Σε ένα οργιώδες διπλωματικό παρασκήνιο τις τελευταίες εβδομάδες, ορισμένα κρίσιμα ζητήματα για όσα συνέβησαν στην ανατολική Μεσόγειο πήραν την πορεία τους! Για όλους; Mόνο η κυβέρνηση της Κύπρου εμφανίζεται... ανάδελφη και αταίριαστη με τις εξελίξεις, πατώντας ακόμα σε δύο βάρκες.

Αν σήμερα, δεδομένης της νέας ευρωπαϊκής δυναμικής, θέλουμε να προβούμε σε έναν παραλληλισμό ανάμεσα στη γερμανική με την ευρωπαϊκή πορεία, πρέπει κατ’ αρχάς να ανατρέξουμε στις καθυστερημένες επιπτώσεις της γερμανικής επανένωσης στην ευρωπαϊκή πολιτική. Παρά το γεγονός ότι η εγκατάλειψη του γερμανικού μάρκου, ως το τίμημα για την επανένωση του γερμανικού εθνικού κράτους, ήταν ένα σημαντικό βήμα ενσωμάτωσης με πολλές προεκτάσεις, η περαιτέρω εμβάθυνση της ευρωπαϊκής συνεργασίας δεν προωθήθηκε αμέσως.

Οι συνέπειες της υγειονομικής κρίσης της Covid-19 στην ελληνική οικονομία, όπως καταγράφηκαν στα πρόσφατα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2ο τρίμηνο του 2020, δημιουργούν αβεβαιότητες για την ταχύτητα επαναφοράς της οικονομίας και καθιστούν επιτακτική την αναζήτηση των πολιτικών που θα την υποστηρίξουν.

Με την τραγωδία της Μόριας, το Μεταναστευτικό βρίσκεται συνεχώς στο επίκεντρο των συζητήσεων στα ΜΜΕ. Είναι όμως βασικές διαστάσεις του προβλήματος που αγνοούνται ή δεν τονίζονται αρκετά.

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ διάστημα, μια μεγάλη ευρωπαϊκή κατασκευαστική εταιρεία με έδρα την Ολλανδία εισήλθε δυναμικά στην ελληνική αγορά αγοράζοντας μεγάλα μερίδια μετοχών

Σε αντίθεση με την ήττα στις δημοτικές, οι περιφερειακές εκλογές της άνοιξης θα αναλυθούν υπό εθνικό πρίσμα ως το τελευταίο σοβαρό τεστ

«Το κόμμα δεν παράγει πλέον νέες ιδέες. Η δουλειά που γίνεται στον τομέα αυτόν είναι ανεπαρκής. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη δεύτερη φάση της θητείας. Όταν παίρνει τα χαρακτηριστικά των παλιών πολιτικών κομμάτων, κινδυνεύει με εξαφάνιση».

Η Ροσάντα δεν ήταν σε κανένα κόμμα, αλλά έμεινε ως το τέλος στη σωστή πλευρά της Ιστορίας μας, λέει η Λουτσιάνα Καστελίνα

Η Ροσάνα Ροσάντα ήταν μια εξαιρετική γυναίκα, που έφυγε στα 96 χρόνια της με την ακαταμάχητη δίψα της να μαθαίνει πώς πάει ο κόσμος μας. Ήταν μια αγωνίστρια που δεν το έβαλε ποτέ κάτω, στην πολιτική, στη δημοσιογραφική ή στην προσωπική ζωή της. Πάλεψε με θάρρος και εναντίον του εγκεφαλικού που εδώ και δέκα χρόνια τής είχε προκαλέσει παράλυση. Αυτή η αξιοθαύμαστη προσωπικότητα ήταν φυλακισμένη στο σώμα της, αλλά η σκέψη της έτρεχε όπως πάντα θέτοντας ερωτήματα και αναζητώντας απαντήσεις. Άκουγε και μιλούσε με όλους.

Η πυρπόληση του καταυλισμού της Μόριας συνιστά ένα παράδοξο: μια παραβατική πράξη παρήγαγε ένα χαρμόσυνο αποτέλεσμα! Δεν είναι η πρώτη φορά, βέβαια. Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια.

Ο καταυλισμός φιλοξενίας 13.000 ατόμων έμοιαζε περισσότερο με στάβλο ζώων παρά με καταφύγιο ανθρώπων. Ηταν η ντροπή που απωθούσαμε. Τις άθλιες συνθήκες τις ξέραμε όλοι (κι εμείς και οι Ευρωπαίοι), αλλά αποτελεσματική δράση δεν αναλαμβάναμε. Γιατί; Μετά την πυρπόληση, όλοι κινητοποιήθηκαν. Γιατί;