Τα δημοσιεύματα που έφεραν στο φως τα αποτελέσματα ελέγχου στην ιδιωτική κλινική των Χανίων, όπου διεξάγονταν ιατρικές πράξεις για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και την παρένθετη μητέρα, δυστυχώς επιβεβαίωσαν τις ανησυχίες και την αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε τροποποιήσεις άρθρων του σχετικού νόμου για την αύξηση του ορίου ηλικίας της γυναίκας που προσπαθεί να τεκνοποιήσει, όπως και για αμοιβή σε παρένθετη και δεν θυμάμαι τι άλλο. Τροποποιήσεις που αφήνουν μεγαλύτερα περιθώρια για «αξιοποίηση» του γενετικού υλικού των ανθρώπων και μεγαλύτερη «αξιοποίηση» του γυναικείου σώματος ως εμπορεύσιμου είδους.

Πριν αναχωρήσουμε για το ταξίδι μας στη Ροδόπη, οι γνώστες της περιοχής μάς έλεγαν σε έναν τόνο: "Αν δεν συναντηθείτε με τον Μουσταφά Μουσταφά, το ταξίδι δεν θα έχει νόημα, θα είναι λειψό". Ο Μουσταφά Μουσταφά είναι πράγματι μία εμβληματική φιγούρα της μειονότητας της Θράκης, ένας άνθρωπος πρωτοπόρος που με τη συνεπή πολιτική και κοινωνική του δράση άνοιξε δρόμους για τους υπόλοιπους. Δρόμους δημιουργικής συνύπαρξης. Συναντήσαμε τον άλλοτε βουλευτή στο ιατρείο του στην Κομοτηνή, όπου εξασκεί ακόμα το επάγγελμα του μικροβιολόγου και αυτομάτως γίναμε σοφότεροι για τα μειονοτικά ζητήματα.

Ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Κώστας Ζαχαριάδης ανοίγει τα χαρτιά του εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών και εξηγεί για ποιους λόγους ο συνδυασμός του μπορεί να διοικήσει καλύτερα την πόλη. «Θα σεβαστούμε το δημόσιο χρήμα γιατί έχουμε όραμα για την πόλη», λέει και καλεί σε ένα πεδίο συνεννόησης όλους τους δημότες που θέλουν να δουν μια ουσιαστική αλλαγή

Σε κάποια μακρινή δυστοπία φαίνεται να ταιριάζει το φετινό καλοκαίρι μέχρι στιγμής.

Σαστισμένοι, παρακολουθούμε το ένα παρανάλωμα να διαδέχεται το άλλο. Ρόδος, Βόλος, Εύβοια, Κέρκυρα, Κάρυστος, Αίγιο, έχει χαθεί πια το μέτρημα. Και φυσικά, αυτές οι καταστροφές που τόσο συνοπτικά αναφέρονται ως λέξεις και ως ειδήσεις, αντιστοιχούν σε πραγματικούς ανθρώπους, σε πραγματικές χιλιάδες νεκρών ζώων, σε πραγματικές περιουσίες που καταστράφηκαν σε μερικά λεπτά, σε πραγματικές εκτάσεις πρασίνου που έγιναν στάχτη.

Στη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στο Βίλνιους στις 12/7 συμφωνήθηκε η επανεκκίνηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με προγραμματισμό σειράς διμερών συναντήσεων στο πλαίσιο ενός «θετικού μομέντουμ» που έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό, με αποφυγή και από τις δύο πλευρές προκλητικών κινήσεων και ρητορικής.

Εντύπωση προκάλεσαν ορισμένες διατυπώσεις στις δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού: η σαφής αναφορά πως στόχος είναι οι δύο χώρες να προσφύγουν στη Χάγη, η εκτίμηση πως «στον πολιτικό διάλογο θα τεθούν τα σημαντικά γεωπολιτικά [και όχι απλά νομικά] ζητήματα, με σημαντικότερο [και άρα όχι μόνο] το βασικό ζήτημα το οποίο αναγνωρίζουμε ότι είναι η διαφορά μας με την Τουρκία, δηλαδή η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».

Η σύγκριση Ελλάδας- Γαλλίας είναι καταλυτική: Στη Γαλλία -γράφει στην επίκαιρη και, πλέον, διάσημη μελέτη του, ο δασολόγος- περιβαλλοντολόγος Λευτέρης Σταματόπουλος (dasarxeio.com)- υπάρχουν 16 εκατ. εκτάρια δάσους, στην Ελλάδα μόνο 3,3 εκατ. Από αυτά, τα πευκοδάση καλύπτουν 4 εκατ. εκτάρια, στην Ελλάδα καλύπτουν μόνο 491 χιλ. εκτάρια. Η Γαλλία διαθέτει 64 εναέρια μέσα πυρόσβεσης, η Ελλάδα 92. Οι δύο χώρες διαθέτουν τον ίδιο περίπου αριθμό πυροσβεστικών οχημάτων. Στη Γαλλία αντιστοιχεί ένας πυροσβέστης ανά 1.644 κατοίκους, στην Ελλάδα ένας ανά 453 κατοίκους. Κι όμως, στη Γαλλία ο μέσος όρος των καμένων δασικών εκτάσεων ετησίως είναι μόλις 160 χιλ. στρέμματα την τελευταία 10ετία, ενώ στην Ελλάδα είναι 4 φορές μεγαλύτερος. Γιατί;

Τα κοινωνικά και οικονομικά προεκλογικά προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ήταν πιο ευνοϊκά για την πλειοψηφία των πολιτών, σε σύγκριση με αυτά της ΝΔ.

Το ΠΑΣΟΚ, είχε μια όχι μεγάλη, αλλά σημαντική εκλογική άνοδο, σε αντίθεση με την σοκαριστική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, χωρίς να διαθέτει κάποια προγραμματική υπεροχή, έναντι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Επί πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, έχασε όλες τις περιφέρειες, αλλά και το εκλογικό προβάδισμά του, σε όλες τις ηλικιακές και κοινωνικές ομάδες. Μη εξαιρουμένων, πολλών «λαϊκών περιοχών».

Σημαδιακή η μέρα που ξημερώνει αύριο. Φυσικά εκλογές στην Ισπανία έχουν γίνει κάμποσες φορές από τότε που πέθανε ο Φράνκο και κατέρρευσε το καθεστώς του. Μέχρι πρόσφατα όμως η κάλπη κατέγραφε λεπτές αποχρώσεις και μικρές μετακινήσεις προς τα δεξιά ή τα αριστερά, οι οποίες δεν προκαλούσαν ούτε ενθουσιασμό ούτε ανησυχία και άγχος. Σήμερα όμως τα μάτια του κόσμου είναι στραμμένα στην Ισπανία επειδή η Ακροδεξιά δεν είναι μια δράκα από νοσταλγούς του Χίτλερ, του Μουσολίνι ή του Φράνκο και γενικώς διαταραγμένους που φυτοζωούν στις παρυφές της πολιτικής ζωής.

Το πολιτικό σύστημα της χώρας βρίσκεται σε μια νέα φάση μετά τις πρόσφατες εκλογές. Από τη μία, έχουμε μια πλειοψηφία της Δεξιάς και την άνοδο της Ακροδεξιάς, με ό,τι αυτό σημαίνει για τα κοινωνικά δικαιώματα και την ποιότητα της Δημοκρατίας. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. ήδη δείχνει τα πρώτα σημάδια, σκοπεύει να κινηθεί ανεξέλεγκτη, με αλαζονεία και αντιμετωπίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών ως «λευκή επιταγή».

Το εξαιρετικά δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θέτει τον πολιτικό μας χώρο μπροστά σε νέες δυσκολίες και προκλήσεις, αλλά συνάμα μας βάζει νέα καθήκοντα.

Η επικείμενη εκλογή νέας ηγεσίας αλλά και η διεξαγωγή του έκτακτου συνεδρίου μας το ερχόμενο φθινόπωρο θα αποτελέσουν σταθμούς για να επανακαθορίσουμε εκείνα τα στοιχεία της στρατηγικής και του πολιτικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. που θα τον καταστήσουν ξανά εκφραστή των αναγκών και των προσδοκιών της μεγάλης κοινωνικής πλειονότητας.

Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε προχθές ότι υπάρχει θέμα «πληθωρισμού απληστίας» – πληθωρισμού κερδών. Πρόκειται γι’ αυτό που συμβαίνει με τα εισιτήρια της ακτοπλοΐας (ή με αεροπορικά εισιτήρια…), με τα τρόφιμα, κάτι σαν αυτό που συμβαίνει σε αρκετά είδη λαϊκής κατανάλωσης (που μένουν αμετάβλητες οι τιμές, ενώ μικραίνουν οι συσκευασίες). Επειδή η ζήτηση ξεπερνάει την προσφορά λόγω διαταραχών, οι εταιρείες βρίσκουν ευκαιρία να αυξήσουν τα κέρδη τους, αυξάνοντας τις τιμές δυσανάλογα συγκριτικά με τα κόστη. Στην αναμπουμπούλα, κάποιοι χαίρονται.

H ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις πρόσφατες εκλογές δεν ήταν κεραυνός σε ένα αίθριο διεθνές περιβάλλον.

Ζούμε εν μέσω πολλαπλών κρίσεων οικουμενικής εμβέλειας: κλιματική κρίση, οικολογικές καταστροφές, ραγδαία διόγκωση των προσφυγικών-μεταναστευτικών ρευμάτων, επιδείνωση της γεωπολιτικής συνθήκης με τη ρωσική εισβολή και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ακραία αύξηση των ανισοτήτων και την πειθαρχική εξουσία που ασκούν οι αγορές χρήματος στις εθνικές κυβερνήσεις συγκροτούν ένα εκρηκτικό μείγμα αντιθέσεων που έχει προκαλέσει ο νεοφιλελευθερισμός.

Αυτές οι αντιθέσεις στην παρούσα φάση ενισχύουν το δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος.