Περισσότερο από τα συμβάντα, καθ’ εαυτά, το στοιχείο που ενδιαφέρει στους αναστοχασμούς ενός πολιτικού είναι οι εμφάσεις, οι σιωπές και όλα τα παιχνίδια της μνήμης, η οποία, όταν γράφει κανείς εκ των υστέρων, δεν μπορεί παρά να είναι επιλεκτική. Με άλλα λόγια, ενδιαφέρουν προπάντων όσα προκύπτουν "ερήμην" του αναστοχαζόμενου, όσα αναδύονται από το κείμενό του.

Ξεκινώντας, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι έχω πολύ λίγα να πω για τον Μάη του ’68 στο Παρίσι. Καταρχάς, επειδή ήμουν στο νοσοκομείο, αλλά, πάνω απʼ όλα, επειδή, όπως το σκέφτομαι σήμερα, το μεγάλο γεγονός του ’68 στην Ευρώπη δεν ήταν ο Μάης, αλλά η Πράγα. Εκείνη την εποχή όμως αδυνατούσαμε να το δούμε.

Σήμερα, 40 χρόνια μετά, όποτε οι αλησμόνητες στιγμές της Άνοιξης της Πράγας και του Παρισιού –χωρίς να ξεχνάμε το Βερολίνο και τη Βαρσοβία– ανακαλούνται σε συνέδρια, δημόσιες συζητήσεις και δημοσιεύματα, ανακύπτει μια χτυπητή αντιπαράθεση Ανατολής και Δύσης, για να δανειστούμε την ορολογία εκείνης της εποχής.

Στις αρχές του 1969, μεταξύ δηλαδή της σοβιετικής εισβολής του Αυγούστου και του φιλοσοβιετικού παλατιανού πραξικοπήματος υπό τον Γούσταβ Χούζακ, τον Μάιο του 1969, δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό της Ένωσης Τσεχοσλοβάκων Συγγραφέων μια συνέντευξη του Ζαν-Πωλ Σαρτρ.

Η Ελλάδα χρειάζεται επιτακτικά ένα νέο πρότυπο με έμφαση στη βελτίωση των παραγωγικών της δυνατοτήτων, υπογραμμίζει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος .

Μπορεί η κυβέρνηση να θέλει να αγνοεί την απειλή, η στιγμή όμως που θα αντιστραφεί η έως τώρα ανοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας πλησιάζει. Για μια τέτοια εξέλιξη προειδοποιούν αρκετοί οικονομολόγοι τους τελευταίους μήνες. Όμως τον κώδωνα του κινδύνου κρούει πλέον και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.

Σε μιαν ανακεφαλαίωση των κυβερνητικών πολιτικών εξάντλησε την ομιλία του από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης χθες ο πρωθυπουργός, αποφεύγοντας οποιεσδήποτε νέες εξαγγελίες. Ακόμα και τις υποσχέσεις για την ενίσχυση των φτωχότερων που έχουν ιδιαίτερα πληγεί από την ακρίβεια απλώς τις επανέλαβε για άλλη μια φορά γενικά και αόριστα, διαψεύδοντας όλους όσοι ανέμεναν ότι χθες θα εξειδικεύονταν επιτέλους με συγκεκριμένα μέτρα.

Ήδη από την άνοιξη του 2007, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς είχε αφήσει να διαφανεί η πρόθεσή του να αλλάξει το καθεστώς της Πλάκας, ενδίδοντας στις χρόνιες πιέσεις των καταστηματαρχών της περιοχής. Κι ενώ υπό την πίεση των διαμαρτυριών ο κ. Σουφλιάς φάνηκε να υπαναχωρεί από τους αρχικούς του σχεδιασμούς, το ζήτημα ήρθε πρόσφατα και πάλι στο προσκήνιο.

Θα μου άρεσε η συγκρότηση στην Ελλάδα μιας κίνησης πολιτών που θα λεγόταν, ας πούμε, «συμπολιτεία» ή όπως αλλιώς.

Κοινός τόπος των πολιτών που θα συγκροτούσαν την κίνηση θα ήταν οι πεποιθήσεις:

Ποιος θυμάται την 3η του Σεπτέμβρη; Σε αυτό το ρητορικό ερώτημα η απάντηση μοιάζει εκ πρώτης όψεως απλή: πολλοί τη θυμούνται, και πρώτη από όλους η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Διοργάνωσε μάλιστα και σχετική αναμνηστική εκδήλωση στην Αθήνα, ενώ στελέχη του κόμματος περιοδεύουν, με αυτή την ευκαιρία, σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Μια είδηση από την Αγγλία: πριν από μερικές ημέρες πυρκαγιά, που προκλήθηκε από εμπρησμό, κατέστρεψε μια πολυτελέσταση έπαυλη, η οποία ανήκε σε αυτοδημιούργητο μεγαλοεπιχειρηματία, με αμφιλεγόμενο παρελθόν και στα πρόθυρα χρεωκοπίας.

Είναι φανερό πως η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σε κρίση. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ο Γκόρντον Μπράουν (Gordon Brown) βουλιάζει· στην Ισπανία έχουμε το απότομο σοκ από την οικονομική κρίση· στο γαλλικό «σοσιαλιστικό κόμμα» (PS) τις δυσκολίες στην ανανέωση της ηγεσίας του κόμματος· στην Ιταλία την κατάρρευση της κεντροαριστερής συμμαχίας· στο γερμανικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD) έχουμε σοβαρές εσωτερικές αντιπαραθέσεις

Στους πολλούς λόγους που τεκμηριώνουν την ανάγκη να αλλάξει η κυβέρνηση και η πολιτική της, προστέθηκε την περασμένη εβδομάδα ένας ακόμα: Οι νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη των επιχειρήσεων και στο εισόδημα των φυσικών προσώπων. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, ο συντελεστής για τα εταιρικά κέρδη, τον οποίο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας περιόρισε σε 25% κατά την πρώτη της θητεία από 35% που τον είχε παραλάβει, και ο κεντρικός συντελεστής για τα εισοδήματα μέχρι 30.000 ευρώ, που ήδη βρίσκεται σε διαδικασία μείωσης από 30% σε 27% φέτος, για να φθάσει το 25% το 2009, θα πέσουν και οι δύο άλλες πέντε μονάδες σταδιακά από το 2010 ώς το 2014: στο 20%.