ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΛΜΠΑΣΑΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Φίλες και φίλοι

Πριν 2 χρόνια το καλοκαίρι του 2015 άρχισε το ταξίδι της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

Δεν ήταν εύκολη και δεδομένη αυτή η συνεργασία.

Οι θέσεις του Συνεδρίου του 2015 της Δημ. Αριστεράς, η αλλαγή ηγεσίας αλλά κυρίως η πρόταση του ΠΑΣΟΚ που σαφώς έθετε το ζήτημα της δημιουργίας σοσιαλδημοκρατικού πόλου δημιούργησαν τις προϋποθέσεις της συνάντησης των δύο ιστορικών ρευμάτων. Του μικρού αλλά με ιστορικό βάθος ρεύματος της ανανεωτικής αριστεράς και του μεγάλου λαϊκού κινήματος της μεταπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ. Ο λαός υποθήκευσε ελπίδες και όνειρα και έδωσε φιλί ζωής στην Συμπαράταξη. Δεν είναι αυτάρεσκο και εγωιστικό ότι η ΔΗΜΑΡ υπήρξε ο καταλύτης αυτής της συνεργασίας. Ήταν πρώτη φορά που η συνεργασία του χώρου δεν είχε να κάνει με διευθετήσεις εντός των τειχών. Αφορούσε τη συνεργασία με ένα άλλο κόμμα τη ΔΗΜΑΡ η οποία εκφράζει με αυθεντικό τρόπο το ρεύμα της Ανανεωτικής Αριστεράς. Η ΔΗΜΑΡ δημιουργήθηκε από τη συνένωση πολλών ρευμάτων της Αριστεράς που προήλθαν από τη σύγκρουση με την κομμουνιστική ορθοδοξία το 1968, μέσα από την ανάγκη της ενότητας που προέκυψε από τις κοσμογονικές αλλαγές το 1990 και μέσα από τη σύγκρουση με τον λαϊκισμό και τον αριστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ το 2010.

Σε όλη αυτή την πορεία μπόλιασε την ελληνική κοινωνία με θέσεις και απόψεις θεσμικής θωράκισης, συμμετοχικότητας, υπεράσπισης κοινωνικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών στα πλαίσια μιας ανοικτής και ανεκτικής κοινωνίας.

Πάντοτε βρεθήκαμε στη σωστή όχθη ακόμα και όταν η πολιτική συγκυρία ήταν ενάντια.

Ήμασταν σταθερά ευρωπαϊστές, ήμασταν, όταν δεν ήταν εύκολο, εμείς που όταν οι άλλοι έσκιζαν μνημόνια και αριθμούσαν Ζάππεια λέγαμε ότι οι συμβάσεις της χώρας μας δεσμεύουν. Στη συνάντηση αυτή ο καθένας προσήλθε με τις δικές του αποσκευές και τους δικούς του αγίους.

Σεβαστήκαμε προσωπικές και συλλογικές διαδρομές και αρθήκαμε υπεράνω μικροκομματικών εγωισμών και στερεοτύπων.

Συναντηθήκαμε με τις Κινήσεις Πολιτών και ακολούθησαν το τελευταίο διάστημα το κίνημα και η ΕΔΕΜ.

Ελπίζουμε πως και άλλα κόμματα και συλλογικότητες που έχουν αναφορά στη Σοσιαλδημοκρατία, στο ριζοσπαστικό κέντρο, στην Πολιτική Οικολογία θα είναι αύριο μαζί μας.

Ο κόσμος της Κεντροαριστεράς ζητάει ενότητα και καμία ηγεσία δεν μπορεί να αδιαφορήσει.

Σε ενάντια περίπτωση φοβάμαι πως θα έχουμε γκεσέμια χωρίς κοπάδια, στρατηγούς χωρίς στρατιώτες.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα συνεχίσει την πορεία της με τη δική της πολιτική ταυτότητα, το δικό της πολιτικό και διακριτό στίγμα, την πολιτική της αυτονομία, το δικό της πολιτικό σχέδιο.

Δεν είμαστε συμπληρωματική δύναμη, δεν είμαστε ο μικρός εταίρος. Επιδιώκουμε αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών για να μπορέσει η Δημοκρατική Συμπαράταξη να θέσει τους κανόνες του παιχνιδιού. Οι πολίτες να μην ανησυχούν. Η χώρα θα κυβερνηθεί. Υπάρχουν λύσεις και η Συμπαράταξη δεν βάζει στο ζύγι το μικροκομματικό συμφέρον με την εθνική ευθύνη. Όμως αυτό δεν μας δημιουργεί αμνησία για τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Η ΝΔ παραμένει Δεξιά παλαιάς κοπής.

Είναι η Δεξιά που απαξιώνει την εργασία και τους εργαζόμενους συμβάλλοντας στην εργασιακή ζούγκλα και στην αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων. Είναι η Δεξιά, που με τα Ζάππεια εξέθρεψε τις αντιμνημονιακές χίμαιρες. Είναι η Δεξιά που σιωπά εάν δεν καθαγιάζει την καταστροφική διακυβέρνηση Καραμανλή. Είναι η Δεξιά που θεωρεί ότι οι αγορές μπορούν να ρυθμίζουν τα πάντα. Είναι η Δεξιά που όταν χρειάζεται δίνει το χέρι βοηθείας στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο αφανής εταίρος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ της πρώτης και της δεύτερης φοράς Αριστερά έχει να απαντήσει.

Γιατί εξαγνίζει την Ακροδεξιά και συγκυβερνά με αυτούς που θεωρούν τη διαφορετικότητα αρρώστια, με αυτούς που θεωρούν το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων έγκλημα που χρειάζεται απομόνωση, με αυτούς που θεωρούν τη συνωμοσιολογία πολιτική πρακτική.

Τι σόι Αριστερά είναι αυτή που απαξιώνει και ευτελίζει τους θεσμούς.Τι σόι Αριστερά είναι αυτή που συστηματικά ψεύδεται και κοροϊδεύει τους πολίτες.

Τι σόι Αριστερά είναι αυτή που δίχασε και διχάζει τους πολίτες. Η Αριστερά ντρέπεται για αυτά που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί απαξιώνει ιδέες, κατακτήσεις, αγώνες και αγωνιστές. Πάντοτε είχαμε , ως ανανεωτική Αριστερά, μέτωπο στο λαϊκισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει στρατηγικά να ηττηθεί αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο στρατηγικός μας αντίπαλος είναι η Δεξιά. Δεν κάνουμε πολιτική ίσων αποστάσεων. Υπερασπιζόμαστε την πολιτική μας ταυτότητα.

Εμείς πλέον είμαστε πιο δυνατοί.

Έχουμε προγραμματικό λόγο καινοτόμο, ριζοσπαστικό.

Επενδύουμε στη γνώση και στην παραγωγή.

Αξιοποιούμε τα συγκριτικά πλεονάσματα της πατρίδας μας.

Υπερβαίνουμε παθογένειες και στερεότυπα του παρελθόντος.

Τιμούμε το χθες με το βλέμμα στο μέλλον.

Το μέλλον χρειάζεται υπέρβαση.

Το δρόμο μας δείχνει η εμπειρία εγχώρια και ξένη.

Οι πολίτες σε όλες τις έρευνες το αποτυπώνουν.

Χρειάζεται υπέρβαση των υφιστάμενων σχημάτων.

Η Δημοκρατική Αριστερά αν έβλεπε το κομματικό της συμφέρον θα έλεγε ομοσπονδιακή συγκρότηση του νέου φορέα γνωρίζοντας ότι οι εσωτερικοί συσχετισμοί ευνοούν μια τέτοια εκδοχή. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Είναι στιγμές που για να συναντηθείς με το μέλλον χρειάζεται το μεγάλο άλμα, χρειάζεται η υπέρβαση και η ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού.

Οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ το γνωρίζουν αυτό καλά. Άλλωστε δημιούργημα υπέρβασης του πολιτικού κατεστημένου της εποχής υπήρξε το κίνημά τους. Ας μην επαναπαυθούμε στην ασφάλεια και στη δικαίωση του παρελθόντος. Το αίτημα της κοινωνίας είναι γνωστό, ο κόσμος της Κεντροαριστεράς ζητάει ενότητα και νέα αρχή. Δεν βολεύεται με λιγότερο ουρανό.