Πρόσθετη διδακτική στήριξη μια απάντηση στην κρίση από το χώρο της εκπαίδευσης

Εν όψει της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που αποτελεί απλώς το τέλος μιας μακράς πορείας με κύρια χαρακτηριστικά το άγχος, τις επώδυνες προσπάθειες και την οικονομική αιμορραγία για τους μαθητές και τις οικογένειές τους, κρίνουμε αναγκαίο να υπενθυμίσουμε την αξία του δυστυχώς παραγνωρισμένου θεσμού της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης (ΠΔΣ), τα δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα εντός του δημόσιου σχολείου.

Η ΠΔΣ είναι θεσμός που μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην αποκατάσταση του κοινωνικού κύρους του δημόσιου σχολείου και να ελαφρύνει το άχθος από την παραπαιδεία, φροντιστηριακή και ιδιαιτέρων μαθημάτων, που καθιστά ευφημισμό το συνταγματικό δικαίωμα της δωρεάν παιδείας. Τονίζουμε ακόμη ότι ιδιαίτερα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης η αναβάθμιση και η γενίκευση του θεσμού μπορεί να αποτελέσει έμπρακτη ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και ν’ ανακουφίσει οικονομικά εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται περισσότερο από την κρίση, υφιστάμενα επιπλέον κοινωνικούς και εθνοτικούς αποκλεισμούς.

Οι κατ’ αρχήν προϋποθέσεις που προτείνουμε για την αποτελεσματική λειτουργία της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης είναι:

• Το Υπουργείο και οι Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας να αντιμετωπίσουν το θεσμό με τη δέουσα σοβαρότητα και το όποιο ενδιαφέρον τους να μην εξαντληθεί και πάλι στο επίπεδο των διακηρύξεων.

• Να προβλεφθεί η έγκαιρη οργάνωσή του τις αμέσως επόμενες ημέρες και η έναρξή της ΠΔΣ να συμπέσει με αυτή του σχολικού έτους.

• Ιδιαίτερα τονίζουμε την ανάγκη να μην χρησιμοποιηθεί ως μηχανισμός πελατειακών εξυπηρετήσεων και παράκαμψης του ΑΣΕΠ, που μέχρι σήμερα αποτέλεσαν συνήθη πρακτική του Υπουργείου, των Διευθύνσεων και τοπικών παραγόντων, με την ανοχή ή και τη συνέργεια της κεντρικής και περιφερειακής συνδικαλιστικής ηγεσίας.

• Να εξασφαλιστεί η άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, η οποία καθυστερεί δύο χρόνια τώρα και να γίνει αναπροσαρμογή της εξαιρετικά χαμηλής αμοιβής των 7 ευρώ την ώρα.

• Η ευθύνη της άρτιας λειτουργίας του προγράμματος εναπόκειται και στους εκπαιδευτικούς, μόνιμους και αναπληρωτές, που θα αναλάβουν είτε τον επιτελικό σχεδιασμό είτε το κυρίως διδακτικό έργο. Εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να σημειώσουμε ότι οι απαράδεκτες καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων και οι χαμηλές αμοιβές που έμπρακτα συντελούν στην απαξίωση του θεσμού δεν νομιμοποιούν ούτε την αδιαφορία ούτε -ακόμα χειρότερα- την παθολογία των «ιδιαίτερων μαθημάτων».

Και ένα τελευταίο, η όποια επίκληση της δυσπραγίας των δημόσιων οικονομικών ας γίνει με παρρησία, χωρίς τον εμπαιγμό και τις πολιτικάντικες πρακτικές που χαρακτήρισαν την περίπτωση της αποζημίωσης των βαθμολογητών και του διοικητικού προσωπικού των πανελλαδικών εξετάσεων.