Η κατάθεση στη Βουλή της τροπολογίας για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό συνοδεύεται από μια σειρά δυσμενών επιπτώσεων εις βάρος των εργαζομένων εκείνων που δεν έχουν ακόμα εμβολιαστεί, είτε απασχολούνται στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα:

Κατά πρώτον, οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι υποχρεούνται σε επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης, γεγονός που θέτει ζήτημα ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (παραπέμπονται σε ΚΥΑ ζητήματα προστασίας των προσωπικών δεδομένων).

Ενώ το τέταρτο κύμα της πανδημίας έχει ήδη «χτυπήσει» τη χώρα και εντείνεται η προσπάθεια να πειστούν οι πολίτες να εμβολιαστούν, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις συνεχίζουν τη μάχη επιβίωσής τους. Το πόσο δραματική είναι η κατάσταση αποτυπώνεται καθαρά στην έρευνα που έκανε το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών, σε συνεργασία με την εταιρεία δημοσκοπήσεων Opinion Poll.

Η αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης ιδιαίτερα τίθεται στο επίκεντρο της κοινωνικής ασφάλισης και δεν είναι δυνατόν να πραγματωθεί μέσω των «μηχανισμών της αγοράς»

Μερικές από τις βασικές αρχές της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης είναι η αρχή της ανταποδοτικότητας, η αρχή της καθολικότητας, η αρχή της υποχρεωτικότητας, η αρχή του δημόσιου χαρακτήρα της υποχρεωτικής ασφάλισης, η αρχή της προστασίας του ασφαλιστικού κεφαλαίου και, με πρωτεύοντα χαρακτήρα, η αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης.

1.Πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση η οικιακή οικονομία (domestic economy) ήταν κυρίαρχη. Η παραγωγή γινόταν στον οικογενειακό χώρο όπου ο παραγωγός κατείχε, σε έναν μεγάλο βαθμό, τα μέσα παραγωγής. Με τη Βιομηχανική Επανάσταση παρατηρούμε τη σταδιακή προλεταριοποίηση των εργαζομένων στις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες όπου οι εργαζόμενοι δεν είχαν εργατικά δικαιώματα. Υπήρχε δηλαδή μια τεράστια ανισορροπία δύναμης μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου σε ένα πολιτικό πλαίσιο όπου το κράτος λειτουργούσε απλά ως «νυχτοφύλακας», δηλαδή δεν επενέβαινε στον εργασιακό χώρο. Αυτή η κατάσταση οδηγούσε στην πλήρη εξαθλίωση.

Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, το οποίο προκαλεί ήδη έντονες συζητήσεις στους χώρους εργασίας και στην πολιτική σκηνή, ασχολείται με ζητήματα που αφορούν όλο το εύρος του εργατικού δικαίου. Και ασφαλώς περιέχει διατάξεις, οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως ευνοϊκές για τους εργαζομένους, όπως η κατάργηση της αναχρονιστικής διάκρισης εργατών και υπαλλήλων, η χορήγηση άδειας για τη φροντίδα τέκνου και στον πατέρα ή ορισμένες
διατάξεις για τη συμφιλίωση οικογενειακής και προσωπικής ζωής.

Ενώ στην εποχή μας η οικονομική κρίση οξύνεται, η κυβέρνηση μεταφέρει τις εργασιακές σχέσεις στο πεδίο του ανεξέλεγκτου οικονομικού ανταγωνισμού. Ημερομίσθια, μισθοί και ωράρια εργασίας, εκτίθενται στις συνεχείς πιέσεις της μείωσης του επιχειρηματικού κόστους αλλά και των αναδιαρθρώσεων που θα προκύπτουν λόγω της ταχύτατης εισόδου της ρομποτικής στην παραγωγή.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο δίνει δύναμη στον εργαζόμενο;

Αυτό ισχυρίζεται το φιλμάκι της κυβέρνησης που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα. Αρκετές από τις διατάξεις του (για το δικαίωμα της αποσύνδεσης, την προστασία της άδειας πατρότητας, την καταγγελία της σεξουαλικής παρενόχλησης) αυτό πράγματι κάνουν - υπό την αίρεση βέβαια της συμμόρφωσης των εργοδοτών στο νόμο.

Ο εργαζόμενος, προσαρμοσμένος στις ανάγκες του ΣΕΒ, θα εργάζεται περισσότερο και θα αμείβεται λιγότερο

«Η κυβέρνηση δεν σχολιάζει τίποτα πριν την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου για τα εργασιακά». Αυτή είναι η απάντηση που λαμβάνουν οι δημοσιογράφοι, σε επικοινωνία με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Σήμερα κατατίθεται, κατά πάσα πιθανότητα, στη Βουλή νομοσχέδιο που θα προβλέπει δέσμη μέτρων προστασίας των εργαζομένων και των ανέργων, από τις συνεχιζόμενες επιπτώσεις της πανδημίας στην αγορά εργασίας.

Το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων επιχειρεί, με τις νέες ρυθμίσεις, να περιορίσει την εργοδοτική αυθαιρεσία εις βάρος των εργαζομένων, καθότι οι καταγγελίες για αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών, για παράνομες υπερωρίες και για εκβιασμούς εις βάρος των εργαζομένων έχουν χτυπήσει κόκκινο.