Στο θέμα της ηγεσίας θέλω να είμαι μέρος της λύσης

Η χώρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Παρατηρούμε τη σταδιακή εξασθένιση της κυβερνητικής πλειοψηφίας καθώς και το σταδιακό αδιέξοδο της διακυβέρνησης Παράλληλα, όλες οι νέες οικονομικές εκθέσεις δεν αφήνουν αμφιβολίες : το «πρόγραμμα δεν βγαίνει». Ήταν και λάθος η συνταγή και λάθος το φάρμακο. Δεν χρειάζεται ωστόσο να το μάθουμε από τις εκθέσεις του ΔΝΤ. Το βλέπουμε καθημερινά στην κοινωνία που βουλιάζει στην απελπισία, στην οικονομία που βουλιάζει στην ύφεση, στις συμπεριφορές που ενισχύουν την απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Ξέρουμε επίσης πως η «μνημονιακή» χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας ολοκληρώνεται, με άμεση συνέπεια την εκ νέου αναζήτηση πιθανών πόρων στις αγορές, μέσα σε ένα εξαιρετικά δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, στο οποίο η χώρα δεν θα μπορεί ούτε να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος αλλά ούτε και να ανταποκριθεί στις εσωτερικές ανάγκες της ήδη ρηγματωμένης κοινωνίας. Όλα δείχνουν πως οι εκλογές θα προκύψουν ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης.

Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα, η ΔΗΜΑΡ έχει μπροστά την ιστορική ευκαιρία να διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό ακροατήριο που θα απορρίπτει το διλήμματα του διπολισμού (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ). Απέναντι στο «εμείς ή το χάος» του Σαμαρά και στο «εμείς ή αυτοί» του Τσίπρα, η ΔΗΜΑΡ πρέπει εγκαίρως να διαμορφώσει ένα νέο μεταμνημονιακό αφήγημα : ένα μεταμνημονιακό «εμείς», με άξονα ένα ευρύ Σχέδιο Εθνικής Μεταρρυθμιστικής Ανασυγκρότησης, που θα έχει τη συναίνεση της ελληνικής κοινωνίας και των ευρωπαίων εταίρων, με χρονικό ορίζοντα το 2020. Το σχέδιο αυτό δεν μπορεί παρά να κινείται στο τρίπτυχο «δημοκρατική μεταρρύθμιση-κοινωνική συνοχή με ανάπτυξη- ευρωπαϊκή προοπτική». Αν σήμερα έχει κάτι ανάγκη ο ευρύτερος μεταρρυθμιστικός χώρος είναι να ορίσει ξανά τους «Στόχους του Έθνους» τους στόχους που θα δώσουν μια νέα κοινωνική ελπίδα, και θα οδηγούν στην αλλαγή με σταθερότητα και ευθύνη.

Και προφανώς επειδή δεν φτάνουν μόνο οι δικές μας δυνάμεις για να αναλάβει και να υλοποιήσουμε αυτό το Σχέδιο Εθνικής Μεταρρυθμιστικής Ανασυγκρότησης, πρέπει να αναζητήσουμε τις κατάλληλες συμμαχίες. Με ποιες συμμαχίες λοιπόν ; Με ποιο πολιτικό σχέδιο ; Και πάνω σε ποια προγραμματική σύγκλιση ; Ας δούμε την κατάσταση μέσα στο κόμμα.

Το κόμμα βγήκε βαθιά τραυματισμένο από τις ευρωεκλογές. Οφείλουμε να συζητήσουμε τα λάθη μας. Όχι όμως να μηδενίσουμε όλη τη διαδρομή μας . Τις ειλικρινείς προσπάθειες που κάναμε για τη χώρα και την κοινωνία. Φυσικά τώρα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί .Να προβληματιστούμε από την εικόνα που επιδιώκει να περάσει το κυρίαρχο mediako σύστημα ότι η ΔΗΜΑΡ εντάσσεται στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς ανησυχούν για τις προσπάθειες που κάνουμε για την ανασύνταξη του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας προς προοδευτική κατεύθυνση. Ακριβώς για αυτό πρέπει να επιμείνουμε στην προσπάθεια. Να μην επιτρέψουμε να κυριαρχήσουν πλασματικές εικόνες, να μην διευκολύνουμε όσους επιβάλλουν την εικόνα ότι ο ενδιάμεσος πολιτικός χώρος της πατρίδας μας πρέπει να είναι εγκλωβισμένος στο σχέδιο της ΝΔ και του Α. Σαμαρά. Αυτό το νέο προσδιορισμό του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού οφείλουν να το μελετήσουν όλοι. Με ανακατατάξεις σε ηγετικά πρόσωπα και πολιτικές. Για να ανοίξουμε το δρόμο της αλλαγής με σταθερότητα. Για να μην επικρατήσει ο μικρός δικομματισμός.

Επομένως και η συζήτηση στο Κόμμα μας πρέπει να γίνει με ανοιχτή διάθεση με αμοιβαία ανταλλαγή απόψεων χωρίς περιχαρακώσεις , χωρίς εσωτερικούς εχθρούς. Όλοι μαζί . Με συνεννόηση και αλληλεγγύη. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ.

Μετά την ήττα τα πυρά της κριτικής δέχτηκαν τα υψηλόβαθμα στελέχη της εκτελεστικής Επιτροπής. Σήμερα τα πυρά της κριτικής δέχονται τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Φυσικά λάθη έγιναν. Ωστόσο οι προσωποποιημένες αλληλο- επιρρίψεις ευθυνών δεν βοηθούν. ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ! Το κύριο θέμα είναι οι πολιτικές, η πολιτική συνεννόηση!

Όλοι έχουμε τις ίδιες αγωνίες. Με τιμά που οι βουλευτές- ανεξάρτητα της διαφορετικής προσέγγισης που μπορεί να έχουμε- προβληματίζονται θετικά για μια ενδεχόμενη ανάθεση σε μένα του ρόλου του νέου προέδρου του Κόμματος.

Ανησυχούν για τη δημόσια εικόνα του συντρόφου Φώτη Κουβέλη. Ψάχνουμε όλοι συναινετική λύση μετά τη δήλωση παραίτησης του προέδρου λίγο μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών… Για αυτό είμαστε άλλωστε σε τακτικό συνέδριο

Το ξεκαθαρίζω. Με τον Φώτη Κουβέλη συνδέομαι πολιτικά και προσωπικά πολλά χρόνια. Έχουμε βαδίσει από κοινού δύσκολους δρόμους. Συγκροτήσαμε τη πρώτη μικρή κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ μετά την ρήξη στο ΣΥΝ. Αποχωρήσαμε με κοινές πολιτικές επιλογές. Ακούω και παρακολουθώ τις κριτικές – δίκαιες, άδικες ή υπερβολικές – προς τον πρόεδρό μας. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες. Στο θέμα της ηγεσίας όμως δεν επιθυμώ να είμαι μέρος του προβλήματος , αλλά μέρος μιας λύσης. Δεν μπορώ να είμαι απέναντι στον Φώτη. Δεν με ενδιαφέρει η εσωκομματική αναμέτρηση. Είμαστε ήδη σε δύσκολη θέση και πρέπει να προχωρήσουμε με συσπείρωση , όχι με αναμετρήσεις. Σέβομαι τις προσωπικές επιλογές του ίδιου του συντρόφου του Φώτη. Είμαι στη διάθεση του κόμματος. ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΩ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΩ!

Δεν μου αρέσει ο λαϊκισμός. Ούτε ο εσωκομματικός λαϊκισμός. Αρκετά με τις προσωπικές στρατηγικές. Δεν χρειαζόμαστε ούτε Ηρακλείς του στέμματος, ούτε αγανακτισμένους. Χρειαζόμαστε πολιτική συνεννόηση, ενότητα. Για αυτό οφείλουμε να εκλέξουμε τη νέα Κεντρική Επιτροπή με ενιαίο ψηφοδέλτιο , χωρίς ομαδοποιήσεις, χωρίς κυνήγι μαγισσών. Να απορρίψουμε τη λογική των κοψιμάτων, των ψαλιδισμάτων, των τιμωριτικών, διαθέσεων. Να γυρίσουμε σελίδα.

ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ. ΑΠΟ ΟΠΟΙΑ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ πρέπει να ενισχύσει τη συλλογική της λειτουργία. Αρχικά κυρίως με την αναβάθμιση των πρωτοβάθμιων οργανώσεων. Στη συνέχεια με τις πλατιές , τις πιο ευρείες συναινέσεις στο στελεχιακό της δυναμικό. Να περιορίσει τα φαινόμενα πολυγλωσσίας στα ΜΜΕ. Να ενισχύσουμε την ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα. Να μην μείνουμε κολλημένοι στα γραφεία αλλά να βρεθούμε μέσα στα Κοινωνικά Προβλήματα.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!