O Σεπτέμβριος είναι ο μήνας του OHE με τη Γενική Συνέλευση να είναι σχεδόν κάθε χρόνο στο πρώτο πλάνο της επικαιρότητας. Θα σφραγισθεί η φετινή Γενική Συνέλευση από την αντιπαράθεση Oυάσιγκτον - Mόσχας σε ένα ρητορικό τουλάχιστον remake της δεκαετίας του ’50, όπου οι εκπρόσωποι των δύο αντιπάλων ασκούσαν επικοινωνιακή πολιτική σε παγκόσμια κλίμακα χωρίς να ενδιαφέρονται για την αναζήτηση συναινετικής διαχείρισης των κρίσεων;

Στο κοινό τους κείμενο του 1999, στο οποίο οι Τόνι Μπλερ (Tony Blair) και Γκέρχαρντ Σρέντερ (Gerhard Schroeder/Schröder) είχαν δώσει τον τίτλο: «Ευρώπη: ο τρίτος δρόμος/ το νέο κέντρο» (Europe: The Third Way/ Die Neue Mitte), διατυπωνόταν με έμφαση: «οι σοσιαλδημοκράτες κυβερνούν σχεδόν σε όλες τις χώρες της (Ευρωπαϊκής) Ένωσης.

Η Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ υπέβαλε στην ΚΠΕ ένα ολοκληρωμένο κείμενο-συμβολή στο διάλογο για την αποσαφήνιση της στρατηγικής του κόμματος το επόμενο διάστημα. Το κείμενο αυτό υποστηρίχτηκε και στη διαδικασία της συζήτησης στην ΚΠΕ. Δεν ψηφίσαμε το τελικό σχέδιο απόφασης επειδή δεν απαντά στις πραγματικές ανάγκες που θέλουν οι επιταχυνόμενες πολιτικές εξελίξεις.

...Ένα κόμμα της Αριστεράς έχει πάντα και οφείλει να έχει την «διαμαρτυρία» ως συστατικό στοιχείο της πολιτικής του φυσιογνωμίας. Πρόβλημα τίθεται όταν και εάν συρρικνώνει όλη του την παρουσία και παρέμβαση στην μονοκαλλιέργεια της διαμαρτυρίας.

...Ο δικομματισμός δέχεται για την ώρα δημοσκοπικές απειλές, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ήδη «έφυγε», ώστε να μιλάμε για επιστροφή του! Ή ακόμη και για ενδεχόμενη ανακαίνισή του μέσα από κάποιον ασαφή «διπολισμό», ο οποίος θα μπορούσε απλώς να επαναφέρει τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά ως προς το πολιτικό σύστημα και τη διακυβέρνηση της χώρας. Κυβερνήσεις συμμαχιών είναι κάτι διαφορετικό, εάν βεβαίως βασίζονται σε προγραμματικές και πολιτικές συγκλίσεις και συμφωνίες που θα προέκυπταν ανάμεσα σε αυτόνομες και διακριτές πολιτικές οντότητες.

Τα στοιχεία και οι προϋποθέσεις για κεντρική πολιτική συνεργασία δεν υπάρχουν σήμερα. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται εφησυχασμό ή περιχαράκωση. Αντιθέτως, πρέπει να αποτελεί μια συνεχή, ανοιχτή πολιτική πρόκληση και πρόσκληση στους πολίτες που αντιτίθενται στον νεοφιλελευθερισμό και θεωρούν ότι τους αφορά η μεγάλη προσπάθεια της σύγκλισης του συνόλου των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κρατώντας ανοιχτά τα μέτωπα της πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης και οριοθετώντας την αυτονομία του με τις δικές του προγραμματικές θέσεις, οφείλει να πείθει ότι εργάζεται για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας ανοικτής και έντιμης πολιτικά πρότασης.

Η συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες για το μέλλον της "Αυγής" έχει αρκετά θετικά σημεία και από τις δυο πλευρές της αντιπαράθεσης. Αλγεινή εξαίρεση αποτελούν οι «Κακοήθειες» και οι «Συναντήσεις» των Γ. Κυρίτση και Αγγ. Τσέκερη στην "Αυγή" της περασμένης Κυριακής.

Οι ειρωνικές επιθέσεις στον Λεωνίδα Κύρκο, δεν έχουν καμμία σχέση με το ήθος και το ύφος της καθ’ ημάς αριστεράς και, πιστεύω, δεν προδικάζουν με κανένα τρόπο το είδος των αλλαγών που η ηγεσία του ΣΥΝ οραματίζεται για την "Αυγή".