Θέλουμε, εμείς οι άνθρωποι, να συνεχίσουμε να ζούμε καλά και να ζούμε με ασφάλεια σε αυτόν τον πλανήτη; Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια υπαρξιακή απειλή – αρχίζει πλέον να γίνεται ορατή σε όλους. Τα δάση καίγονται από την Αμερική μέχρι την Αυστραλία. Οι έρημοι εξαπλώνονται στην Αφρική και στην Ασία. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλεί ευρωπαϊκές πόλεις, καθώς και νησιά του Ειρηνικού. Η ανθρωπότητα έχει ξαναδεί παρόμοια φαινόμενα στο παρελθόν, αλλά ποτέ με αυτήν την ορμή. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες των τραγικών αποτελεσμάτων από τις πρόσφατες πυρκαγιές και πλημμύρες στην Ελλάδα.

Το εγχείρημα είναι ανοιχτό: ευρύ αριστερό, δημοκρατικό μέτωπο και όχι κόμμα σούπερ μάρκετ. Η κουβέντα περί πασοκοποίησης είναι στείρα. Χρειάζεται κριτική διεύρυνση και ανασυγκρότηση με προγραμματικά ανοίγματα. Δυναμικές κοινωνικές συμμαχίες, όχι ανακύκλωση πολιτευτών.

Το σοκ της ήττας επιδρά καταλυτικά στην αντιπολιτευτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανές. Μάλλον εμφανής και η απροθυμία αναστοχασμού. Τι έφταιξε; Εχασε. Οφείλει να ανασυγκροτηθεί, να αντιπολιτευτεί σοβαρά και να επανέλθει. Να διαχειριστεί την κατά Τραβέρσο «αριστερή μελαγχολία». Αναγκαία προϋπόθεση: να δει κριτικά τη διακυβέρνησή του.