Θα μπορέσει τελικά η Ελλάδα να σταθεί, να (παρα)μείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ);
Το εφιαλτικό ερώτημα ξαναπροβάλλει αμείλικτο. Ολοένα και περισσότεροι Ευρωπαίοι φθάνουν στο συμπέρασμα ότι το μέλλον της Ελλάδας στην ΕΕ είναι εντελώς αβέβαιο ή ακόμη και προδιαγεγραμμένο: η χώρα θα αναγκασθεί αργά ή γρήγορα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη και εάν βεβαίως συμβεί αυτό είναι σχεδόν αναπόφευκτο ότι θα αναγκασθεί να εγκαταλείψει και την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά. Διαφορετικά δεν γίνεται. Το συμπέρασμα ότι, αντίθετα με τις άλλες χώρες που μπήκαν και βγήκαν από πρόγραμμα/ μνημόνιο (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος), η Ελλάδα συνιστά μια «ξεχωριστή, ειδική περίπτωση» εμπεδώνεται ολοένα και περισσότερο.

Μετά το Eurogroup της Δευτέρας, η κυβερνητική ηγεσία καλλιεργεί ένα πανηγυριώτικο κλίμα απόλυτα ταιριαστό με τον Καρνάβαλο και απολύτως ασύμβατο με την πραγματικότητα, την κρισιμότητα των καιρών και τα καθήκοντά της.

Με ηχηρές δηλώσεις, υπουργοί διαλαλούν ότι «η εποχή των θυσιών έχει τελειώσει», η κρίση είναι παρελθόν, «φεύγουμε απ’ τα μνημόνια, αλλάζουμε εποχή». Και από το Μέγαρο Μαξίμου δίνουν τον τόνο, εκδίδοντας ανακοινώσεις με ευτελέστατο ή/και ψευδές προπαγανδιστικό περιεχόμενο, που ίσως δυσχεράνουν τη χώρα στις διαπραγματεύσεις που αρχίζουν την Τρίτη. Οταν, για παράδειγμα (ως μαθητές του Βαρουφάκη), εκθέτουν πρόσωπα του Eurogroup ή παρουσιάζουν κάποιες πρώιμες συζητήσεις ως αποφάσεις, δήθεν, και ως περιφανείς νίκες της «πολιτικής διαπραγμάτευσης».

Oλο αυτό το γαϊτανάκι της απίθανης επικοινωνιακής ευρηματικότητας απευθύνεται σε εκείνους που θέλουν στήριξη και επιχειρήματα για να πείσουν τον εαυτό τους ότι έχουν ακόμα λόγους να αποφεύγουν την αναγνώριση του λάθους τους

Ενα από τα επίδικα ζητήματα που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα των εκλογών, είναι το αν ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ψέματα για να τις κερδίσει πριν από δύο χρόνια.
Διάβασα λοιπόν με μεγάλο ενδιαφέρον το κείμενο του Κύρκου Δοξιάδη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» («Το ψέμα ως πολιτική έννοια») και θα αποπειραθώ να πω δυο λόγια σχετικά, όχι για να αναιρέσω αλλά για να προσθέσω.
Ομολογώ πάντως ότι βρίσκομαι σε δύσκολη θέση, επειδή τα λόγια μου μπορεί να εκληφθούν ως έμμεση συνηγορία υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.
Πράγμα παράξενο, δεδομένου ότι η ιδέα που έχω για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφώς χειρότερη από εκείνη του φίλου Κύρκου.

Ποιος αλήθεια το περίμενε αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ δυο χρόνια μετά την πρώτη άνοδό του στην κυβέρνηση και όχι στην εξουσία, όπως υποστηρίζουν και τα λενινιστικά στελέχη του, πανηγυρίζει την επιστροφή της τρόικα! Δανειστές και κυβέρνηση συμφώνησαν ότι πρέπει να συμφωνήσουν.

Είναι καλό ότι δεν είχαμε ρήξη. Η συμφωνία επιστροφής της τρόικα έδωσε παράταση ζωής στην κυβέρνηση αλλά και στη χώρα. Ουσιαστικά η κυβέρνηση συμφώνησε να υπογράψει τη μείωση των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου και ότι άλλο ήθελε προκύψει. Τι πήρε; Μήπως τα μεσοπρόθεσμα τοκοχρεολύσια; Όχι φυσικά. Μήπως τον διακανονισμό του χρέους; Ούτε για πλάκα. Μήπως πήραν την ποσοτική χαλάρωση; Αστειεύεστε;

Τους το λένε όλοι. Οι «εχθροί» μας, δηλαδή ο Σόιμπλε. Αλλά και οι «φίλοι» μας, δηλαδή ο Μοσκοβισί. «Κλείστε την» (την αξιολόγηση) με το ΔΝΤ μέσα. Ομως, ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος κάνουν «περήφανη» διαπραγμάτευση μέχρι να αποδεχθούν το μοιραίο

Αργά το μεσημέρι ο Πρωθυπουργός μιας χώρας της ευρωζώνης που έχει υποστεί τις συνέπειες μιας πολυετούς οικονομικής κρίσης είναι μόνος του στο γραφείο του. Λίγος χειμωνιάτικος ήλιος μπαίνει από ένα από τα λευκά παράθυρα της βόρειας πλευράς με θέα στην πολυκατοικία με ιδιοκτήτες βαθύπλουτους απογόνους πλοιοκτητών

Ακατανόητη, πραγματικά, η επιλογή να καταργηθεί ο προληπτικός έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου στις δαπάνες του Κράτους και των ΟΤΑ. Η κατάργηση θεσπίστηκε με τον Ν. 4337/2015, και τώρα, με το άρθρο 37 του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών, αποσαφηνίζεται η έννοια της μη άσκησης προληπτικού ελέγχου . Ο προληπτικός έλεγχος νομιμότητας στις δαπάνες του Κράτους καταργείται από την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, ενώ στις δαπάνες των ΟΤΑ και των νομικών τους προσώπων από 1.1.2019 (δηλαδή την προεκλογική περίοδο των αυτοδιοικητικών εκλογών ...). Το άρθρο που είχα δημοσιεύσει στο aftodioikisi.gr τον Απρίλιο 2016 είναι, δυστυχώς, και πάλι επίκαιρο.“Ο προληπτικός έλεγχος διασφαλίζει τα συμφέροντα των ΟΤΑ”

Δεν θα έχει νόημα να κλείσει μια καλή συμφωνία σε πέντε μήνες, πρέπει να κλείσει μία έστω λίγο χειρότερη συμφωνία τώρα – είπε ο υπουργός αναπληρωτής Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης, μιλώντας στο London School of Economics, την Πέμπτη. Αν φτάσουμε στον Μάιο ή Ιούνιο χωρίς συμφωνία για τη δεύτερη αξιολόγηση, η χώρα θα έχει επανεγκλωβιστεί σε έναν τυπικό κύκλο αβεβαιότητας, το τρέχον πρόγραμμα, το γ΄ μνημόνιο, θα είναι νεκρό και η δημόσια συζήτηση θα περιστρέφεται εάν θα υπάρξει δ΄ μνημόνιο – είπε.
Η τοποθέτηση Χουλιαράκη ξεχωρίζει για τον ρεαλισμό και την αίσθηση του κατεπείγοντος που εκπέμπει, εν μέσω κουρνιαχτού δηλώσεων που δείχνουν ότι το πολιτικό σύστημα ζει σε κάποιον άλλο παράλληλο πλανήτη.

...Αν η διαπλοκή στην Ελλάδα αφορά λιγότερα από 1 δισ. ευρώ δάνεια, σε σύνολο 50 δισ. ευρώ προβληματικών δανείων, τότε είμαστε παράδεισος σε σχέση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές και δυτικές χώρες.

...Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο πρώην υπουργός Εργασίας δήλωνε περιχαρής ότι το σύστημα... διασώζεται, ότι όλες οι αλλαγές έχουν κοινωνικό πρόσημο κι ότι η μεταρρύθμιση δεν αμφισβητείται ούτε από τους... έξω. Όσοι, δε, εξέφραζαν επιφυλάξεις ή επεσήμαναν τους ορατούς δια γυμνού οφθαλμού κινδύνους, ανακηρύσσονταν... εχθροί της κοινωνίας και ρίχνονταν στο πυρ το εξώτερον.

Δεν μας αφορά καμία συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της εθνικής συνεννόησης όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Με συμμετοχή και των δύο πρώτων κομμάτων. Κάθε άλλη συνεργασία στην Ελλάδα της κρίσης έχει αποδειχθεί ευάλωτη στο πελατειακό σύστημα και θνησιγενής.

Ισχύει ακριβώς το ίδιο για τη Ν.Δ. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα μπορούσε να συνεργαστεί ή απλώς να στηρίξει μόνο μία κυβέρνηση όπου θα συμμετείχαν και τα δύο πρώτα κόμματα. Για να επιβάλλουμε την θέση μας αυτή για εθνική συνεννόηση απαιτείται η καθοριστική ενίσχυση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όποτε και αν γίνουν οι επόμενες εκλογές.