Δεν πάω παρέλαση
Θόδωρος Μαργαρίτης, www.aixmi.gr, Δημοσιευμένο: 2012-03-23
Αυτή η συζήτηση για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, και για τα πιθανά έκτροπα που θα συμβούν, έχει χάσει το πιο σημαντικό ζήτημα. Ότι δηλαδή, αν θέλουν κάποιοι που παριστάνουν τους προοδευτικούς, να πουν κάτι σοβαρό με αφορμή αυτό το θεσμό σε καμμιά περίπτωση το βασικό διακύβευμα δεν μπορεί να είναι οι εκδηλώσεις οργής των «αγανακτισμένων» που διαλύουν τις παρελάσεις αλλά η θεμελιακή θέση για να σταματήσουν οι ίδιες οι παρελάσεις. Πρόκειται για ένα κατάλοιπο του παρελθόντος με τη μετατροπή των μαθητών από σπουδαστές της ιστορίας σε υποκείμενα μιλιταριστικών ασκήσεων. Τα μεγάλα εθνικά γεγονότα έχουν αξία ως πραγματική γνώση, ως παράδειγμα ζωής, ως στοχασμός για τη κοινωνία και όχι σαν στρατιωτική εκπαίδευση. Επομένως, το κύριο ζήτημα είναι να αντικατασταθεί ο θεσμός της παρέλασης με σύγχρονες εναλλακτικές μορφές εκδηλώσεων για την 25η Μαρτίου και όχι η ευκαιρία να χρησιμοποιηθούν οι παρελάσεις για ένα γενικό μπάχαλο!
Τα γεγονότα που συνέβησαν την 28η Οκτωβρίου θέτουν και ένα άλλο θέμα. Όσοι θεωρούν ότι τιμούν τις ιστορικές επετείους με αυτό το ξεπερασμένο τρόπο έχουν κάθε δικαίωμα να πραγματοποιήσουν, χωρίς εμπόδια, τις παρελάσεις τους. Σε καμιά περίπτωση η σύγχυση των μηνυμάτων, η χρησιμοποίηση του ανώνυμου πλήθους, η αλλοίωση της εκδήλωσης δεν έχει ηθική και πολιτική νομιμοποίηση. Υπάρχουν μορφές διαμαρτυρίας μέσα από τις διαδηλώσεις, μέσα από τη συνδικαλιστική πρακτική για να εκφραστούν τα μηνύματα δυσαρέσκειας για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Το μπάχαλο στις παρελάσεις δεν αποτελεί ριζοσπαστική πράξη.
Στη Θεσσαλονίκη, την 28η Οκτωβρίου, πολύ δύσκολα θα διέκρινε κανείς τις προοδευτικές διαμαρτυρίες από τις ακροδεξιές και μιλιταριστικές αντιδράσεις. Μια γενική χαοτική εικόνα δεν συνιστά διέξοδο από τη κρίση. Και, μάλιστα, πάνω σε μια μορφή εκδηλώσεων που καθιέρωσε η δικτατορία του Μεταξά!