Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου ήταν οι πρώτες μετά τα χρόνια των μνημονίων, όπου τα κόμματα είχαν τη δυνατότητα να αντιπαρατεθούν για τα δικά τους προγράμματα. Η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές αποφεύγοντας συστηματικά αυτή τη συζήτηση. Ωστόσο, η πολιτική δεν σταματάει σε μια εκλογική αναμέτρηση, πόσο μάλλον όταν τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης προμηνύουν νέες θυσίες για τους εργαζόμενους και μέτρα υπέρ των λίγων και ισχυρών.

Στην κωμωδία «Johnny Stecchino», ο Ρομπέρτο Μπενίνι υποδύεται τον Ντάντε, κάτοικο της Ρώμης που επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Σικελία. Στον σιδηροδρομικό σταθμό του Παλέρμο τον υποδέχεται ένας σοφέρ –μαφιόζος όπως διαπιστώνουμε στη συνέχεια– ο οποίος, ενώ κατευθύνονται προς το κέντρο, του εξηγεί πώς έχουν τα πράγματα.

Λίγοι, πλέον, αμφιβάλλουν. Ο κόσμος, πριν καν συνέλθει από την κρίση 2008, έρχεται αντιμέτωπος με νέα ύφεση. Δεν είναι προβλέψιμος ο ακριβής χρόνος εκδήλωσής της (εν πολλοίς επειδή ο απρόβλεπτος Αμερικανός πρόεδρος μπορεί να την πυροδοτήσει ανά πάσα στιγμή...), πάντως δεν αργεί. Δεν ομοφωνούν οι προβλέψεις αν θα είναι ήπια και σχετικά βραχεία ή βαθιά και παρατεταμένη. Κανείς, ωστόσο, δεν αμφιβάλλει ότι η ύφεση ωριμάζει και πλησιάζει.

Η προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή ήταν αποκαλυπτική για τη διακυβέρνηση της ΝΔ. Σε μία και μόνο ημέρα ο ελληνικός λαός είχε την ευκαιρία να δει τα 6 χαρακτηριστικά στοιχεία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ρεβανσισμός, συγκεντρωτισμός, εφαρμογή του δόγματος “νόμος και τάξη”, επιστροφή σε αποτυχημένα εκλογικά μοντέλα, νεοφιλελευθερισμός και αυταρχισμός.

Η εβδομάδα άνοιξε με ισχυρές αναταράξεις στις αγορές και συνεχίστηκε με εντεινόμενες ανησυχίες. Αφορμή/αιτία για τις αναταράξεις, η επιθετικότητα των ΗΠΑ εναντίον της Κίνας. Μετά τις απειλές Τραμπ (την Πέμπτη, 1.8.19) ότι από την 1η Σεπτεμβρίου θα επιβάλει δασμούς 10% σε εισαγωγές αξίας 300 δισ. δολ. από την Κίνα (ενώ ήδη της έχει επιβάλει δασμούς 25% σε εισαγωγές αξίας 250 δισ. δολ.), το κινεζικό νόμισμα υποτιμήθηκε βίαια, ξεπερνώντας την αναλογία γουάν-δολάριο 7:1 για πρώτη φορά έπειτα από 11 χρόνια (2008). Η αμερικανική απάντηση ήταν η καταγγελία της Κίνας ως χώρας που χειραγωγεί το νόμισμά της.

«Εχω μια καλή απάντηση. Μήπως έχετε καμιά ερώτηση;» λέει ο Γούντι Αλεν σε μια ταινία του, δεν θυμάμαι ποια. Η ατάκα αυτή μου ήρθε στον νου παρακολουθώντας τις αντιδράσεις του Εργατικού Κόμματος και κυρίως του ηγέτη του στο επερχόμενο Brexit με την πλέον μπρουτάλ εκδοχή του, δηλαδή χωρίς συμφωνία.