Ενας χρόνος για έκδοση κληρονομητηρίου
Θόδωρος Σχινάς, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2008-08-02
Τα στατιστικά που αφορούν τον αριθμό των συζητούμενων υποθέσεων στις συνεδριάσεις των πολιτικών τμημάτων του Πρωτοδικείου της Αθήνας και των εκδικαζόμενων ποινικών υποθέσεων για το δικαστικό έτος 16.9.07 έως 20.6.08 δείχνουν με κατηγορηματικό τρόπο ότι «η επιτάχυνση στην απονομή της Δικαιοσύνης» αφορά μόνο τους τίτλους νομοθετημάτων και κυβερνητικές εξαγγελίες και δηλώσεις διαχρονικά.
Με βάση τα στοιχεία του Πρωτοδικείου Αθηνών που παρατίθενται, ο προσδιορισμός στην εκδίκαση των υποθέσεων διαρκώς επιμηκύνεται. Για παράδειγμα, για την έκδοση κληρονομητηρίου (που ζητούν οι ασφαλιστικές εταιρείες για την απόδοση της ασφάλειας ζωής στους κληρονόμους), απαιτείται σχεδόν ένα (1) έτος από την κατάθεση της σχετικής αίτησης, για την διόρθωση εγγραφής «αγνώστου ιδιοκτήτη» στο Κτηματολόγιο σχεδόν δύο (2) χρόνια. Ακόμη, ουδείς μπορεί με ασφάλεια να προβλέψει τον χρόνο έκδοσης οριστικής απόφασης στην τακτική διαδικασία Πολυμελούς (ενοχικό, εμπορικό) και το Ειρηνοδικείο Αμαρούσίου προσδιορίζει τις υποθέσεις του το έτος 2011.
Παρά το γεγονός ότι ιδρύθηκε ποινικό τμήμα όπου υπηρετούν 42 πρόεδροι Πρωτοδικών αποκλειστικής απασχόλησης, τα περισσότερα Τριμελή Πλημ/κεια δεν εκδικάζουν περισσότερες από 10 υποθέσεις ανά δικάσιμο, παραμένουν δε αδίκαστες εφέσεις κατά καταδικαστικών αποφάσεων από το 2005.
Με αυτά και μόνο τα στοιχεία, όντως μιλάμε για «Δικαιοσύνη ώρα μηδέν».
Υπάρχει πια μείζον ζήτημα θεσμικής λειτουργίας, που για την αντιμετώπισή του δεν αρκούν το αναμάσημα των διαπιστώσεων και οι ανέξοδες εξαγγελίες.
Τι πρέπει να γίνει
Απαιτείται γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, για την εξασφάλιση κτιριακής και εν γένει υλικοτεχνικής υποδομής.
- Αύξηση των οργανικών θέσεων των δικαστών και Δικαστικών Υπαλλήλων με παράλληλη αναδιάταξη της οργανωτικής δομής των Υπηρεσιών της Δικαιοσύνης, ώστε να εξοικονομηθεί ικανός αριθμός δικαστών για τη στελέχωση των δικαστηρίων της Αθήνας.
- Υπεράσπιση της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας του δικαστή στο δικαιοδοτικό του έργο και στην υπηρεσιακή του εξέλιξη από εσωτερικές, διοικητικές, κυβερνητικές και εξωθεσμικές παρεμβάσεις.
- Τέλος, θα πρέπει να αναδειχθεί η κοινωνική ευθύνη όσων δικαστών με την επιλεγμένη εκδίκαση περιορισμένου αριθμού υποθέσεων, με την προκλητική καθυστέρηση στην έκδοση αποφάσεων κάθε άλλο παρά υπηρετούν την έννοια της απονομής της Δικαιοσύνης, γεγονός που αποβαίνει σε βάρος του κύρους της, των συναδέλφων τους, αυτών με οξυμένη κοινωνική συνείδηση και, κυρίως, σε βάρος του πολίτη.
Με βάση τα στοιχεία του Πρωτοδικείου Αθηνών που παρατίθενται, ο προσδιορισμός στην εκδίκαση των υποθέσεων διαρκώς επιμηκύνεται. Για παράδειγμα, για την έκδοση κληρονομητηρίου (που ζητούν οι ασφαλιστικές εταιρείες για την απόδοση της ασφάλειας ζωής στους κληρονόμους), απαιτείται σχεδόν ένα (1) έτος από την κατάθεση της σχετικής αίτησης, για την διόρθωση εγγραφής «αγνώστου ιδιοκτήτη» στο Κτηματολόγιο σχεδόν δύο (2) χρόνια. Ακόμη, ουδείς μπορεί με ασφάλεια να προβλέψει τον χρόνο έκδοσης οριστικής απόφασης στην τακτική διαδικασία Πολυμελούς (ενοχικό, εμπορικό) και το Ειρηνοδικείο Αμαρούσίου προσδιορίζει τις υποθέσεις του το έτος 2011.
Παρά το γεγονός ότι ιδρύθηκε ποινικό τμήμα όπου υπηρετούν 42 πρόεδροι Πρωτοδικών αποκλειστικής απασχόλησης, τα περισσότερα Τριμελή Πλημ/κεια δεν εκδικάζουν περισσότερες από 10 υποθέσεις ανά δικάσιμο, παραμένουν δε αδίκαστες εφέσεις κατά καταδικαστικών αποφάσεων από το 2005.
Με αυτά και μόνο τα στοιχεία, όντως μιλάμε για «Δικαιοσύνη ώρα μηδέν».
Υπάρχει πια μείζον ζήτημα θεσμικής λειτουργίας, που για την αντιμετώπισή του δεν αρκούν το αναμάσημα των διαπιστώσεων και οι ανέξοδες εξαγγελίες.
Τι πρέπει να γίνει
Απαιτείται γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, για την εξασφάλιση κτιριακής και εν γένει υλικοτεχνικής υποδομής.
- Αύξηση των οργανικών θέσεων των δικαστών και Δικαστικών Υπαλλήλων με παράλληλη αναδιάταξη της οργανωτικής δομής των Υπηρεσιών της Δικαιοσύνης, ώστε να εξοικονομηθεί ικανός αριθμός δικαστών για τη στελέχωση των δικαστηρίων της Αθήνας.
- Υπεράσπιση της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας του δικαστή στο δικαιοδοτικό του έργο και στην υπηρεσιακή του εξέλιξη από εσωτερικές, διοικητικές, κυβερνητικές και εξωθεσμικές παρεμβάσεις.
- Τέλος, θα πρέπει να αναδειχθεί η κοινωνική ευθύνη όσων δικαστών με την επιλεγμένη εκδίκαση περιορισμένου αριθμού υποθέσεων, με την προκλητική καθυστέρηση στην έκδοση αποφάσεων κάθε άλλο παρά υπηρετούν την έννοια της απονομής της Δικαιοσύνης, γεγονός που αποβαίνει σε βάρος του κύρους της, των συναδέλφων τους, αυτών με οξυμένη κοινωνική συνείδηση και, κυρίως, σε βάρος του πολίτη.
