Είναι η ώρα της γενιάς μας!

Σε έναν μήνα από τώρα διεξάγονται οι πιο κρίσιμες ευρωεκλογές των τελευταίων πολλών χρόνων. Τι καλούνται να απαντήσουν με την ψήφο τους οι πολίτες στην Ελλάδα και τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη;

Έχει περάσει στη δημόσια συζήτηση η αντίληψη ότι η ψήφος στις Ευρωεκλογές είναι «χαλαρή» ψήφος. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένα όργανο χωρίς ουσιαστικές εξουσίες. Κι όμως, αποφασίζει για το 80% των νομοθετικών μέτρων της Ε.Ε. Για ζητήματα που αφορούν την αγροτική πολιτική, την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των καταναλωτών κ.ά. Αποτιμά τις δραστηριότητες των ευρωπαϊκών οργάνων και διαμορφώνει κοινές θέσεις για την πορεία της Ε.Ε. Όλες αυτές οι αποφάσεις, μεταξύ των οποίων και η εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λαμβάνονται πλειοψηφικά. Το ερώτημα λοιπόν στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε είναι ποιος θα έχει πλειοψηφία στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα έχουν οι δυνάμεις της δεξιάς και της ακροδεξιάς υπό τον εκλεκτό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και φίλο του Κυριάκου Μητσοτάκη, Μάνφρεντ Βέμπερ, ή θα έχουν οι δυνάμεις της αριστεράς, της προόδου, της οικολογίας και της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας που στην Ελλάδα εκφράζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία;

Είστε 29 ετών, σίγουρα μεγαλώνοντας ακούγατε κι εσείς πολλούς συνομηλίκους σας και τώρα νεότερα παιδιά, να λένε «όλοι ίδιοι είναι». Σας έχουμε ακούσει να απευθύνεστε ιδιαίτερα στους νεότερους, ζητώντας να μην επιλέξουν την αποχή. Ποιος θα επωφεληθεί από τη μη συμμετοχή;

Από πολλούς νέους η αποχή ερμηνεύεται ως πολιτική στάση απέναντι σ’ ένα σύστημα στο οποίο δεν μπορούν να παρέμβουν για να βελτιώσουν την καθημερινή τους ζωή. Ωστόσο, πιστεύω ότι η αποχή είναι ένας επικίνδυνος και ολισθηρός κατήφορος από τον οποίο βγαίνουν κερδισμένες οι δυνάμεις της ακροδεξιάς, αλλά και τα οικονομικά συμφέροντα που επιδιώκουν μικρότερες αμοιβές και χειρότερες εργασιακές συνθήκες για τους νέους. Σε αυτές τις Ευρωεκλογές οι νέοι καλούμαστε να αποφασίσουμε σε ποια Ευρώπη θέλουμε να σπουδάσουμε, να δουλέψουμε, να ταξιδέψουμε, να ερωτευτούμε. Σε ποια Ευρώπη θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Στην Ευρώπη του κοινωνικού αποκλεισμού, του φόβου και της μισαλλοδοξίας ή στην Ευρώπη της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της ανοιχτής κοινωνίας; Είναι η ώρα να πάρουμε πάνω μας αυτή την υπόθεση. Είναι η ώρα της γενιάς μας!

Η ΔΗΜΑΡ έλαβε μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική απόφαση για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εσείς προσωπικά γιατί αποφασίσατε να συμμετέχετε στη μάχη των ευρωεκλογών με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία;

Οι συνεργασίες για την προώθηση στόχων ευρύτερης σημασίας είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής ταυτότητας της ΔΗΜΑΡ. Στο νέο πολιτικό περιβάλλον, οι διαχωριστικές γραμμές αριστεράς – δεξιάς και προόδου – συντήρησης είναι κυρίαρχες και καθορίζουν τις πολιτικές συγκλίσεις και αντιπαραθέσεις. Αυτό που χρειαζόμαστε σε Ελλάδα και Ευρώπη είναι συμμαχίες με βαθιά προοδευτικό περιεχόμενο που θα μετακινεί τον άξονα των πολιτικών πραγμάτων από τη συντηρητική προς την προοδευτική κατεύθυνση. Για αυτό, ενόψει των επικείμενων εκλογικών αναμετρήσεων, η ΔΗΜΑΡ αποφάσισε να ενώσει τις δυνάμεις της με τον ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της Προοδευτικής Συμμαχίας. Η υποψηφιότητά μου, όπως και της Τζένης Αρσένη, σηματοδοτεί καταρχήν τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην Προοδευτική Συμμαχία. Θέλω, όμως, να στείλω κι ένα μήνυμα συμμετοχής της νέας γενιάς στην πολιτική. Συνήθως, οι νεότεροι γκρινιάζουμε. Λέμε ότι η πολιτική δεν μας ικανοποιεί, αλλά όταν βρισκόμαστε μπροστά στις ευθύνες μας, συνήθως δεν τις αναλαμβάνουμε. Επομένως, όταν μας δίνεται η δυνατότητα να συμμετέχουμε και να παρέμβουμε πιστεύω ότι πρέπει να το κάνουμε.

Η απόφαση αυτή της ΔΗΜΑΡ προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., τις οποίες εξέφρασαν πρώην σύντροφοι σας που με αφορμή τη θετική ψήφο της ΔΗΜΑΡ και του Θ. Θεοχαρόπουλου στη Συμφωνία των Πρεσπών επέλεξαν να αλλάξουν κόμμα και να ενταχθούν σε αυτό της κ. Γεννηματά. Η απάντηση της ΔΗΜΑΡ προς τα πρώην στελέχη της που επιχείρησαν να παρέμβουν στις αποφάσεις του κόμματος σας ήταν σκληρή. Γιατί πιστεύετε ότι ενοχλήθηκε τόσο πολύ το ΚΙΝ.ΑΛΛ.;

Για δύο λόγους. Καταρχήν, με τη συγκρότηση της Προοδευτικής Συμμαχίας τελειώνει οριστικά η υπόθεση της πολιτικής ηγεμονίας στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των προοδευτικών πολιτών και είναι ο βασικός πόλος που αντιπαρατίθεται στη δεξιά. Το ΚΙΝΑΛ απέτυχε να γίνει ένας ισχυρός, πολυσυλλεκτικός φορέας της κεντροαριστεράς κι εξελίχθηκε σ’ ένα περίκλειστο κόμμα. Εκτός απ’ αυτό, όμως, στο ΚΙΝΑΛ έχει επικρατήσει η γραμμή της στρατηγικής ήττας της αριστεράς, κάτι που σημαίνει στρατηγική νίκη της δεξιάς και αναβίωση των πολιτικών συσχετισμών που υπήρχαν πριν το 2015. Η σύμπλευση του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ σε ζητήματα, όπως η απλή αναλογική και η Συμφωνία των Πρεσπών, είναι ενδεικτική αυτής της πολιτικής επιλογής. Τη στιγμή που η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στρέφεται αριστερά, το ΚΙΝΑΛ είναι ίσως το μόνο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που είναι κατά των προοδευτικών συνεργασιών.

Η 26η Μαΐου είναι ένας κεντρικός, ωστόσο πρώτος, σταθμός της συνεργασίας, καθώς ακολουθούν οι εθνικές εκλογές. Η προσπάθεια του «ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία» είναι να λειτουργήσει ως πόλος έλξης όλων των προοδευτικών πολιτών και δυνάμεων ώστε στην εθνική κάλπη να δοθεί συνολική απάντηση στη συντήρηση που εκφράζει με τις πολιτικές και το λόγο της η ΝΔ. Μπορεί να το καταφέρει; Χρειάζεται κι άλλους συμμάχους; Ποιο είναι το διακύβευμα που βλέπετε εσείς ότι μπαίνει στην εκλογική αναμέτρηση;

Όπως σε όλη την Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα, βρίσκονται σε αντιπαράθεση δύο ατζέντες. Από τη μία, εκείνη που συνδυάζει το νεοφιλελευθερισμό με τον κοινωνικό συντηρητισμό και τον εθνικισμό και από την άλλη, εκείνη που αποστρέφεται τον εθνικισμό και προωθεί τα δικαιώματα όσων βιώνουν τον αποκλεισμό όχι μόνο στην οικονομία, αλλά σε κάθε πεδίο του κοινωνικού χώρου. Αυτή η αντιπαράθεση θα κυριαρχήσει στις επόμενες εθνικές εκλογές. Η ΝΔ διολισθαίνει σε όλο και πιο σκληρές δεξιές απόψεις, τόσο στα εθνικά θέματα όσο και σε θέματα κοινωνικής πολιτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι’ αυτό το λόγο η Προοδευτική Συμμαχία δεν αφορά μόνο τις Ευρωεκλογές, αλλά και τις εθνικές εκλογές. Είναι μια προσπάθεια να συγκροτηθεί μια πλουραλιστική, αριστερή, δημοκρατική παράταξη, όπου θα βρίσκουν τον εαυτό τους οι εργαζόμενοι, οι νέοι, όσοι βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό επειδή είναι διαφορετικοί, όσοι αποστρέφονται τον εθνικισμό, όσοι αγωνιούν για την κλιματική αλλαγή. Με λίγα λόγια, οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας που δεν θα επιτρέψουν την παλινόρθωση μιας ρεβανσιστικής δεξιάς.