Δηλαδή ποιος μπορούσε να αποφύγει χωρίς επιπτώσεις τη στρατιωτική θητεία και δεν το επιχείρησε; Το ότι ορισμένοι τα κατάφεραν σημαίνει το δίχως άλλο διακρίσεις. Με τίποτα όμως δεν σημαίνει πως όσοι δεν τα κατάφεραν, έτρεξαν ασμένως και υπερηφάνως να υπηρετήσουν την πατρίδα.

Η επιστροφή της τρομοκρατίας μ ένα χτύπημα πρώτης γραμμής στην καρδιά της Αθήνας και στο πιο φρουρούμενο ίσως σημείο της πρωτεύουσας δημιουργεί αναμφισβήτητα ένα μείζον πολιτικό πρόβλημα.

Ο ιστορικός Έρικ Χόμπσμπαουμ θύμιζε κάποτε μια συμβουλή που του είχαν δώσει, στην αρχή της ακαδημαϊκής του καριέρας: «Να θυμάσαι ότι δεν είσαι εδώ για τους άριστους, τους λαμπρούς φοιτητές σαν εσένα. Είσαι εδώ για τους μέτριους, με τους μέτριους βαθμούς, τα βαρετά μυαλά, τις μονότονες απαντήσεις στις εξετάσεις.

Παρακολουθώντας τις ειδήσεις, κάθε μέρα θα βρούμε μία τουλάχιστον εκδήλωση αυτού που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε "νεοφιλελεύθερη επίθεση". Αγαθά που είχαμε μάθει να θεωρούμε δημόσια, τη χορήγησή τους εγγυημένη από το κράτος, υπάγονται ολοένα περισσότερο στην αγορά. Τείνουν να μετατρέπονται σε εμπορεύματα που παράγονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις με σκοπό το κέρδος τους. Οπότε θα πωλούνται στις τιμές που συμφέρουν τις επιχειρήσεις και θα αγοράζονται από όσους θέλουν, και σε συνθήκες που πιέζουν όλους σχεδόν να τα θέλουν, όσο μπορούν.