Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο με την Τουρκία είναι θετικές και επιβεβλημένες. Πρέπει να τις στηρίξουμε. Είναι καιρός να απαλλαγούμε από ανυπόστατα εθνικιστικά δόγματα. Αυτό δεν σημαίνει πως εμπιστευόμαστε τον Μητσοτάκη ότι θα τολμήσει να προχωρήσει σε λύσεις, ούτε βέβαια πως απαλλάσσεται από την εγκληματική ευθύνη για την πλήρη υποταγή στις ΗΠΑ σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Σημαίνει όμως ότι στηρίζουμε χωρίς αστερίσκους κινήσεις για ειρήνη με τη γείτονα και δεν παίζουμε με τον εθνικισμό.

Η φτώχεια δεν οφείλεται πλέον, όπως παλιότερα, στην ανεργία, έχει γίνει δομικό στοιχείο της λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας, μιας οικονομίας που παράγει μαζικά νεόπτωχους -ήτοι φτωχούς που έχουν εργασία με πενιχρούς μισθούς. Πόσοι, λοιπόν, είναι οι συμπατριώτες μας που τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα, που διαβιούν στα όρια ή στην περιοχή της φτώχειας ενώ έχουν δουλειά, ενώ ενδεχομένως μπαίνουν στην οικογένεια ακόμα και δύο μισθοί κάθε μήνα αλλά, παρά ταύτα, το οικογενειακό τους εισόδημα εξαντλείται πολύ πριν εξαντληθεί ο μήνας;

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά λεπτομερής προεργασία για να μην βρεθεί η ελληνική πλευρά προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Μέχρι τώρα δεν έχουμε την εικόνα ότι όλα αυτά υπάρχουν. Αλλά , επειδή τα περιθώρια στενεύουν, ας ελπίζουμε για το καλύτερο….

Είναι γεγονός ότι η οριοθέτηση Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με τα γειτονικά κράτη είναι πλέον επιβεβλημένη. Και αυτή η οριοθέτηση, ανεξάρτητα από τις συνειδητές ανακρίβειες που γράφονται, πρέπει να γίνει σε συνεννόηση με το γειτονικό παράκτιο κράτος.

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες αφορά την πρόσκληση των εγγυητριών δυνάμεων «για να συζητήσουν την πορεία προς τα εμπρός». Είναι καταγεγραμμένο από καιρό στον ΟΗΕ ότι η θετική στροφή στις σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία προσστηριχτεί μια πλήρους κλίμακας πρωτοβουλία του ΟΗΕ.φέρει μια ανέλπιστη ευκαιρία για να στηριχθεί μια πλήρους κλίμακας πρωτοβουλία του ΟΗΕ.

Ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας -συνδυάζοντας διάφορους δείκτες και στατιστικά στοιχεία μπορεί κανείς να εκτιμήσει το ένα τρίτο της περίπου- περνά δύσκολα έως δραματικά. Αν σε προηγούμενα χρόνια η φτώχεια ήταν συνδεδεμένη με την ανεργία, σήμερα η «ισχυρή» ελληνική οικονομία παράγει μαζικά νεόπτωχους, ανθρώπους που είναι φτωχοί ή πάμφτωχοι παρότι έχουν εργασία. Οι δείκτες της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι στο βαθύ κόκκινο.

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που άρχισε η ελληνοτουρκική διαμάχη για το Αιγαίο. Ξεκίνησε ως τουρκική αντίδραση σε μια αναγγελία του τότε δικτατορικού καθεστώτος ερευνών για υδρογονάνθρακες. Εξελίχθηκε σε μια συνολική αμφισβήτηση του status quo.

Οσοι πίστεψαν ότι επειδή μπήκε στη φυλακή η Χρυσή Αυγή, τελειώσαμε με τα φαινόμενα εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας, διαψεύδονται καθημερινά. Σε δομή φιλοξενίας ανηλίκων μεταναστών στα Σεπόλια εμφανίστηκε ομάδα «αγανακτισμένων», οπλισμένη με καδρόνια και λοστούς, απειλώντας τα παιδιά ότι θα τα πετάξει στη θάλασσα. Η αστυνομία παρενέβη και συνέλαβε τα θύματα, όχι τους θύτες της εισβολής. Δεν εκπλήσσει η στάση της.

Έχει, άραγε, ακούσει κάτι η κυβέρνηση για τον αναβαθμισμένο ρόλο του κράτους στις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, ή μήπως έχει δέσει σφιχτά τις ιδεολογικές παρωπίδες της ώστε να αυτοπροστατεύεται από ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Υποψιάζεται, ίσως, πόσο αναγκαία είναι η ριζική ανασυγκρότηση του κράτους, ώστε να μπορέσει να παίξει το ρόλο που εκ των πραγμάτων έχει στη σύγχρονη εποχή, ή έχει ξεμείνει στα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα περασμένων δεκαετιών για το κράτος-νυχτοφύλακα;

Το ότι το κομματικό μας σύστημα εμφανίζει «ασυμμετρία» όπως λέγεται δεν σημαίνει ότι ο σχηματισμός ενός «εναλλακτικού πόλου» διακυβέρνησης θα προκύψει αυτομάτως ως αναγκαιότητα. Όπως έδειξε η διαδικασία εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει ήδη μια κοινωνική ζήτηση έτοιμη να επενδυθεί σε οτιδήποτε τής προσφέρεται. Ούτε η φθορά της κυβέρνησης προδικάζει ότι το ιδιότυπο πολιτικό τοπίο του κυρίαρχου κόμματος και των κατακερματισμένων αντιπολιτεύσεων θα τελειώσει στις επόμενες εκλογές

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο «ακραίων» αντιλήψεων:Η μία προτείνει να διακοπούν οι σχέσεις με το Ισραήλ, διότι είναι μια χώρα που διαπράττει εγκλήματα πολέμου.Η άλλη προτείνει να φτιάξουμε «άξονα» με το Ισραήλ και σε συνεργασία μαζί του (ίσως και με την Αίγυπτο) να περικυκλώσουμε την Τουρκία και να την αποκλείσουμε από τις ενεργειακές πηγές της Ανατολικής Μεσογείου.

Κατά πόσο όμως αυτές οι προτάσεις ευσταθούν;

...Το χάσμα είναι υπαρκτό, καθώς ο πρώην πρόεδρος και όσοι/ες τον παρακολουθούν, πέραν των άλλων, εκφράζουν και κεφαλαιωδώς διαφορετικές αντιλήψεις για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Για την ίδια τη δομή και την οργάνωση και λειτουργία ενός κόμματος, αλλά και για το μείζον ζήτημα των πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών και συνεργασιών του προοδευτικού χώρου. Ωστόσο, πάντα θέλω να πιστεύω ότι θα μπορούσε το χάσμα να γεφυρωθεί μέσα από τον διάλογο και τη συλλογική σκέψη. Τουλάχιστον να προσπαθήσουμε το διάστημα που έχουμε μπροστά μας να το πράξουμε. Να συζητήσουμε ,πέρα από τα συνθήματα και τις ταμπέλες, επί της ουσίας.

...Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία οφείλει να συμμετέχει ενεργά και πρωταγωνιστικά στην ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου. Οφείλουμε να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να υπάρξει ισχυρή εναλλακτική προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης. Χρειάζεται ένα big bang στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Δεν έχουμε το δικαίωμα να κλείσουμε τα μάτια μπροστά στην πραγματικότητα και να κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα.

Το ερώτημα από τα πάνω ή από τα κάτω για να οδηγηθούμε σε μια ισχυρή προοδευτική παράταξη είναι ένα τεχνητό δίλημμα. Η απάντηση είναι και από τα πάνω και από τα κάτω. Οι πρωτοβουλίες των από πάνω και η στήριξη της κοινωνίας είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για μια μεγάλη προοδευτική παράταξη.