Εθνική ανάγκη η ισχυρή Κεντροαριστερά κσι η προοδευτική διακυβέρνηση

Παναγιώτης Χατζηγεωργίου, www.badiera.gr, Δημοσιευμένο: 2015-10-18

Μάσιμο Ντ΄ Αλέμα: “Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς την Κεντροαριστερά θα αποτύχει”

_______________

Καθημερινά καθίσταται ολοένα και ποιο φανερό ότι η χώρα πορεύεται δίχως εθνικό πρόγραμμα και πυξίδα. Εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης που θα οδηγούσε σε υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, ανάπτυξη και ραγδαία μείωση του εφιάλτη της ανεργίας. Σε εφαρμογή σκληρών αλλά και απολύτως αναγκαίων μέτρων για τη δημοσιονομική προσαρμογή και το ξεπέρασμα της κρίσης.

Σε επαναδιαπραγμάτευση και τροποποίηση δυσμενέστατων όρων του 3ου και επαχθέστερου μνημονίου. Όροι που αφενός μεν επιβλήθηκαν εκβιαστικά στη χώρα, αφετέρου έγιναν αποδεκτοί από μια Κυβέρνηση, που μετά «τη σκληρή διαπραγμάτευση» και τα τελικά καταστροφικά αποτελέσματά της για την οικονομία και την κοινωνία, συνθηκολόγησε και παραδόθηκε άνευ όρων.

Όσο περνούν οι μέρες και αποκαλύπτονται στις λεπτομέρειές τους οι επαχθέστατοι όροι του 3ου μνημονίου, καθίσταται ολοφάνερο ότι ένα μέρος τουλάχιστο των συμφωνηθέντων δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Σε κάθε περίπτωση είναι πολλά τα μέτρα εκείνα που δεν πρόκειται να αποδώσουν. Δεν αποτελούν την πολυπόθητη και αναγκαία λύση στο πρόβλημα.

Αντίθετα θα επιδεινώσουν τις επιπτώσεις της κρίσης και θα οδηγήσουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση και περιθωριοποίηση. Θα πλήξουν δυναμικούς κλάδους της οικονομίας μας, που άντεξαν στην κρίση και μπορούσαν να βοηθήσουν στο ξεπέρασμά της (αγρότες & κτηνοτρόφους, τουρισμός, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας). Ήδη η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό και στα πρόθυρα κοινωνικής έκρηξης.

Καθώς η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι το πολιτικό μας σύστημα αποδείχθηκε ανέτοιμο και κατώτερο των περιστάσεων. Αν και εφόσον μπορούσε να πετύχει την ελάχιστη εθνική συναίνεση και συνεννόηση θα ατενίζαμε αν όχι τη λύση, τουλάχιστο φως στο βάθος του τούνελ. Άλλες χώρες που επέδειξαν πολιτική ωριμότητα και εθνική συνεννόηση τα κατάφεραν (βλ. Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος).

Δυστυχώς και ενώ διαφάνηκε στα μέσα του 2015 και μετά τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό, ότι υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για μια ευρύτατη συναίνεση και συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου και της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, εν τούτοις με ευθύνη κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ η πορεία αυτή τορπιλίστηκε. Άρχισαν και πάλι οι ανούσιες μικροκομματικές κοκορομαχίες στη Βουλή και στην κοινωνία.

Η χώρα χρειάζεται πρωτίστως πολιτική σταθερότητα και προοδευτική διακυβέρνηση. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ δεν έχει αυτές τις προϋποθέσεις και τα αναγκαία προς τούτο εφόδια, περγαμηνές και κουλτούρα. Υπό το βάρος των συνεπειών των νέων σκληρότατων μέτρων και της γενικευμένης αντίδρασης της κοινωνίας που ήδη άρχισε (εκπαιδευτικοί, γιατροί, αγρότες – κτηνοτρόφοι) η Κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να μακροημερεύσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα μικρό κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που ξαφνικά γιγαντώθηκε. Δεν διέθετε την αναγκαία κουλτούρα κυβερνησιμότητας. Μπορεί να μεταλλάσσεται αναγκαστικά σε ιδιότυπο σοσιαλιστικό κόμμα. Δεν πρόκειται όμως τουλάχιστο στο άμεσο μέλλον να καταστεί δύναμη της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Η προσπάθειά του να καταστεί Κυβερνώσα Αριστερά, ιδίως σε αυτή τη δυσχερέστατη πολιτικά περίοδο, έχει πενιχρά αποτελέσματα.

Απαιτείται άμεσα η συμπόρευση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς. Η δημιουργία του τρίτου προοδευτικού πόλου, που ως τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα θα μπορεί να επιβάλλει προοδευτική διακυβέρνηση και πολιτική σταθερότητα.

Προέχει πολιτικές δυνάμεις και πολίτες δίχως ιδεοληψίες, δογματικές αγκυλώσεις και κομματικές περιχαρακώσεις να δούμε το πολιτικό σκηνικό κατάματα και να πάρουμε τα παρακάτω αναγκαία και τολμηρά πολιτικά βήματα:

ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΠΟΤΑΜΙ συμμετέχουν στο Ευρωκοινοβούλιο στην ίδια ευρωομάδα των Δημοκρατών – Σοσιαλιστών. Συνυπάρχουν στην ίδια πτέρυγα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Τα βασικά προγραμματικά και ιδεολογικά τους χαρακτηριστικά είναι παρόμοια. Πάμπολλα στελέχη και Βουλευτές του Ποταμιού προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Μπορούν λοιπόν και οφείλουν το συντομότερο να συνυπάρξουν ως αυτοτελείς πολιτικές δυνάμεις με το δικό τους διακριτό λόγο στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ.

Αυτομάτως η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ εκτοπίζει τη Χρυσή Αυγή από τη θέση της τρίτης πολιτικής δύναμης του Ελληνικού Κοινοβουλίου και ο λόγος και ρόλος της αποκτά πολύ μεγαλύτερη δυναμική παρέμβασης και διαμόρφωσης των πολιτικών εξελίξεων.

Μετά από ένα τέτοιο σεισμικό πολιτικό γεγονός θα αναπτυχθεί ισχυρότατη δυναμική, που θα αναγκάσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αναπροσαρμόσει την τακτική του τόσο στο θέμα των εφαρμοζόμενων πολιτικών όσο και των συνεργασιών.

Μέσα από μια προοδευτική προγραμματική συμφωνία των κεντροαριστερών δυνάμεων με τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί η χώρα να αποκτήσει πολιτική σταθερότητα. Μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη για να αποτινάξει τους πλέον δυσμενείς όρους του 3ου μνημονίου, να πετύχει αναδιάρθρωση του χρέους και επωφελείς όρους για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Η κοινωνία αγωνιά για το αύριο. Η ελπίδες εξανεμίστηκαν. Οφείλουμε να σπεύσουμε για να εμφυσήσουμε στο λαό και πάλι την ελπίδα για το αύριο.

Η κοινή παρουσία ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙΟΥ στην πρόσφατη εκδήλωση για την Κεντροαριστερά και η προχθεσινή κοινή πρόταση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων στη Βουλή προοιωνίζουν ότι ο δρόμος είναι ανοικτός. Στην πολιτική όμως μετράει το σωστό timing. Και αυτό είναι τώρα.

Αδικαιολόγητες καθυστερήσεις θα καταλήξουν σε μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε προχθές ότι αν δεν είχε 4%, αλλά 10% και 35 Βουλευτές θα μπορούσε να συμμετάσχει σε Κυβέρνηση προς το συμφέρον της Κοινωνίας και της Χώρας και να επιβάλλει μεταρρυθμιστικές και επωφελείς λύσεις.

Από τη στιγμή που αυτό μπορεί να επισυμβεί τώρα μέσα από την ισότιμη συνεργασία όμορων πολιτικών δυνάμεων και μέσα από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, δεν θα μας συγχωρέσουν οι πολίτες και η ιστορία αν προτάξουμε την κομματική περιχαράκωση από το Εθνικό συμφέρον.

Γιατί διαφορετικά δεν θα αποτύχει απλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα αποτύχει η Χώρα.

Γιατί όπως είπε και ο Μάσιμο Ντ΄ Αλέμα δίχως την κουλτούρα και εμπειρία της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας η Κυβέρνηση θα αποτύχει.

Θέματα επικαιρότητας: Αριστερά-κεντροαριστερά

Γιώργος Σιακαντάρης

Μια συζήτηση: Αγαθούληδες ή πονηρούληδες;

Γιώργος Σιακαντάρης, 2024-02-11

Η προγραμματισμένη συζήτηση της Έφης Αχτσιόγλου, του Διονύση...

Περισσότερα

Ένας νέος αστερισμός;

Παύλος Τσίμας, 2024-02-10

Το βράδυ των εκλογών του 1981- αφηγείται ο Μίμης Ανδρουλάκης...

Περισσότερα
Πάνος Σκοτινιώτης

Ζητείται εναλλακτική

Πάνος Σκοτινιώτης, 2024-02-09

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 68 χρόνια από τις εκλογές...

Περισσότερα
Ξενοφών Κοντιάδης

ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ στον δρόμο του Επινέ

Ξενοφών Κοντιάδης, 2023-11-19

Μετά τις εκλογές έχει διαμορφωθεί ένα πρωτόγνωρο πολιτικό...

Περισσότερα

Η επόμενη μέρα για τη σύνολη Αριστερά

Τάσος Παππάς, 2023-11-18

Και τώρα τι; Το πολιτικό σκηνικό αυτό που περιλαμβάνει τα...

Περισσότερα
Γιώργος Σωτηρέλης

Μετά τα Συνέδρια τί; ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ απέναντι στις προκλήσεις των καιρών

Γιώργος Σωτηρέλης, 2022-06-08

Είναι αναμφισβήτητο ότι η ολοκλήρωση των συνεδριακών διαδικασιών...

Περισσότερα
Πάνος Σκοτινιώτης

Η κεντροαριστερή «πολυκατοικία» και οι «μηχανικοί» της: γρίφοι και προσδοκίες

Πάνος Σκοτινιώτης, 2021-12-19

Θα ξεκινήσουμε από πέντε παραδοχές:Η πρώτη παραδοχή είναι...

Περισσότερα
Γιάννης Μπαλαμπανίδης

Καφές ή τσάι (και συμπάθεια)

Γιάννης Μπαλαμπανίδης, 2021-12-18

Σε μια από τις κωμωδίες των αδελφών Μαρξ, η αεροσυνοδός...

Περισσότερα

Άρθρα

Γιάννης Βούλγαρης

Μια επέτειος για 70+ ή μια υπόμνηση;

Γιάννης Βούλγαρης, 2024-04-20

...Στις ιστορικά σημαδιακές μέρες όπως η αυριανή, επαναλαμβάνουμε...

Το χαλί

Μιχάλης Μητσός, 2024-04-24

Aυτοί οι μπαγάσηδες οι δικαιωματιστές παντού έχουν διεισδύσει...

Σπύρος Δανέλλης

Ψηφαλάκια ή γνώση και ικανότητες;

Σπύρος Δανέλλης, 2024-04-24

Τον Φεβρουάριο του 2014, λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση...

Θόδωρος Τσίκας

Οι «κόκκινες γραμμές» Ισραήλ-Ιράν

Θόδωρος Τσίκας, 2024-04-20

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα χτυπήματα μεταξύ Ιράν και...

Η άθραυστη αλυσίδα των «αντιποίνων»

Παντελής Μπουκάλας, 2024-04-16

Στην επαληθευμένη από αμερόληπτες πηγές Ιστορία, το δόγμα...

Κώστας Καλλίτσης

Η εθνική μας αφωνία

Κώστας Καλλίτσης, 2024-04-14

Βαδίζουμε προς τις ευρωεκλογές συζητώντας επί παντός επιστητού,...

Θόδωρος Τσίκας

Ιράν-Ισραήλ: Γόητρο, προσχήματα και ισορροπίες

Θόδωρος Τσίκας, 2024-04-14

Είναι γνωστό ότι το καθεστώς των φανατικών μουλάδων του...

Το δίλημμα της Τεχεράνης

Γιώργος Καπόπουλος, 2024-04-08

H ηγεσία της Ισλαμικής Δημοκρατίας βρίσκεται σε ένα άβολο...

Κώστας Καλλίτσης

Δύο εν σειρά παράδοξα

Κώστας Καλλίτσης, 2024-04-07

Με ποια κριτήρια διαμορφώνεται η ευρωπαϊκή στρατηγική...

Πώς απαντούν στην Ακροδεξιά τα άλλα κόμματα

Ξένια Κουναλάκη, 2024-04-04

Aπό την εποχή της ανόδου της Χρυσής Αυγής τα συστημικά κόμματα...

Η ατιμωρησία των ελίτ

Τάσος Παππάς, 2024-04-01

Αντιγράφω από τη στήλη «ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ» στις Νησίδες της «Εφημερίδας...

Το νέο τουρκικό παζλ

Βαγγέλης Αρεταίος, 2024-04-01

Η «έκπληξη του CHP», όπως λένε από χθες το βράδυ Τούρκοι αναλυτές,...

×
×