαστικά τους δήμους. Μοναδική φιλοδοξία μας να είναι – και αυτό θα φαίνεται από την αρχή με βάση τις τοπικές πολιτικές συμμαχίες που θα έχουμε διασφαλίσει- η καταγραφή και παρουσία μας στο δημοτικό συμβούλιο!
Την ώρα που οι Συντηρητικοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να ενοχοποιήσουν ηθικά τους Προοδευτικούς, η Δικαιοσύνη και η Εκκλησία συγκλονίζονται από τα σκάνδαλα των ημερών. Η ιεραρχία της Δικαιοσύνης και της Εκκλησίας, μαζί με τον Στρατό (που και αυτός έχει τα προβληματάκια του), είναι, με ορισμένες προσωπικές εξαιρέσεις, πυλώνες του συντηρητισμού.
Τα τελευταία χρόνια, το φαινόμενο της αυθαίρετης δόμησης έχει ιδιαίτερη έξαρση. Η ανοχή του κρατικού μηχανικού (πολιτικού κατεστημένου, αστυνομία - πολεοδομικά γραφεία), η ανοχή και συμφωνία των τοπικών αρχών και κοινωνιών, τα άμεσα κίνητρα (προηγούμενες νομιμοποιήσεις, παράνομες συνδέσεις με τα δημοτικά δίκτυα ύδρευσης και παράνομη ηλεκτροδότηση δήθεν για κοινωνικούς λόγους, η ανυπαρξία και αδράνεια περίπου ελεγκτικών μηχανισμών καταγραφής αυθαιρέτων και επιβολής κυρώσεων και προστίμων, έχουν δημιουργήσει και δημιουργούν ακόμη την τελευταία γενιά αυθαιρέτων.
