Επί πέντε και πλέον δεκαετίες το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί όχι απλώς ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που απασχολούν την ελληνική πολιτική ζωή, αλλά ένα θέμα που διαμόρφωσε εν πολλοίς και την πολιτική πραγματικότητα στη χώρα μας. Επιπλέον, το σημερινό πρόβλημα της Κύπρου, το οποίο καλούνται να αντιμετωπίσουν οι δύο κοινότητες, δημιουργήθηκε εν μέρει από το ελληνικό πραξικόπημα κατά Μακαρίου που οδήγησε στη συνέχεια στην τουρκική εισβολή και την κατοχή ενός μεγάλου τμήματος του νησιού.

*** Περσινά ξινά σταφύλια, θα πουν κάποιοι, τώρα βρισκόμαστε σε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Μα, γι’ αυτό ακριβώς τα επισημαίνουμε, γιατί έχουμε την αίσθηση ότι η στάση των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων -και πρωτίστως της κυβέρνησης- είναι ελαφρώς υποκριτική....Το δόγμα η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται έχει κι αυτό τα όριά του. Το Κυπριακό, είτε μας αρέσει είτε όχι, δεν αποτελεί μόνο ένα εσωτερικό πρόβλημα των δύο κοινοτήτων, αλλά και δικό μας πρόβλημα, όπως είναι και πρόβλημα ελληνοτουρκικών σχέσεων.

*** Προφανώς ο κυπριακός λαός θα αποφασίσει τελεσιδίκως και αποφασιστικώς για το πώς και με ποιους θέλει να ζήσει. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι οι «Ελλαδίτες» πρέπει να σφυρίζουν αδιάφοροι και ανεύθυνοι λες και το θέμα δεν τους αφορά... Και οι υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες δεν είναι για να λένε την άποψή τους κατόπιν εορτής, αλλά για να λένε την άποψή τους και να αποφασίζουν εγκαίρως και υπευθύνως. Ας αφήσουν λοιπόν τα ήξεις αφήξεις κι ας μας πουν συγκεκριμένα και με επιχειρήματα, αν πρέπει ή γιατί δεν πρέπει να εγκριθεί το σχέδιο Ανάν, αν αποτελεί λύση ή έκτρωμα και ποιες συνέπειες θα έχει η ψήφιση ή η καταψήφισή του.