Είναι στιγμές που η ιστορία εμπνέει τους ανθρώπους, αλλά είναι και κάποιες άλλες, λίγο πιο γοητευτικές. Είναι στιγμές που οι άνθρωποι, οι νέοι άνθρωποι, αναντρανίζουν και γίνονται αυτοί οι εμπνευστές της ιστορίας.

Στις 11 και στις 18 Οκτωβρίου, η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα προσέρχεται στις κάλπες για να ψηφίσει κοσμικότητα ή οπισθοδρόμηση, μετριοπάθεια ή εθνικισμό, συνεννόηση ή μονομερείς ενέργειες, διακριτή ταυτότητα ή υποτέλεια στον Ερντογάν. Με άλλα λόγια, Ακιντζί ή Τατάρ.

Σε κλίμα έντονου διπολισμού και κάτω από τη βαριά σκιά της Τουρκίας διεξάγεται αύριο Κυριακή (11/10) η εκλογική διαδικασία στην κατεχόμενη Κύπρο για ανάδειξη του ηγέτη της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας.

Στις 11 Οκτωβρίου η τουρκοκυπριακή κοινότητα θα κληθεί να πάει στην κάλπη για εκλογή της ηγεσίας της. Αυτές οι εκλογές γίνονται σε μια περίοδο πολλαπλών εντάσεων και κρίσιμων στιγμών. Οι εντάσεις λόγω των τουρκικών προκλήσεων στην περιοχή και συγκεκριμένα το άνοιγμα της παραλίας της περίκλειστης περιοχής της πόλης της Αμμοχώστου, παραβιάζοντας τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, προκαλούν έντονη αντίδραση από τη διεθνή κοινότητα, όμως και από τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους.

Αναζητώντας το μυστικό της αμερικανικής δημοκρατίας τη δεκαετία του 1830, ο γάλλος αριστοκράτης Αλεξίς ντε Τοκβίλ συλλογίστηκε τον σημαντικό ρόλο που παίζει η θρησκεία στην αμερικανική ζωή. Εχοντας ξεφύγει από την εξουσία του Πάπα, επιχειρηματολόγησε, οι Αμερικανοί Χριστιανοί ήταν ελεύθεροι από κάθε θρησκευτική αρχή. Ο Χριστιανισμός στον Νέο Κόσμο, κατέληξε, μόνο ως «δημοκρατικός και ρεπουμπλικανικός» μπορούσε να περιγραφεί.

Αυτό που ξεχνάει κανείς όταν μιλάει με τον Ζιλ Κεπέλ, από τους κορυφαίους ισλαμολόγους της εποχής μαζί με τον Ολιβιέ Ρουά, είναι ότι ζει ως καταδικασμένος σε θάνατο, υπό αστυνομική προστασία, στο Παρίσι. Αυτή ήταν η απόφαση ενός γαλλοαλγερινού τζιχαντιστή εις βάρος του, τον Ιούνιο του 2016, μέσω μάλιστα του facebook.live. Το παγκοσμιοποιημένο και διασυνδεδεμένο πολιτικό Ισλάμ δεν ανεχόταν τις αναλύσεις του μάχιμου μελετητή, ο οποίος υποδεικνύει τη ρητορική των σαλαφιστών ως ρητορική μίσους.

Σε έκτακτες περιόδους αναδύονται έκτακτες ή άγνωστες ποιότητες. Είναι ένα συλλογικό βίωμα της υγειονομικής κρίσης που πρέπει να κρατήσουμε και πάνω του να χτίσουμε. Οι γιατροί, οι νοσηλεύτριες, οι νοσηλευτές, το νοσοκομειακό προσωπικό, αποδείχτηκαν καλύτεροι από το σύστημα υγείας. Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, και εμμέσως οι γονείς, αποδείχτηκαν καλύτεροι από το εκπαιδευτικό σύστημα κρατώντας όρθια τα σχολεία με όλες τις δυσκολίες. Μιλώ για τον δημόσιο τομέα όπου η συνδικαλιστική ισχύς και τα «κεκτημένα» θα μπορούσαν να βραχυκυκλώσουν την κατάσταση. Αντιθέτως, στον ιδιωτικό τομέα, οι εργάτες, οι πωλήτριες των σουπερμάρκετ, οι ντελιβεράδες, λίγες εναλλακτικές δυνατότητες είχαν, όπως από παλιά άλλωστε ξέρουν οι προλετάριοι.

Η δίκη της Χρυσής Αυγής είναι αναμφίβολα μια από τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας. Όχι μόνον διότι κατέληξε στην καταδίκη του νεοναζιστικού μορφώματος, ως εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και διότι απέδειξε περίτρανα ότι η Δημοκρατία ανέχεται μεν την όποια ιδεολογική αμφισβήτησή της αλλά ταυτόχρονα μπορεί, τηρώντας απαρέγκλιτα τις θεμελιώδεις αρχές της, να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά κάθε οργανωμένη προσπάθεια ανατροπής της.

Στις άγονες και εσωστρεφείς αντιπαραθέσεις, που συχνά αποπροσανατολίζουν, είναι ώρα να απαντήσουμε προωθητικά

Διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία η κρίση διευρύνεται λόγω των ασκούμενων υπέρ των ολίγων μεροληπτικών πολιτικών της Ν.Δ. Οι επιπτώσεις γίνονται αρνητικά πολύπλευρες τόσο για τον ρόλο της χώρας στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις όσο και στο εσωτερικό. Οι χειρισμοί τής κυβέρνησης στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής γεννούν πολλά ερωτήματα. Η δημοκρατική λειτουργία δέχεται συνεχείς επιθέσεις συρρίκνωσης. Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες μετατρέπονται σε καθεστώς.