ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ :Από τις κυβερνήσεις συγκολλήσεων, στις κυβερνήσεις προγραμματικής συνεργασίας.

Η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς πτώχευσης,η οικονομική κρίση οδηγεί τους πολίτες

στην φτώχεια και την περιθωριοποίηση,το κυρίαρχο πολίτικο δικομματικό σύστημα που διαχειρίστηκε την εξουσία από την μεταπολίτευση και μετά,φέρει βαρύτατες ευθύνες και μαζί του συμπαρασύρει όλους μας.

Πνέοντας τα λοίσθια,σε μια προσπάθεια αποφυγής του τεράστιου πολιτικού κόστους,

προχώρησε στην συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδημου,με την συμμετοχή των 2 στυλοβατών του δικομματισμού ΠΑ.ΣΟ.Κ-Ν.Δ. και την πρωτοφανή νομιμοποίηση

της ακροδεξιάς,σε μια λύση χωρίς αρχές,αλλα και ως πρόβα τζενεράλε για τις δυνατότητες μετεκλογικής τους συνεργασίας, με πρόσχημα την «σωτηρία» της χώρας,

Είναι πασιφανές ότι στις επερχόμενες εκλογές όποιος μονοκομματικός σχηματισμός

κι αν προκύψει (με πιθανότητες μάλλον ελάχιστες),παρά το πριμ των 50 εδρών ,

που του προσφέρει ο ισχύον εκλογικός νόμος δεν θα έχει αυτοδυναμία.

Γεγονός που εξυπηρετεί και τους δυο «μονομάχους» για μια λύση « μεγάλου» συνασπισμού,που θα εφαρμόσει τις πιο δυσβάσταχτες επιλογές σε βάρος του λαού,

παρ όλο που θα είναι μειοψηφία στο εκλογικό σώμα.

Η Δημοκρατική Αριστερά ,πρέπει να πάρει άμεσα την πολιτική πρωτοβουλία ώστε ν αναδείξει το θέμα του εκλογικού νόμου αλλά και τις επιπτώσεις του στην διατήρηση του υπάρχοντος διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος,μέσω κυβερνητικών σχημάτων που μοναδικό στόχο έχουν την επιβίωση του.

Στόχος της πρωτοβουλίας μας, θα είναι οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα,να προκύπτει μόνο μέσω σαφών προγραμματικών δεσμεύσεων , που θα τίθενται σε δημόσιο προεκλογικό διάλογο ενώπιον του ελληνικού λαού,έτσι ώστε να προκύπτουν κυβερνήσεις προγραμματικής συνεργασίας κι όχι παρασκηνίου.

Η πρωτοβουλία μας μπορεί να ξεκινήσει με την κατάθεση πρότασης που θα τροποποιεί τον ισχύοντα εκλογικό νόμο μόνο σε οτι αφορά την πριμοδότηση των 50

εδρών που καρπώνεται τώρα, το πρώτο σε δύναμη κόμμα. Η τροποποίηση θα αναφέρει οτι οι 50 έδρες κατανέμονται αναλογικά στα κόμματα που συμμετέχουν

στην κυβέρνηση συνεργασίας με αναγωγή των ποσοστών τους.

π.χ Α κόμμα 35% ,Β κόμμα 10% ,Γ’ κόμμα 5% οι έδρες που θα τους προσμετρώνται από τις 50 διαθέσιμες, θα είναι Α’ κόμμα 50Χ35% =17,5 έδρες,

Β κόμμα 50Χ10%=5 έδρες, Γ κόμμα 50Χ5%= 2,5 έδρες.

Ταυτόχρονα έχει ήδη ανοίξει το ζήτημα της επιλογής βουλευτών με λίστα η σταυρό προτίμησης,οπότε είναι σημαντικό ν αναδείξουμε μια άλλη διάσταση που ταλανίζει το πολιτικό σύστημα και να προβάλλουμε την θέση για ένα σύστημα εκλογής που δίνει τέλος,στην διαπλοκή, το ρουσφέτι, την επιβολή μιντιακων υποψήφιων ,στις κάθε είδους εξαρτήσεις,στις μεταγραφές κλπ.

Το πρώτο βήμα να γίνει με την κατάργηση του θεσμού των βουλευτών της επικρατείας,το δεύτερο βήμα με την εφαρμογή της λίστας και την κατάργηση του σταυρού.

Καμία από τις παραπάνω προβλέψεις,δεν συνέβαλε στην διαφάνεια του πολιτικού συστήματος,γιατί ο θεσμός του βουλευτή επικρατείας χρησιμοποιήθηκε ως μεταγραφικό χαρτί σε βάρος μικρότερων πολιτικών δυνάμεων,ενώ ο σταυρός προτίμησης χρησιμοποιήθηκε για την ενίσχυση της διαπλοκής .

Για την σύγχρονη Αριστερά,δεν έχει κανένα νόημα ,ο αδυσώπητος αγώνας δρόμου και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση,για την συλλογή σταυρών μεταξύ των συνυποψήφιων.

Για την ανανεωτική Αριστερά ,μοναδική προϋπόθεση είναι η λειτουργία διαδικασιών Άμεσης Δημοκρατίας,με προσφυγή στην βάση, δηλαδή επιλογή και κατάρτιση της λίστας μέσω περιφερειακών και διάφανων διαδικασιών οργάνωσης και εκλογής , με την καθολική συμμετοχή των μελών μας.

KΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΡΟΥΚΗΣ Π.Ε.ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ