Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έχουν καταλάβει γιατί ο πρωθυπουργός αρνείται πεισματικά να συγκαλέσει το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για το ελληνοτουρκικό. Μα, γιατί υποψιάζεται ότι θα δεχθεί καταιγιστική κριτική για πράξεις και παραλείψεις του και επιπλέον γιατί δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για το πώς πρέπει να κινηθεί η χώρα. Αν για μικρότερης σημασίας ζητήματα οι παλινωδίες, οι αστοχίες, οι επιπολαιότητες των υπουργών του, αλλά και οι δικές του κωλοτούμπες, μπορούν να εξωραϊστούν από τα μπουκωμένα μέσα ενημέρωσης, στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής τα πράγματα είναι πολύ πιο ζόρικα και οι ερασιτεχνισμοί δεν επιτρέπονται γιατί μπορεί να προκαλέσουν εθνική ζημιά.

Σε μια τέτοια περίπτωση ο προπαγανδιστικός μηχανισμός έχει περιορισμένες δυνατότητες να καλλωπίσει τις αντιφάσεις. Τι να πει δηλαδή στους συνομιλητές του για τις κόκκινες γραμμές; Είναι τα έξι ναυτικά μίλια, όπως δήλωσε ο υπουργός Γεραπετρίτης, ή είναι τα δώδεκα μίλια, όπως λένε παρασκηνιακώς, ορισμένοι και δημοσίως, υπουργοί, βουλευτές και δημοσιολόγοι με ή χωρίς στρατιωτική στολή; Τι να πει για τον διάλογο; Συζητάμε μόνο τη μία και μοναδική διαφορά (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ), όπως φωνάζουν οι αρμόδιοι, ή συζητάμε τις διαφορές μας (πληθυντικός) με τους Τούρκους, όπως έχει πει ο ίδιος σε δημόσιες παρεμβάσεις του;

Τι να πει για τις κυρώσεις που ζητάμε να επιβληθούν στην Τουρκία; Δεν πολυπιέζουμε γιατί ξέρουμε ότι δύσκολα θα ανταποκριθούν οι μεγάλες χώρες της Ενωσης και γιατί μια τέτοια εξέλιξη θα αποθηριώσει ακόμη περισσότερο τον Ερντογάν, κι αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε ούτε εμείς ούτε οι εταίροι μας;

Τι να πει για το τουρκικό ερευνητικό σκάφος; Κάνει απλώς βόλτες που είναι άνευ σημασίας ή κάνει έρευνες που παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματά μας, αλλά εμείς δεν πρέπει να τσιμπήσουμε γιατί ο Ερντογάν περιμένει να αντιδράσουμε δυναμικά, να μας χρεώσει ένα θερμό επεισόδιο που θα έχει συνέπεια να συρθούμε στο τραπέζι του διαλόγου με όρους που τον ευνοούν; Τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει σε μια σύναξη πολιτικών αρχηγών θα έχει και στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματός του.

Η χώρα ζει εδώ και μήνες μια κατάσταση κρίσης και με το θέμα δεν έχει ασχοληθεί ούτε μία φορά το υπουργικό συμβούλιο. Το μέγαρο Μαξίμου δίνει την εντύπωση ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις μας είναι σε πλήρη ετοιμότητα και ο πρωθυπουργός δεν έχει συγκαλέσει ούτε μία φορά την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. Για να μην πούμε για τα καθοδηγητικά όργανα του κόμματος που είναι τελείως διακοσμητικά. Αλήθεια, πότε συνεδρίασαν τελευταία φορά η Εκτελεστική Γραμματεία και η Πολιτική Επιτροπή (αυτό το φαραωνικό σχήμα) που υποτίθεται πως είναι η σπονδυλική στήλη της κυβερνώσας παράταξης;

Τις αποφάσεις για όλα τα σοβαρά ζητήματα τις παίρνει ο πρωθυπουργός σε συνεργασία με τους συμβούλους και συνεργάτες του, οι οποίοι δεν είναι εκλεγμένοι αλλά διορισμένοι από τον ίδιο σε καίριες θέσεις. Στη χάση και στη φέξη καλούνται και οι υπουργοί για να πουν τη γνώμη τους.

Το πώς διοικεί το κόμμα του αφορά τον ίδιο. Αφορά βεβαίως τα στελέχη και τα μέλη, αλλά προφανώς αυτά για την ώρα εξαργυρώνουν τη σιωπή τους με τις διευκολύνσεις, τις αργομισθίες, τους διορισμούς, τις απευθείας αναθέσεις. Το πώς διοικεί την κυβέρνηση αφορά και τους υπουργούς, οι οποίοι για να μην αντιδρούν μέχρι τώρα μάλλον βολεύονται με τους ρόλους κομπάρσων που τους έχει δώσει ο σκηνοθέτης της παράστασης. Το πώς όμως διοικεί τη χώρα αφορά τους πολίτες γιατί αυτοί θα κληθούν να πληρώσουν τις συνέπειες των αποφάσεων που θα λάβει η περίκλειστη ομάδα υπό τον κ. Μητσοτάκη.