Δεν μπορείς να είσαι αξιόπιστος εταίρος σε οποιαδήποτε σύμπραξη, όταν προβαίνεις σε μονομερείς ενέργειες. Επρεπε στοιχειωδώς να έχει προηγηθεί ενημέρωση, διαβούλευση και συνεννόηση για ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι η αλλαγή του εκλογικού συστήματος εκατό ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές. Σκεφτείτε ότι για τις εθνικές εκλογές υπάρχει συνταγματική ασφαλιστική δικλίδα ώστε οποιαδήποτε αλλαγή του εκλογικού νόμου να ισχύει από τη μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση, ακριβώς για να αποφεύγονται οι αιφνιδιασμοί και να μην χρησιμοποιείται η εκλογική νομοθεσία για κομματικές τακτικές.

Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα: η πρόβλεψη του σταυρού προτίμησης στις ευρωεκλογές του Μαΐου θα έχει τρεις βασικές συνέπειες.
Θα ενισχύσει όσους υποψήφιους έχουν χρήματα να ξοδέψουν για την προεκλογική εκστρατεία, αναζητώντας ψήφους σε όλη τη χώρα.
Θα ενισχύσει όσους προέρχονται από μεγάλες εκλογικές περιφέρειες (μπορεί να αντιμετωπίσει ένας υποψήφιος μιας μονοεδρικής εκλογικής περιφέρειας, έναν υποψήφιο της Β’ Αθηνών;)
Τέλος, θα ενισχύσει όσους έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ και έχουν προβληθεί. Πρόκειται επί της ουσίας για έναπρόσθετο εφόδιο στους υποψήφιους των μεγάλων περιφερειών.

Συχνά διατυπώνεται το ερώτημα: Θα βοηθήσουν πολιτικά οι εταίροι-δανει­στές, εν όψει ευρωεκλογών, τον κ. Σαμαρά και σε ποιο βαθμό; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προσπάθεια στήριξης της κυβέρνησης θα εκδηλωθεί με κάποιο τρόπο πριν από τις εκλογές.Το ζητούμενο είναι ο χρόνος εκδήλωσής της, το περιεχόμενο, η έκταση και η οικονομική αμεσότητα των αποτελεσμάτων από την επανατοποθέτηση του ελληνικού προβλήματος ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί πολιτικά από την κυβέρνηση και το σπου-δαιότερο, βέβαια, να ωφεληθεί η χώρα.

Μετά την πρώτη κίνηση «τακτικής ευφυΐας» για τις Ευρωεκλογές – η διεξαγωγή τους να συμπίπτει με τον δεύτερο γύρο των δημοτικών /περιφερειακών εκλογών, με την προσδοκία χαλαρότερης, λιγότερο «πολιτικής» ψήφου ως εκ τούτου του λόγου – έχουμε τώρα τη δεύτερη.

Χάρη στις πεποιθήσεις του, τις δεσμεύσεις και το όραμά του για την Ευρωπαϊκή Ενωση, απέκτησε το παρωνύμιο «πατέρας της Ευρώπης». Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1985-1994) δήλωσε το 2011 ότι η Ευρώπη και το ευρώ βρίσκονταν «στο χείλος του γκρεμού».

Φαντάζεστε ένα Υπουργικό Συμβούλιο, γύρω από το οβάλ τραπέζι του οποίου κάθονται μαζί, μονιασμένοι, οι παλαιοί πολεμιστές των μικρών τηλεοπτικών ωρών, οι μπαρουτοκαπνισμένοι της εύκολης ατάκας και του αναίτιου καβγά, ο Αδωνις με τον Στρατούλη, ο Σκουρλέτης με τον Κεδίκογλου ή η Ζωή με τον Μαρκογιαννάκη; Αστείο πράγμα.

Με τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη συναντήθηκε σήμερα το πρωί, στο πλαίσιο της επίσκεψης του στην Αθήνα, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Χάνες Σβόμποντα.Οι δύο άνδρες συζήτησαν για το πως διαμορφώνονται οι ευρωπαϊκές εξελίξεις, αποτίμησαν την κατάσταση στην Ελλάδα και συμφώνησαν στην ανάγκη για να ενισχυθεί ο σοσιαλιστικός ευρωπαϊκός χώρος.

Στην Ευρώπη οι τράπεζες είναι υπέρ το δέον διαδικτυωμένες και αυτό μπορεί να προκαλέσει ντόμινο χρεοκοπιών σε περίπτωση που η μία ή η άλλη τράπεζα έχει μεγάλες δυσκολίες. Ταυτόχρονα πρέπει να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα των παλιών χρεών μέσω της καθιέρωσης ενός φόρου περιουσίας. Τη νύφη θα πρέπει να την πληρώσουν οι πλούσιοι, όχι οι πιστωτές των τραπεζών

Εκτιμώ ότι από τις ευρωεκλογές θα μπορούσε να προκύψει μια νέα κατάσταση εξουσίας στην Ευρώπη. Προς το παρόν υπάρχει ένα κενό εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό το κενό δεν πληρούται από δημοκρατικά εκλεγμένους και, αν θέλετε, χαρισματικούς ηγέτες.

Η τρόικα δεν έχει βρει τη δέουσα ισορροπία ανάμεσα στην αλληλεγγύη που πρέπει να παράσχει η Ευρωπαϊκή Ενωση στην Ελλάδα και στην υπευθυνότητα που πρέπει να δείξει η Ελλάδα στο θέμα των μεταρρυθμίσεων. Το μέγεθος της λιτότητας την οποία απαιτεί η τρόικα είναι κάτι που οι Ελληνες αδυνατούν να αντέξουν και - με το δίκιο τους - να αποδεχθούν