ΞΕΚΑΘΑΡΟ και μαζικό, όπως θα έλεγε και ο Ντε Γκωλ, το γαλλικό «Όχι» στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δεν είναι ένα ατύχημα. Έθεσε τέλος σε έναν διάλογο που είναι από τους λίγους αυτού του είδους στην Ιστορία της Γαλλίας. Ερωτηθέντες επί ενός κειμένου, πολλοί πολίτες έλαβαν γνώση των βασικών άρθρων του καθώς και των απόψεων που παρουσίασαν οι οπαδοί του «Ναι» και του «Όχι».

Το «όχι» στο γαλλικό δημοψήφισμα μπορεί να ήταν μια νίκη της δημοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα ήταν μια ήττα της Ευρώπης παρά τα όσα υποστηρίζει ένα σημαντικό τμήμα της Αριστεράς.

Για πρώτη φορά στην πέμπτη δημοκρατία η Γαλλία απάντησε «όχι» σε ένα δημοψήφισμα που αφορούσε την Ευρώπη.

Το 1972, ο γαλλικός λαός είχε αποδεχτεί, με 68% την ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΟΚ.

Το 1992, αποδέχτηκε, με ελάχιστη διαφορά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, δίνοντας 51.05% στο «ναι».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η καθαρή επικράτηση του «όχι» στο γαλλικό δημοψήφισμα θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην πορεία της Ευρώπης. Η απόρριψη των επιλογών των πολιτικών ηγεσιών από τους πολίτες μιας χώρας που πρωτοστατούσε εδώ και 50 χρόνια στην ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι ένα ισχυρό σοκ και έτσι οφείλουν να το εκλάβουν και οι πολιτικές ηγεσίες.

-Το Αριστερό ΝΑΙ στην Πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης

*Περισσότερη ΕΥΡΩΠΗ σε Ομοσπονδιακή κατεύθυνση

*Αριστεροί, πράσινοι, σοσιαλιστές μέσα από μια επίπονη κοινή προσπάθεια , μέσα από τις αναγκαίες αντιπαραθέσεις και συμβιβασμούς είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν ένα νέο σχέδιο για την ομόσπονδη, δημοκρατική , κοινωνική και οικολογική Ευρώπη. Άλλως ο νεοφιλελευθερισμός θα επικρατήσει και η Ευρώπη θα μετατραπεί βαθμιαία σε Ενιαίο Οικονομικό χώρο.

Μ. Παπαγιαννάκης: Η πρόκληση μετά το «όχι»

Λ.Τσούκαλης: Ο λαϊκισμός κοστίζει

Βρισκόμαστε στην παραμονή του κρίσιμου δημοψηφίσματος για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στη Γαλλία. Οι απόψεις της Διεθνούς Αμνηστίας για το Σύνταγμα δεν είναι μόνο επίκαιρες. Είναι γενικότερα χρήσιμες, αφού είναι γνωστό ότι η οργάνωση σχηματίζει τις απόψεις της με κριτήριο την καλύτερη εξυπηρέτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι με κριτήριο ιδεολογίες, ιδεολογήματα και πολιτικές.

Δεν είναι μόνο οι νύχτες γκαστρωμένες, όπως συχνά έλεγε ο Xαρίλαος Φλωράκης, αλλά και οι καιροί. Οι δικοί μας καιροί. Tι εγκυμονούν άραγε; Tους «Λευκούς ανθούς της αύριον» ή «Tα άνθη του κακού»; όπως έλεγαν οι ποιητές

Αν νικήσει το «όχι», η Ευρώπη δεν πρόκειται να πεθάνει.

Θα πρέπει να σταματήσουμε, κι απ’ τη μια πλευρά κι απ’ την άλλη, να κραδαίνουμε σκιάχτρα και να φερόμαστε στους πολίτες σαν σε ένα κοπάδι πανικόβλητων προβάτων.

Είναι και νόμιμη και θεμιτή τόσο η έγκριση όσο και η άρνηση της Συνθήκης. Προβληματικό είναι το να μη συνοδεύεται από μια ορθολογική αξιολόγηση των αντικειμενικών συνεπειών και των αναγκαίων ή αναπόφευκτων προσαρμογών της πολιτικής που προκύπτουν από την επιλογή.

H δημοκρατία δεν είναι ρίσκο, είναι ευκαιρία. Λιγότερο από ένα μήνα πριν από το δημοψήφισμα, την έκβαση του οποίου κανένας δεν μπορεί να προβλέψει, δεν μετανιώνω ούτε ότι ενημέρωσα τους Σοσιαλιστές, ούτε ότι επιθυμούσα ένα δημοψήφισμα.

Ο πρώην πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής είναι θυμωμένος.

Θεωρεί πως η συνταγματική συνθήκη πέφτει θύμα μίας πραγματικής εκστρατείας παραπληροφόρησης

Ασφαλώς και το «όχι» στο δημοψήφισμα είναι θεμιτή επιλογή, μόνο όμως αν προέρχεται από την κριτική αποτίμηση του αληθούς περιεχομένου της συνθήκης.

Συνολικά, το σχέδιο είναι καλύτερο από τις ισχύουσες συνθήκες, δεν κλείνει την προοπτική για περαιτέρω εξελίξεις, σηκώνει πολλές ερμηνείες και πλαστικές προσαρμογές ανάλογα με τις εξελίξεις των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Εξάλλου η αναγνώριση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της γενικής νομοθετικής αρμοδιότητας, παράλληλα με σημαντική βελτίωση ως προς το προηγούμενο καθεστώς "δημοκρατικού ελλείμματος", προσφέρει και νέες δυνατότητες πολιτικής δράσης. Έτσι το είδαν και τα εργατικά συνδικάτα και οι Πράσινοι και πολλές ΜΚΟ, για να μην μιλήσω για άλλες πολιτικές δυνάμεις και τάσεις εντός αυτών.