Συνωστισμός στις πύλες του (μετεκλογικού) Παραδείσου. Το μεν Μαξίμου έσπευσε να συγκαλέσει σύσκεψη οικονομικών υπουργών το Σάββατο, για να προλάβει να ανακοινώσει μια δέσμη φορολογικών ή/και άλλων ελαφρύνσεων από Δευτέρα – πάντως, μέσα στην εβδομάδα. Η δε αξιωματική αντιπολίτευση (μετά τις τραυματικές εμπειρίες της από τη μη περικοπή των παλαιών συντάξεων και από την αύξηση του κατώτατου μισθού...) έσπευσε να προαναγγείλει ότι αύριο καταθέτει τροπολογία (που ήδη εδώ και εβδομάδες έχει καταθέσει το ΚΙΝΑΛ), που θα ακυρώνει τη μείωση του αφορολογήτου (ακύρωση που πρόλαβε και υποσχέθηκε προ ημερών η κυβέρνηση). Μια ωραία ατμόσφαιρα.

...Στο ερώτημα που τίθεται γιατί τώρα, η απάντηση είναι γιατί τώρα έχουν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις για τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση προοδευτικών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων για να πάει η χώρα μπροστά.
Τα όσα έχουν διαδραματισθεί το τελευταίο διάστημα στην χώρα μας, με την έξαρση ενός νέου εθνολαϊκισμού, έφεραν στο προσκήνιο με τον πιο έντονο τρόπο τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ προόδου και συντήρησης και με τον ΣΥΡΙΖΑ βρεθήκαμε μαζί στην ίδια προοδευτική πλευρά.
Η αποχώρηση των ΑΝΕΛ και του Πάνου Καμμένου από την κυβέρνηση, ενός δεξιού εθνικολαϊκιστικού κόμματος, άνοιξε το δρόμο για μια κυβέρνηση της αριστεράς χωρίς αλλοιώσεις της φυσιογνωμίας της σε βασικά θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής