Θα συνιστούσα σε όποιους παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις συζητήσεις που άναψε το επίμαχο βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού να επισκεφθούν την έκθεση με τις αναπαραστάσεις των αγαλμάτων της κλασικής εποχής από τη Γλυπτοθήκη του Μονάχου στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Τα μεγάλα κενά του Προγράμματος Σταθερότητας
Ελίζα Παπαδάκη, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2007-02-28
Η έγκριση του τελευταίου ελληνικού Προγράμματος Σταθερότητας από το συμβούλιο ECOFIN χθες θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ως υπόθεση ρουτίνας. Το πανελλήνιο έχει πληροφορηθεί ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης, τους οποίους φαίνεται να αποδέχονται και οι αρμόδιες κοινοτικές αρχές, το δημόσιο έλλειμμα πέρυσι έπεσε κάτω από το κρίσιμο όριο του 3% του ΑΕΠ και ότι σε ανάλογο, ίσως λίγο χαμηλότερο, επίπεδο αναμένεται να διαμορφωθεί και φέτος.
Στην πολιτική αργκό χρησιμοποιείται ο όρος «κάνω τζόγο με...» όταν κάποιος θέλει να αναφερθεί στα επικοινωνιακά τερτίπια που ακολουθεί σε κάποιο σημαντικό θέμα της επικαιρότητας, προκειμένου να εξυπηρετήσει άλλους, πολύ συχνά αλλότριους στόχους.
Τα πετρέλαια της Κύπρου έγιναν πρόσφατα τεράστιο θέμα με τις ωμές απειλές της Άγκυρας, που, για μια ακόμη φορά συμπεριφερόμενη ως διεθνής τραμπούκος, σχεδόν διατύπωσε ένα νέο casus beli ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία εάν αποτολμήσει να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα που της ανήκουν!
Ανοιχτός σε μία ενδεχόμενη πρόταση του ΠΑΣΟΚ για προγραμματική αντιπαράθεση και σύνθεση ή ακόμη και σε πρόσκληση για συνεργασία εμφανίζεται ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης λίγες ημέρες πριν από το διαρκές συνέδριο του κόμματός του, όπου και θα επαναπροσδιορι-σθεί η εκλογική κατεύθυνση του Συνασπισμού. Το στέλεχος του ΣΥΝ αφήνει αιχμές για τον ρόλο του Αλέκου Αλαβάνου διευκρινίζοντας ότι είναι πρόεδρος και όχι αρχηγός του κόμματος και υπενθυμίζει ότι η Κουμουνδούρου είναι η έδρα του κόμματος στο οποίο είναι συνιδρυτής και όχι ενοικιαστής.
Αυτές τις μέρες δημοσιεύτηκε στο Παρίσι η έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή. Τα συμπεράσματά της είναι δυσοίωνα: Προβλέπειται ότι μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, η παγκόσμια θερμοκρασία θα αυξηθεί πιθανότατα κατά 3 βαθμούς Κελσίου.
Οι πρόσφατες μελέτες και εκθέσεις έγκριτων επιστημόνων και έγκυρων οργανισμών σχετικά με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή καταλήγουν στο σημαντικό μήνυμα προς τους πολίτες και τις πολιτικές εξουσίες:
Δεν δικαιούστε πια να αμφιβάλλετε... Η πορεία της κλιματικής αλλαγής είναι γεγονός αναμφισβήτητο και μετρημένο. Οι μηχανισμοί που οδηγούν στην αλλαγή του κλίματος είναι πια διαπιστωμένοι και, σε ένα βαθμό, ταυτοποιημένοι και ποσοτικά αξιολογημένοι. Οι κύριοι υπεύθυνοι είναι οι ανθρώπινες δραστηριότητες και για να είμαστε πιο ακριβείς οι τρόποι με τους οποίους παράγουμε, κινούμαστε, κατοικούμε, καταναλώνουμε.
Με το τελετουργικό μιας τυπικής επίσκεψης, όπως ακριβώς συνηθιζόταν στα νεοελληνικά σπίτια στις δεκαετίες του 50 και του ΄60 - όταν οι επισκέπτες γίνονταν δεκτοί στη μεγάλη σάλα που άνοιγε ειδικά για την περίπτωση, τους προσφέρονταν φοντάν και βυσσινάδα και η συζήτηση ακολουθούσε τη συνήθη σειρά που περιελάμβανε παρατηρήσεις για τον καιρό, ενημέρωση για την υγεία, την πρόοδο των παιδιών και το διατροφικό μενού κι έληγε με την ίδια τυπική ευγένεια που συνόδευσε την έναρξή της, κύλησε η επίσκεψη του Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου στην Αθήνα.
Προσπαθώ, μέρες τώρα, να κατανοήσω την υπόθεση Γιάννη Βαρθολομαίου. Πώς δηλαδή μια ερωτική τραγωδία, καταντάει απίθανη και χυδαία σαπουνόπερα και το χειρότερο, πώς μέσα από την υποτιθέμενη αρχή της δημοσιογραφίας που είναι η έρευνα και η αποκάλυψη, καταλήγουμε σε κανιβαλισμούς και αφόρητες ηθικολογίες.
Η πικρή, μικρή ιστορία του νέου νόμου δίνει στους ολιγόπιστους το δικαίωμα να υποψιάζονται ότι ο καβγάς είναι για το πάπλωμα
Το θέμα δεν είναι θεωρητικό, αλλά πρακτικό. Γνωρίζοντας τις αιτίες και τον τρόπο παραγωγής της διαφθοράς γνωρίζουμε και τους τρόπους να την αντιμετωπίσουμε ή ενδεχομένως ότι δεν μπορούμε (βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον) να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι χρειάστηκαν 3 χρόνια για να καταλήξει μια κυβέρνηση σε αυτό που εμφανίζει σήμερα ως τη «μεγάλη τομή» στα πανεπιστημιακά πράγματα. Το απαράδεκτο «προσχέδιο» που κατατέθηκε τον Ιούνιο του 2006, όντως βελτιώθηκε. Αλλά το λιγότερο κακό είναι καλό; Θα επιχειρήσω μια σύνοψη των όσων λέει αλλά και των όσων δεν λέει ο προτεινόμενος νέος νόμος - πλαίσιο.