Να συμβάλουμε ώστε οι νέοι να μπουν μπροστά στη μάχη απέναντι στην κυβέρνηση

Οφείλουμε να μετουσιώσουμε την οργή των νέων σε μια νέα πολιτική πρόταση. Και εδώ ήμασταν και θα είμαστε ανοιχτοί. Χωρίς βεβαιότητες και έτοιμες λύσεις, αλλά πρωτίστως ανοίγοντας ερωτήματα. Στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, σε κάθε χώρο που δημιουργεί η νέα γενιά.

Νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα. Αναλαμβάνεις την ευθύνη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ σε μια συγκυρία απαιτητική και σύνθετη. Ποιες είναι οι προτεραιότητες της οργάνωσης για την επόμενη περίοδο;

Είναι αναμφίβολα μια πυκνή συγκυρία. Με την πανδημία να καλπάζει εκ νέου, τη νεολαία να είναι συνεχώς στο στόχαστρο της κυβέρνησης και το νεοφιλελεύθερο σχέδιό της να ξεδιπλώνεται μέρα με τη μέρα, είναι φανερό ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Το επόμενο διάστημα έχουμε χρέος να εντείνουμε την αντιπολιτευτική δουλειά, να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε οι νέοι και οι νέες να μπουν μπροστά στη μάχη απέναντι στη κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Πρώτιστο καθήκον, λοιπόν, είναι η συγκρότηση ενός μετώπου που θα παλεύει για μια νέα προοπτική, για μια νέα αριστερή διακυβέρνηση της χώρας, με ένα πρόγραμμα που θα έχει στον πυρήνα του τη νέα γενιά. Και αυτό απαιτεί την καθημερινή μας παρουσία σε όλους τους κοινωνικούς χώρους που δραστηριοποιούνται οι νέοι, τη συνεχή μάχη για την ηγεμονία των ιδεών και του πολιτικού μας σχεδίου, τη συγκρότηση συμμαχιών σε κοινωνικό επίπεδο. Και προφανώς αυτά είναι αλληλένδετα με την οργανωτική μας ανάπτυξη.

Ο Αλ. Τσίπρας στο άνοιγμα του συνεδρίου σας αλλά και ο Δ. Τζανακόπουλος στην παρέμβασή του επισήμαναν το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά είναι το κόμμα της νεολαίας. Κάτι που δεν αποτυπώνεται οργανωτικά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τι θα κάνετε για να συνομιλήσετε με τους δεκάδες χιλιάδες νέες και νέους που είτε συναντιούνται σταθερά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπη είτε απέχουν, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν εκφράζονται από τις πολιτικές Μητσοτάκη;

Αυτό αποτελεί το κύριο άγχος την επαύριον του συνεδρίου. Κανείς, νομίζω, δεν μπορεί να δώσει σαφή απάντηση για τα αίτια, αλλά σίγουρα είναι συνδυασμός παραγόντων. Η ανασυγκρότηση της οργάνωσής μας σχεδόν από το μηδέν το 2015, η δυσκολία οργάνωσης και ενεργοποίησης ενός νέου ανθρώπου, η πανδημία που ανέκοψε μια πορεία οργανωτικής μας ανάπτυξης, τα κλειστά πανεπιστήμια, έχουν επηρεάσει σίγουρα τη μαζικοποίησή μας. Το στοίχημα όμως είναι από εδώ και πέρα. Με τη νεολαία να μην βλέπει προοπτική, διαμορφώνονται νέες δυναμικές συνθήκες. Οφείλουμε να μετουσιώσουμε την οργή των νέων σε μια νέα πολιτική πρόταση. Και εδώ ήμασταν και θα είμαστε ανοιχτοί. Χωρίς βεβαιότητες και έτοιμες λύσεις, αλλά πρωτίστως ανοίγοντας ερωτήματα. Στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, σε κάθε χώρο που δημιουργεί η νέα γενιά. Σε έναν ανοιχτό και συνεχή διάλογο, που θα ακούει και θα «βλέπει» την καθημερινότητα από τα μάτια των νέων και θα προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στα προβλήματά τους.

Αντίστοιχα στα πανεπιστήμια, η εκλογική καταγραφή των δυνάμεων που στηρίζει η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφώς χαμηλότερη από την απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι, την ίδια στιγμή, οι συλλογικές διαδικασίες εντός των σχολών έχουν εκφυλιστεί σε μεγάλο βαθμό. Τα επίδικα όμως παραμένουν και μάλλον εντείνονται με την πολιτική Κεραμέως. Μπορεί και αν ναι, πώς, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ να παίξει ρόλο στο φοιτητικό κίνημα;

Τα κλειστά πανεπιστήμια λόγω της πανδημίας, η εντατικοποίηση και το πλαίσιο πειθάρχησης που επιβάλλει η κ. Κεραμέως, ο εκφυλισμός και η απονομιμοποίηση ορισμένες φορές των συλλογικών διαδικασιών έχουν πράγματι οδηγήσει τους φοιτητικούς συλλόγους σε μια απομαζικοποίηση και κρίση. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό είναι και το σχέδιο της ΔΑΠ. Οι δικές μας δυνάμεις εκκινούν ακριβώς από αυτόν τον στόχο. Την προσπάθεια να επανανοηματοδοτήσουμε τον φοιτητικό συνδικαλισμό, να αναζωογονήσουμε τους φοιτητικούς συλλόγους, να δώσουμε έμπρακτο περιεχόμενο στη φοιτητική εκπροσώπηση και τη συνδιοίκηση, διεκδικώντας την κάλυψη των καθημερινών αναγκών των φοιτητών, να μπορέσουμε να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο απέναντι στη ΔΑΠ και στις πολιτικές της κυβέρνησης. Είναι, επομένως, ένα ανοιχτό πεδίο, στο οποίο θα ρίξουμε όλο μας το βάρος το επόμενο διάστημα.

Βιώνουμε μια περίοδο κατακερματισμού και πολλαπλών ταυτοτήτων για τις νέες και τους νέους, ενώ την ίδια στιγμή κρίση διέρχεται και το συλλογικό. Έχετε εντοπίσει ως οργάνωση αυτούς τους παράγοντες; Πώς πείθεται σήμερα ένας νέος άνθρωπος να ενταχθεί σε μια αριστερή συλλογικότητα;

Είναι παράγοντες που προφανώς εντοπίζουμε και εντάσσουμε στις αναλύσεις μας και νομίζω ότι κάθε οργάνωση νεολαίας πρέπει να λαμβάνει υπόψιν. Δεν έχει νόημα να μιλάμε για ένα σχέδιο για τη νέα γενιά σήμερα, αν αυτό δεν καταπιάνεται με όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς της. Αν δεν μπορεί να εντάξει τον μαθητή, τον φοιτητή, τον νέο εργαζόμενο, τον νέο που δεν έχει ποιότητα στη ζωή του και ελεύθερο χρόνο, που δεν μπορεί να αυτονομηθεί, που νιώθει ανασφάλεια για το μέλλον. Αλλά το κυρίαρχο είναι να σπάσουμε τη λογική μοιρολατρικής αντιμετώπισης της καθημερινότητας, από τη μία, και ανάθεσης, από την άλλη. Είναι βασικό προκειμένου να καταφέρουμε να πείσουμε τους συνομήλικούς μας να οργανωθούν και να δράσουν συλλογικά.

Ζούμε όμως και στην εποχή των τεχνολογικών αλμάτων και της μεταφοράς όλο και περισσότερων δραστηριοτήτων, οικονομικών κοινωνικών, εκπαιδευτικών, στο ψηφιακό. Με όρους επικαιρότητας, είμαστε λίγα βήματα πριν το meta-verse. Έχετε αξιοποιήσει τα ψηφιακά εργαλεία; Τι σημαίνει μια αριστερή οργάνωση στην ψηφιακή εποχή;

Οι νέες τεχνολογίες έχουν μπει για τα καλά στις ζωές μας και αυτό δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς. Την περίοδο της πανδημίας έγινε ακόμα πιο έντονο. Η οργάνωσή μας δεν φοβήθηκε, αντιθέτως προσαρμόστηκε άμεσα στις απαιτήσεις της εποχής και είναι γεγονός ότι είναι μία από τις λίγες οργανώσεις της Αριστεράς που κατάφερε να ολοκληρώσει μια κορυφαία διαδικασία της με συνδυασμό διά ζώσης και ηλεκτρονικής συμμετοχής. Αναμφίβολα, η ψηφιακή εποχή από τη μία δημιουργεί νέες δυνατότητες παρέμβασης, η πληροφορία μεταδίδεται πιο άμεσα και γρήγορα, οι αποστάσεις «καταργούνται», από την άλλη όμως τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την καθημερινή επαφή, τη διά ζώσης επικοινωνία και παρέμβαση στους διάφορους κοινωνικούς χώρους. Όλα είναι αναγκαία λοιπόν στη νέα εποχή. Την ίδια στιγμή όμως, η κουβέντα για μια αριστερή οργάνωση στην ψηφιακή εποχή δεν μπορεί να περιορίζεται στις δυνατότητες που ανοίγονται, αλλά επεκτείνεται στα νέα πεδία αντιπαράθεσης και συγκρούσεων που δημιουργούνται. Από την τηλεργασία, τα νέα χαρακτηριστικά των θέσεων εργασίας και του εργατικού δυναμικού, τις ψηφιακές ανισότητες, την τηλεκπαίδευση μέχρι το θέμα των προσωπικών δεδομένων, είναι κάποια βασικά ζητήματα που πρέπει να απασχολήσουν την οργάνωσή μας σήμερα.

Η αυτονομία της Νεολαίας από το κόμμα είναι ένα ζήτημα που απασχολεί διαχρονικά τις οργανώσεις στην Αριστερά. Ποια λοιπόν η σχέση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ με τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία;

Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ δρα και παρεμβαίνει στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, ακολουθεί και συστρατεύεται με το πολιτικό σχέδιο και τη στρατηγική που χαράσσει. Η αυτονομία ωστόσο είναι δεδομένη όσον αφορά τη δικιά της διακριτή οργανωτική δομή, τις διαδικασίες και όργανα, και είναι μια επιλογή που έχουμε κάνει συλλογικά ως χώρος, αναγνωρίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει η νεολαία ως ξεχωριστή κοινωνική κατηγορία, τη μεγάλη δυναμική και τις διαφορετικές χρονικότητές της. Ως εκ τούτου η οργάνωσή μας έχει ευθύνη αφενός να εξειδικεύει το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία με έμφαση στις ειδικές ανάγκες και συνθήκες που βιώνει η νέα γενιά, αφετέρου να εμπλέξει στις γραμμές της, και κατ’ επέκταση του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, όλο τον νέο κόσμο που ασφυκτιά. Με λίγα λόγια, η σχέση της Νεολαίας με τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία είναι συμπληρωματική, ως δύο οντότητες που πορεύονται πλάι - πλάι, έχουν κοινό σχέδιο και παλεύουν για ένα κοινό στόχο, να βρουν οι νέοι άνθρωποι αλλά και ευρύτερα η κοινωνική πλειοψηφία προοπτική.