Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα υπήρξε η εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσε η επιτροπή προγράμματος του ΣΥΝ, με συμβολή της επιτροπής πολιτικής τεκμηρίωσης, στις 20 Οκτωβρίου 2008, με θέμα «Η διαμόρφωση της κοινής γνώμης, ο δικομματισμός και η επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών».
Είναι κοινός τόπος ότι το ειδικό και το επιμέρους κατανοούνται ορθότερα εντασσόμενα στο γενικό, κανόνας από τον οποίο δεν εξαιρείται ούτε η προγραμματική απόπειρα, ούτε η πολιτική στρατηγική και τακτική του ΣΥΝ απέναντι στο - δημοσκοπικά για την ώρα - πιθανολογούμενο πρόβλημα διακυβέρνησης της χώρας.
Η πτώση που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις θα μπορούσε να θεωρηθεί «διορθωτική». Και στην πολιτική, όπως άλλωστε συμβαίνει στον έρωτα και στο χρηματιστήριο, ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει. Πριν όμως αρχίσουν οι απαισιοδοξίες των οπαδών και οι χαιρεκακίες των αντιπάλων, ας πάμε λίγο παραπέρα από την αυτονόητη αναφορά στους όμορους χώρους ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, και τον φυσικό νόμο των συγκοινωνούντων δοχείων, που ανεβάζει τους μεν και κατεβάζει τους δε.
Θόδωρος Μαργαρίτης, Συνέντευξη στην Βούλα Κεχαγιά, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2008-10-06
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απόλυτα έτοιμος για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, αν όμως δεν υπάρξει αυτοδυναμία «τότε αρχίζουν τα δύσκολα», λέει ο Θόδωρος Μαργαρίτης, στέλεχος της Ανανεωτικής Πτέρυγας της Κουμουνδούρου. Και εξηγεί ότι πρέπει να αναζητηθούν όροι και προϋποθέσεις για μία εναλλακτική λύση που αφορά και το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και τους Οικολόγους-Πράσινους. Σχολιάζοντας δε τη δήλωση Αλαβάνου για τον γάμο και τα πουρνάρια, προσθέτει ότι θα περίμενε μεγαλύτερη αποφασιστικότητα από τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι δραματικές εξελίξεις στην καρδιά του καπιταλισμού, ανοίγουν παγκόσμια τη συζήτηση για την επόμενη ημέρα. Το πού οδηγούν οι ανεξέλεγκτες αγορές του νεοφιλελευθερισμού, γίνεται πια σαφές με οδυνηρό τρόπο σε όσους βιώνουν τις συνέπειες. Το τι θα ακολουθήσει, είναι ακόμη ασαφές.
Το βέβαιο είναι ότι τίθεται επιτακτικά το ζήτημα της επιστροφής της πολιτικής. Ουσιαστικά η αναζήτηση της ισορροπίας ανάμεσα στην οικονομία και την πολιτική.
Ένα χρόνο μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, αλλά και με έντονα κρισιακά φαινόμενα στο πολιτικό και ηθικό επίπεδο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι ετοιμόρροπη, ενώ, ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν δείχνουν να εμπιστεύονται ως αξιόπιστη λύση την αξιωματική αντιπολίτευση.
Το νέο στοιχείο στην πολιτική ζωή είναι η αξιοσημείωτη άνοδος του Συνασπισμού, που εκφράζεται κυρίως στις νεαρές ηλικίες και σε εισροές από το ΠΑΣΟΚ.
Υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αδιαφορήσει στην περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία και το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα, λέγοντας ότι "εμείς πρέπει να ενδιαφερόμαστε για το πώς διευθύνεται η κοινωνία, πώς και από ποιους κυβερνιέται η χώρα". Αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου στην περίπτωση που ο Γ. Παπανδρέου προτείνει πακέτο προτάσεων για κοινή δράση, τονίζοντας ότι σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια κεντρικής πολιτικής συνεργασίας.
«Ανοίγονται δυνατότητες για λύσεις που θα βασίζονται σε συνεργασίες». Ετσι σχολιάζει ο Μιχ. Παπαγιαννάκης το ενδεχόμενο να μην υπάρχει αυτοδυναμία στις εκλογές. Ενώ στο ερώτημα τι θα πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ, στη διάρκεια των διερευνητικών εντολών, αν το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα, απαντά: «Δεν πρέπει να περιοριστούμε σε συζήτηση για το σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά να προηγηθεί διαπραγμάτευση για τα συνολικά ζητήματα του πολιτικού συστήματος».
Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Συνέντευξη στον Βασίλη Σκουρή, Ημερησία, Δημοσιευμένο: 2008-09-27
...Ένα κόμμα της Αριστεράς έχει πάντα και οφείλει να έχει την «διαμαρτυρία» ως συστατικό στοιχείο της πολιτικής του φυσιογνωμίας. Πρόβλημα τίθεται όταν και εάν συρρικνώνει όλη του την παρουσία και παρέμβαση στην μονοκαλλιέργεια της διαμαρτυρίας.
...Ο δικομματισμός δέχεται για την ώρα δημοσκοπικές απειλές, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ήδη «έφυγε», ώστε να μιλάμε για επιστροφή του! Ή ακόμη και για ενδεχόμενη ανακαίνισή του μέσα από κάποιον ασαφή «διπολισμό», ο οποίος θα μπορούσε απλώς να επαναφέρει τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά ως προς το πολιτικό σύστημα και τη διακυβέρνηση της χώρας. Κυβερνήσεις συμμαχιών είναι κάτι διαφορετικό, εάν βεβαίως βασίζονται σε προγραμματικές και πολιτικές συγκλίσεις και συμφωνίες που θα προέκυπταν ανάμεσα σε αυτόνομες και διακριτές πολιτικές οντότητες.
Φώτης Κουβέλης, Συνέντευξη στον Θωμά Τσάτση, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2008-09-27
Τα στοιχεία και οι προϋποθέσεις για κεντρική πολιτική συνεργασία δεν υπάρχουν σήμερα. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται εφησυχασμό ή περιχαράκωση. Αντιθέτως, πρέπει να αποτελεί μια συνεχή, ανοιχτή πολιτική πρόκληση και πρόσκληση στους πολίτες που αντιτίθενται στον νεοφιλελευθερισμό και θεωρούν ότι τους αφορά η μεγάλη προσπάθεια της σύγκλισης του συνόλου των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κρατώντας ανοιχτά τα μέτωπα της πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης και οριοθετώντας την αυτονομία του με τις δικές του προγραμματικές θέσεις, οφείλει να πείθει ότι εργάζεται για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας ανοικτής και έντιμης πολιτικά πρότασης.
Πανηγυρίζουν οι οπαδοί του δικομματισμού επειδή τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται να υποχωρούν από το ιλιγγιώδες 18% στο «γήινο»12%. Οι πιο αισιόδοξοι, μάλιστα, έβγαλαν το βολικό συμπέρασμα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συρρικνώνεται όλο και περισσότερο αφού δεν είναι σε θέση να προσφέρει εναλλακτική λύση διακυβέρνησης».
Ποιος θυμάται την 3η του Σεπτέμβρη; Σε αυτό το ρητορικό ερώτημα η απάντηση μοιάζει εκ πρώτης όψεως απλή: πολλοί τη θυμούνται, και πρώτη από όλους η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Διοργάνωσε μάλιστα και σχετική αναμνηστική εκδήλωση στην Αθήνα, ενώ στελέχη του κόμματος περιοδεύουν, με αυτή την ευκαιρία, σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.