Ψευδαισθήσεις περί κατάργησης των μνημονίων με μια μονοκονδυλιά

Κύριε Πρόεδρε, τάσσεσθε υπέρ της ανάγκης συγκρότησης μιας ευρείας συμπαράταξης δυνάμεων, που θα οδηγήσει στην προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου. Μήπως η θέση αυτή σας οδηγεί και στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ;

Το πρόσφατο συνέδριό μας αποφάσισε, σχεδόν ομόφωνα, ότι η πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι αδιαπραγμάτευτη. Το δεύτερο που αποφάσισε είναι ότι ο τόπος έχει ανάγκη πολιτικής αλλαγής και προοδευτικής διακυβέρνησης. Η εκλογική τακτική μας θα αποφασισθεί στον κατάλληλο χρόνο, με σταθερή την επιλογή μας για την οργανωτική και πολιτική μας αυτονομία. Και επειδή μου δίνετε την ευκαιρία, ας το επαναλάβω: η ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να γίνει παράρτημα κανενός. Οι λόγοι, άλλωστε, που κατέστησαν αναγκαία την ίδρυσή της, όχι μόνο δεν εξέλειψαν, αλλά παραμένουν απολύτως επίκαιροι και σήμερα.

Τι θα πράξετε σε περίπτωση κατά την οποία βουλευτές του κόμματος σας ψηφίσουν για πρόεδρο Δημοκρατίας;

Την κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ τη συνδέουν οι συλλογικές μας αποφάσεις και η κοινή μας θέληση να βαδίζουμε ενωμένοι. Μόλις χθες, όλοι μαζί, αναλάβαμε και εκδηλώσαμε μια σημαντική κοινοβουλευτική πρωτοβουλία για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Το κόμμα μας οικοδομήθηκε πάνω στις αρχές του πλουραλισμού και της πολυφωνίας. Καθένας έχει άποψη και την καταθέτει. Στο τέλος, όμως, ο κανόνας είναι ο σεβασμός στις αποφάσεις της συλλογικότητάς μας. Σας θυμίζω ότι το πρόσφατο συνέδριό μας αποφάσισε να μην ψηφίσουμε για Πρόεδρο Δημοκρατίας, όποιος κι αν είναι ο υποψήφιος που θα προταθεί από τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Οι ασκούμενες πολιτικές δεν διαμορφώνουν συνθήκες συναίνεσης για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Συμφωνείτε με την θέση του ΣΥΡΙΖΑ πρώτα κάλπες και μετά εκλογή προέδρου;

Νομίζω πως ήδη σας απάντησα. Το Σύνταγμα άλλωστε είναι σαφές: για την εκλογή Προέδρου απαιτεί ευρείες συναινέσεις, εξ ου και το όριο των 180 ψήφων. Πώς να υπάρξουν όμως αυτές οι ευρείες συναινέσεις με πολιτικές που βαθαίνουν αντί να κλείνουν τα κοινωνικά ρήγματα;

Ποια είναι η γνώμη σας για τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης στο Παρίσι; Συμμερίζεστε την άποψη ότι οι δανειστές επιχειρούν να δεσμεύσουν και την επόμενη κυβέρνηση;

Οι δανειστές έχουν ένα μοντέλο, έχουν συγκεκριμένες επιλογές, τις οποίες – ασχέτως από το ποια θα είναι η κυβέρνηση – υποστηρίζουν φανατικά. Πρόκειται για το συγκεκριμένο πακέτο επιλογών, που απογείωσε την ανεργία, τραυμάτισε την κοινωνική συνοχή και εγκλώβισε την οικονομία σε έναν διαρκή υφεσιακό κύκλο. Από αυτόν τον κύκλο πρέπει να βγούμε…

Το ζήτημα είναι με ποιον τρόπο…

Η απαγκίστρωση από τα μνημόνια δεν μπορεί να υπάρξει με μια υποτιθέμενη εύκολη προσφυγή στις αγορές – τα αποτελέσματα τα είδαμε προσφάτως. Δεν μπορεί να υπάρξει, επίσης, με απόψεις που σπέρνουν ψευδαισθήσεις και που υποστηρίζουν ότι τα μνημόνια θα καταργηθούν με μια μονοκονδυλιά. Χρειάζεται διαπραγμάτευση σκληρή, κόκκινες γραμμές και κατά τη γνώμη μου ένα κοινό πλαίσιο συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων για την αναδιάρθρωση του χρέους.

Όπως αυτό που προτείνατε και στη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…

Ναι, όπως αυτό που πρότεινα και εντελώς λανθασμένα απέρριψε η κυβέρνηση. Δεν χρειάζεται κανένα άλλο μνημόνιο. Η χώρα χρειάζεται μια δέσμη διευθετήσεων για να πάρει ανάσες και να αντιμετωπίσει τα τραύματά της. Οι πολιτικές αντιθέσεις μεταξύ των κομμάτων είναι υπαρκτές και σεβαστές. Υπαρκτή όμως είναι και η ανάγκη της διαπραγμάτευσης για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους με εθνική συνεννόηση. Αυτή η συνεννόηση χρειάζεται και σήμερα και μετά.

Ποια είναι η γνώμη σας για όσα διαδραματίζονται στο ΠΑΣΟΚ και για την παρέμβαση Παπανδρέου;

Προφανώς, ούτε επιθυμώ ούτε θα το επιχειρήσω να αναφερθώ στα εσωκομματικά άλλου κόμματος. Το μόνο σχόλιο που έχω – και τούτο αφορά τη γενική παρουσία του ΠΑΣΟΚ – είναι ότι το συγκεκριμένο κόμμα βιώνει μία θεμελιώδη αντίφαση: επιλέγει να ασκεί διακυβέρνηση και ταυτόχρονα διεκδικεί ρόλο αντιπολίτευσης. Θα έλεγα ότι πρόκειται για κρίση ταυτότητας.