Οι τέσσερις στους δέκα

Παύλος Τσίμας, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2017-04-14

Δύο υποψήφιοι που εναλλάσσονται, δημοσκοπικά, στην πρώτη θέση, μεταξύ 23% και 25%. Αλλοι δύο που βρίσκονται κάπου μεταξύ 18% και 20%. Τέσσερις υποψήφιοι πρόεδροι που στριμώχνονται σε ένα δημοσκοπικό περιθώριο πέντε μονάδων. Κι ένα εκλογικό σώμα που δυσκολεύεται να αποκρυσταλλώσει τις αποφάσεις του: τέσσερις στους δέκα δηλώνουν ότι δεν έχουν αποφασίσει ακόμη!

Ποτέ άλλοτε, λένε οι ειδικοί, δεν ήταν τόσο αβέβαιο, τόσο ανοιχτό και ρευστό το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών, μία μόλις εβδομάδα πριν από τη διεξαγωγή τους.

Εχουν πολλά παράδοξα αυτές οι εκλογές στη Γαλλία: ένας πρόεδρος που παραιτείται από τη διεκδίκηση της επανεκλογής του, αφήνοντας την παράταξή του «ορφανή» να τριχοτομείται ανάμεσα σε έναν επίσημο, πλην ακατάλληλο, υποψήφιο, έναν «πιστό» του προέδρου που κατεβαίνει όμως ως ανεξάρτητος κι έναν χαρισματικό εκπρόσωπο μιας «χημικά καθαρής» Αριστεράς που διεκδικεί εισιτήριο για τον δεύτερο γύρο. Στην απέναντι παράταξη, ένας υποψήφιος-έκπληξη που εξόντωσε τα φαβορί της Δεξιάς στις προκριματικές εκλογές, πριν βρεθεί και ο ίδιος νοκ ντάουν από μια υπόθεση που αμφισβητεί την ηθική του στερεότητα. Και μια υποψήφια της Ακροδεξιάς που έχει καταφέρει να εξοικειώσει τη Γαλλία με τη φρίκη, που υπόσχεται να τινάξει την Ευρώπη στον αέρα αν εκλεγεί, κι όμως μοιάζει φαβορί για την είσοδο στον δεύτερο γύρο.

Απέναντι σ’ αυτά τα παράδοξα της πολιτικής «προσφοράς» ορθώνονται τα παράδοξα από την πλευρά της «ζήτησης», από τη μεριά των ψηφοφόρων. Που είναι σημαντικότερα, ακριβώς επειδή δεν είναι συγκυριακά ούτε αμιγώς γαλλικά. Οι δημοσκόποι περιγράφουν ένα εκλογικό σώμα αποστασιοποιημένο, θρυμματισμένο, δίχως πυξίδα, με τα ακροατήρια των υποψηφίων να μοιάζουν πορώδη και με ψηφοφόρους να ταλαντεύονται ανάμεσα σε υποψηφιότητες που βρίσκονται η μία στον αντίποδα της άλλης. Και κυρίως, με τέσσερις στους δέκα να καθυστερούν να αποφασίσουν οριστικά τόσο το «αν» όσο και το «τι» της ψήφου τους.

Δεν ξέρω αν αυτός ο αριθμός, 4 στα 10, είναι μια νέα διεθνής σταθερά της πολιτικής, κάτι σαν ο μαθηματικός τύπος της πολιτικής απροσδιοριστίας. Αλλά τον βλέπουμε να επαναλαμβάνεται σε εκλογικά τοπία πολύ διαφορετικά μεταξύ τους με κοινό χαρακτηριστικό ένα εκλογικό σώμα με χαλαρές πολιτικές ταυτότητες, χλιαρά πάθη, υψηλή απογοήτευση και χαμηλές προσδοκίες, με εκλογική συμπεριφορά δυσανάγνωστη, που τείνει να αποκρυσταλλώνεται στο τέλος του χρόνου, στο κατώφλι του εκλογικού τμήματος.

Είναι ο ίδιος αριθμός που συναντάμε και στις δικές μας δημοσκοπήσεις, έστω κι αν οι δικές μας εκλογές τοποθετούνται σε έναν άγνωστο μελλοντικό χρόνο. Στην πρόσφατη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, για παράδειγμα, οι περισσότεροι στάθηκαν στη συμβατική ανάγνωση της πρόθεσης ψήφου και στο εντυπωσιακό προβάδισμα της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ με 17,5 μονάδες. Μα, στ’ αλήθεια, πιο σημαντικό από το 33% της ΝΔ ή από το ευσπλαγχνικό 15,5% του ΣΥΡΙΖΑ είναι το 37,5% όσων δηλώνουν ότι θα απέχουν, θα ρίξουν λευκό ή άκυρο ή απλώς δεν έχουν αποφασίσει ακόμη. Που σημαίνει ότι και παρ’ ημίν τέσσερις στους δέκα συμπολίτες μένουν εκτός, παράμερα.

Κι είναι πάλι τέσσερις στους δέκα (44%) που, στην ίδια δημοσκόπηση, δηλώνουν ότι είναι μεν δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση, αλλά θεωρούν ότι δεν υπάρχουν καλύτερες εναλλακτικές λύσεις. Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, πιστεύσαντες και μη πιστεύσαντες την ελπίδα που έρχεται με ένα κόμμα, το οποίο μεταλλάχθηκε από αριστερό σε αντιμνημονιακό για να χτυπήσει την πόρτα της εξουσίας και να υποσχεθεί την επιστροφή στους μακάριους, προ της χρεοκοπίας, χρόνους, όλοι μοιράζονται την απογοήτευση, το τίμημα της διάψευσης. Κι αυτό είναι που γεννά αυτό το ρεύμα απόσυρσης, όχι από ένα κόμμα υπέρ ενός άλλου, αλλά από τη δημοκρατική επιλογή υπέρ της αμφισβήτησής της.

Αυτή είναι η δική μας, η ελληνική εκδοχή του 4 στα 10.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι πίσω από τους αριθμούς που μοιάζουν, υπάρχουν πραγματικότητες διαφορετικές. Είναι οι ευτυχισμένες οικογένειες που μοιάζουν μεταξύ τους. Οι δυστυχισμένες είναι διαφορετικές στη δυστυχία τους.

Και στη δική μας δυστυχία, αυτοί οι συμπολίτες, οι τέσσερις στους δέκα, οι δυσαρεστημένοι που δεν βλέπουν εναλλακτική λύση, οι θυμωμένοι που καταπίνουν τον θυμό τους, γιατί δεν έχουν ελπίδα να την κάνουν προσάναμμα, οι αποκαρδιωμένοι που δεν αποφασίζουν ούτε αν ούτε τι, είναι πολύ βαθύτερα στο μαύρο. Και όσο μακρύς κι αν αποδειχτεί ο δρόμος ώς τις δικές μας εκλογές, η επιστροφή από το μαύρο σε ένα κάποιο πολιτικό φως θα είναι πολύ δυσκολότερη από εκείνη που θα επιχειρηθεί την ερχόμενη εβδομάδα στη Γαλλία - σε αυτές τις εκλογές όπου, ίσως χωρίς να το συνειδητοποιούν, οι Γάλλοι δεν ψηφίζουν μόνο για τον εαυτό τους. Ψηφίζουν και για την Ευρώπη ολόκληρη, ψηφίζουν και για εμάς.

Αλλά το δικό μας το στοίχημα, την ανάκτηση των τεσσάρων στους δέκα από τη δυσπιστία στην εμπιστοσύνη, μόνοι μας πρέπει να το κερδίσουμε.

Θέματα επικαιρότητας: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Φίλιππος Σαχινίδης

O προϋπολογισμός του 2019, ο Ευκλείδης και ο Καντονά

Φίλιππος Σαχινίδης, 2018-12-01

Ο προϋπολογισμός του 2019 που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ...

Περισσότερα

Η επιστολή Κοτζιά

Γιάννης Βλαστάρης, 2018-10-23

Σύντροφε Αλέξη,Όταν διαβάζεις αυτές τις γραμμές, θα γνωρίζεις,...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Από εδώ και στο εξής, εντονότερη αβεβαιότητα…

Κώστας Καλλίτσης, 2018-10-21

Από εδώ και στο εξής, η πολιτική αβεβαιότητα γίνεται εξαιρετικά...

Περισσότερα
Θόδωρος Μαργαρίτης

Παιχνίδια εξουσίας

Θόδωρος Μαργαρίτης, 2018-10-19

Είναι φορές που η Αριστερά δυστυχώς παίρνει την οσμή από...

Περισσότερα

Αλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ

Τάσος Παππάς, 2018-10-16

Πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονται εντόνως για τη συνεργασία...

Περισσότερα
Γιάννης Παπαθεοδώρου

H μπέσα και η μπαμπεσιά

Γιάννης Παπαθεοδώρου, 2018-10-15

Όλα άρχισαν όταν ο παράταιρος εταίρος της κυβέρνησης έβγαζε...

Περισσότερα
Στέργιος Καλπάκης

Ομοιος ομοίω αεί πελάζει

Στέργιος Καλπάκης, 2018-10-15

...Αλήθεια, για πόσο ακόμη ο κ. Τσίπρας θα κάνει ότι δεν βλέπει...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Ποιος έχει ανάγκη από συνωμότες;..

Κώστας Καλλίτσης, 2018-10-14

Κάποιοι συνωμότησαν εναντίον της ελληνικής οικονομίας;...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Σωκράτης Φάμελλος

Πολύ λίγα και πολύ αργά κύριε Μητσοτάκη....

Σωκράτης Φάμελλος, 2025-04-26

Οι εσπευσμένες ανακοινώσεις του κ. Μητσοτάκη, για τη διάθεση...

Σταμάτης Μαλέλης

Τι φταίει στην Κεντροαριστερά

Σταμάτης Μαλέλης, 2025-05-06

...Εάν τα βασικά κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν εκσυγχρονιστούν...

Κώστας Καλλίτσης

Ο προπομπός

Κώστας Καλλίτσης, 2025-05-04

Η πολιτική ζωή σήμερα έχει δύο χαρακτηριστικά που ίσως...

Οι περιστάσεις

Τάσος Παππάς, 2025-04-22

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Οι προοδευτικές δυνάμεις σε κοινό ψηφοδέλτιο

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2025-04-20

…Ας σκεφτούμε και την προοπτική για την πρόοδο της χώρας,...

Κώστας Καλλίτσης

Αδύναμη κυβέρνηση

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-19

Διάχυτη είναι η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά....

Διαφάνεια Ποτέμκιν

Πάσχος Μανδραβέλης, 2025-04-10

Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου,...

Κατά φαντασίαν ιατρός

Παντελής Μπουκάλας, 2025-04-08

Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία...

Κώστας Ζαχαριάδης

Πρότυπο για τη συνεργασία το εγχείρημα του Δήμου της Αθήνας

Κώστας Ζαχαριάδης, 2025-04-08

Να επιλέξει ο κόσμος της παράταξης την ηγεσία του κόμματος...

Παναγιώτης Παναγιώτου

Συνεργασία ή πολιτική αυτοκτονία

Παναγιώτης Παναγιώτου, 2025-04-07

Η ΝΔ φθίνει πολιτικά και εκλογικά. Και η ισχυρή πρωθυπουργική...

Βασίλης Τραϊφόρος

ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣ ΤΟ Die Linke στη Γερμανία

Βασίλης Τραϊφόρος, 2025-04-06

...Ναι η κριτική στην κυβέρνηση πρέπει να είναι οξεία και...

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Τουρκία

Χρήστος Ροζάκης, 2025-04-06

Το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να διατηρηθεί...

×
×