Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι η καταπολέμηση των ανισοτήτων είναι οπωσδήποτε βασικός στόχος της κοινωνικής πολιτικής.

Στο χτεσινό μου άρθρο μίλησα για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις που δεν ευνοούν την Τουρκία και για τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε. Μερικοί αναγνώστες μου έστειλαν emailόπου έγραφαν πράγματα όπως: «αυτό ήταν. Ακόμα κι εσύ το παραδέχεσαι. Η Ευρώπη δεν μας θέλει. Γιατί να συνεχίσουμε τις θυσίες; Ας τα παρατήσουμε».

Αν υπήρχε ένας σοβαρός λόγος για να ξαναγίνει τόσο σύντομα συνταγματική αναθεώρηση, αυτός ήταν αναμφίβολα η ανάγκη για μια νέα ρύθμιση των σχέσεων Κράτους - Εκκλησίας.

Τη συνεχή βελτίωση των εκτιμήσεων και των προβλέψεων των ελληνικών επιχειρήσεων τους τελευταίους εννέα μήνες καταγράφει η τελευταία τριμηνιαία έκθεση του ΙΟΒΕ που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα. Τόσο στη βιομηχανία, όσο και στο λιανικό εμπόριο, τις υπηρεσίες, αλλά ακόμα και τις κατασκευές, που είχαν υποστεί σοβαρό πλήγμα μετά την περάτωση των Ολυμπιακών έργων και την κατακόρυφη πτώση των δημοσίων επενδύσεων πέρυσι, το επιχειρηματικό κλίμα ανακάμπτει, προσεγγίζοντας ξανά τα προ των Ολυμπιακών Αγώνων επίπεδα.

Με το ευρωσύνταγμα στη φορμόλη, τις προσπάθειες για συντονισμό των πολιτικών που αναφέρονται στη δημόσια τάξη και τη δικαιοσύνη σε αναστολή, τις επιδόσεις στη στρατηγική της Λισσαβώνας σε μηδενικό επίπεδο και με διάχυτη την αρνητική προδιάθεση στην έννοια της διεύρυνσης, η Ε.Ε. εξακολουθεί να υπάρχει χάρη στη δυναμική των περασμένων χρόνων.

Οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από τα Eλληνοτουρκικά, ανεξαρτήτως προσεγγίσεων, επαναφέρουν ένα βασικό δίλημμα: θ ανταποκριθεί η Aγκυρα στις υποχρεώσεις, που απορρέουν από την ενταξιακή πορεία της στην EE ή όχι;

Ημέρες γεμάτες γεγονότα, κοινωνικών συμπεριφορών και λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού, που κάνουν να περάσουν απαρατήρητα άλλα γεγονότα και μικρές ειδήσεις που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το φυσικό /χημικό μέγεθος, ενέργεια, που από τις εξυπηρετήσεις που μας προσφέρει και τις οικονομικές του συνέπειες εξαρτάται η ποιότητα της καθημερινότητας μας.

Πριν από λίγες μέρες «γιορτάσαμε» την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος. Προφανώς δεν επρόκειτο για γιορτή, αλλά για θρήνο για τα 5.000.000 άτομα που πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας του καπνίσματος και που μέχρι το 2020 θα έχουν διπλασιαστεί.

Ένα χρόνο αναβολή για την τύχη της Συνταγματικής Συνθήκης μέχρι τις εκλογές στην Oλλανδία και τη Γαλλία την ερχόμενη άνοιξη αναμένεται να είναι η απόφαση της Συνόδου Kορυφής των «25» που αρχίζει σήμερα στις Bρυξέλλες. Στην ουσία ένα πράσινο φως στη γερμανική προεδρία για να συντάξει τον «Oδικό Xάρτη».

Στις διεθνείς χρηματοοικονομικές αναλύσεις - του Τύπου, αλλά και θεσμών όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - γίνεται πρόσφατα πολύς λόγος για την υψηλή «μεταβλητότητα», με την οποία εξηγείται η αυξημένη δυσκολία για οικονομικές προβλέψεις και σχεδιασμό.

Στον τομέα της Παιδείας οι κυβερνήσεις αρκετές φορές έχουν υποχωρήσει, αλλάζοντας τα προγράμματά τους. Αυτό έχει δείξει τόσο η ελληνική εμπειρία, ιδίως με την κάμψη της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή το 1978 (Ν. 815), όσο και η γαλλική.

Ο γράφων έχει πολλές φορές επισημάνει ότι υπάρχουν ζητήματα πολιτικής όπως π.χ. αυτά της τοπικής αυτοδιοίκησης, αρκετά πεδία εξωτερικής πολιτικής και άλλα όπου ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ θα μπορούσε να εμφανίζει, χωρίς κανένα κόμπλεξ, τη συμφωνία του και με το ΠΑΣΟΚ και να διερευνά και κοινή δράση. Μετά την κατά τα άλλα θετική συνάντηση μεταξύ των δύο ηγετών ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, η αμφίσημη εμφάνισή του Προέδρου  του ΣΥΝ, που κατά πολλούς θα φαίνεται ότι συμπράττει με την αμφιλεγόμενη πρόταση του Γ. Παπανδρέου γιατί να γίνει;

Δεν έχουμε συμφωνήσει ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ιδιαίτερα στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής θα κερδίσει πόντους μόνο όταν εκπέμπει την πιο προωθημένη φιλειρηνική, αντιεθνικιστική, γραμμή του;