Στα χρόνια της υπιτροπής

Γιάννης Βούλγαρης, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2017-07-15

voulgaris

Η επέτειος της Μεταπολίτευσης κάνει εντονότερη την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια υπονομεύονται τα καλά της, ενώ οι παθογένειές της όχι μόνο επιβιώνουν, αλλά μεγεθύνονται στο πολλαπλάσιο. Ενισχύεται αυτή η αίσθηση και από την άλλη «επέτειο»: του δημοψηφίσματος του 2015, του πιο κυνικού εμπαιγμού της λαϊκής ψήφου και των Οχι και των Ναι. Ενισχύεται επίσης και από τις αποκαλύψεις για το πραξικόπημα κατά του νομίσματος της χώρας και, κατά συνέπεια, της βίαιης εξόδου της Ελλάδας από το πλαίσιο της δημοκρατικής Ευρώπης προς άγνωστη κατεύθυνση. Ολα αυτά μας θυμίζουν ότι η Ιστορία γενικά - και η ελληνική ειδικά - εξελίσσεται μέσα από ασυνέχειες και μεταπτώσεις, συχνά καταστροφικές.

Η Ελλάδα τελικά δεν έπεσε στον γκρεμό και επιχειρεί μια αργή έξοδο από την ύφεση των δύο τελευταίων χρόνων όπου την έριξε ο τυχοδιωκτισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Στα χέρια μιας αποφασισμένης και κατάλληλης κυβέρνησης η οικονομία θα μπορούσε ήδη να έχει αντιδράσει δυναμικότερα. Με την παρούσα, όμως, κυβέρνηση η ανάκαμψη ψαλιδίζεται, η Ελλάδα οπισθοδρομεί πολλαπλά και κινδυνεύει να παγιδευτεί για καιρό σε μια τελματώδη κατάσταση. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποδεικνύονται κόμμα της παθητικής προσαρμογής της χώρας στα χαμηλά, εκφράζοντας μια κοινωνία που κινδυνεύει να βολευτεί στη στασιμότητα.

Αν όμως αυτή ήταν η μόνη πηγή ανησυχίας, τότε η επανεκκίνηση θα ήταν απλή υπόθεση κυβερνητικής αλλαγής. Το πρόβλημα είναι ότι έχουν προκύψει δομικότερα κοινωνικά, θεσμικά και ιδεολογικά προβλήματα που απειλούν σαν νάρκες να πλήξουν τη μελλοντική πορεία της χώρας. Θα άρχιζα από αυτή την άστεγη κοινωνική βάση του λαϊκισμού που απογοητεύτηκε από τη μνημονιακή κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ και αποτραβήχτηκε ματαιωμένη στον εαυτό της. Το φαινόμενο είναι καινούργιο και πιο επικίνδυνο σε σχέση με την εμπειρία της μεταπολιτευτικής περιόδου. Τότε, τα μεγάλα κόμματα - παρατάξεις άσκησαν κατά κανόνα μια λειτουργία θετικής ενσωμάτωσης των λαϊκιστικών τμημάτων τής βάσης τους. Λίγες ήταν οι περιπτώσεις, όπως οι εξάρσεις του «αυριανισμού» στην Κεντροαριστερά και οι εθνικοθρησκευτικές κινητοποιήσεις στη Δεξιά, όπου το λαϊκιστικό στοιχείο των μεγάλων πολυσυλλεκτικών κομμάτων πήρε το πάνω χέρι. Αλλά και τότε υπήρχαν πολιτικές ηγεσίες που, όταν αισθάνθηκαν τον κίνδυνο, ήταν σε θέση να τιθασεύσουν τα πράγματα. Σήμερα, η λαϊκιστική βάση της αντιμνημονιακής αγανάκτησης περιφέρεται άστεγη και βουβή, καθώς ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την οργανωτική υπόσταση ούτε ο Τσίπρας το ηγετικό κύρος να την επανενσωματώσουν σε μια θετική κατεύθυνση.

Ηυποβάθμιση των μεσαίων και των μικροαστικών στρωμάτων είναι άλλη μια δομική μεταβολή που επήλθε με τη χρεοκοπία και θα έχει μακροχρόνιες συνέπειες. Δεν πρόκειται μόνο για οικονομικοκοινωνική υποβάθμιση, αλλά για πραγματική κρίση ταυτότητας. Τα στρώματα αυτά, στο μεγαλύτερο τουλάχιστον μέρος τους, ξεκίνησαν στη μεταπολεμική περίοδο από τις αγροτικές περιοχές και από την περιφέρεια των μεγάλων πόλεων. Κοινωνικοποιήθηκαν στον αστικό τρόπο ζωής κατά τη φάση της ραγδαίας οικονομικής ανάπτυξης των δεκαετιών 1960-70. Μαζικοποιήθηκαν, ισχυροποιήθηκαν και πολιτικοποιήθηκαν έντονα στην πρώτη μεταπολιτευτική περίοδο. Μετεξελίχθηκαν αργότερα, στην εποχή των παχιών αγελάδων, σε ένα ευρύ κοινωνικό αρχιπέλαγος που η ταυτότητά του καθοριζόταν πρωτίστως από την επιδεικτική συνήθως καταναλωτική συμπεριφορά. Η χρεοκοπία αντέστρεψε ολοσχερώς την εξηντάχρονη εμπειρία συνεχούς κοινωνικής ανόδου. Αποτέλεσμα: η συμβολή αυτών των στρωμάτων στην άνοδο του λαϊκισμού, του ανορθολογισμού και της συνωμοσιολογίας στάθηκε καθοριστική. Γιατί σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου δεν υπάρχουν ισχυρές ελίτ, ούτε συμπαγές «κατεστημένο», ο λαϊκισμός δεν τρέφεται από την «εξέγερση του λαού εναντίον των ελίτ», αλλά από την κρίση ταυτότητας των μικροαστικών στρωμάτων και το διαζύγιο που παίρνουν από τη δημοκρατική «πολιτική ορθότητα».

Στο εσωτερικό αυτών κυρίως των στρωμάτων επήλθε επιπλέον μια ριζικότερη και μακροχρόνια δομική μεταβολή. Υπονομεύτηκε η οικονομική λειτουργία της οικογένειας και διερράγη το διαγενεακό συμβόλαιο στο εσωτερικό της. Το πρόβλημα είχε φανεί πριν από την κρίση, καθώς είχε αποτυπωθεί στη σχιζοφρενική κοινωνική υπόσταση του νέου «χλιδάνεργου», όπως τότε είχε αποκληθεί. Οι «πλούσιοι» γονείς, με τους υψηλούς μισθούς και τις γενναιόδωρες συντάξεις, παρείχαν στα άεργα, άνεργα ή υποαπασχολούμενα παιδιά ένα βιοτικό επίπεδο απλησίαστο για τα εισοδήματα που τα ίδια κέρδιζαν. Στην πρώτη φάση της χρεοκοπίας, έγινε κοινός τόπος ότι η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς συντηρεί τα παιδιά και τα εγγόνια. Τώρα, με τη δραματική μείωση των συντάξεων και το στράγγισμα των αποταμιεύσεων, ανατρέπεται ριζικά το παραμορφωτικό διαγενεακό συμβόλαιο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Το πότε η ανάπτυξη και η αύξηση της απασχόλησης όλων, και ιδίως των νέων, θα δημιουργήσουν μια νέα υγιέστερη διαγενεακή ισορροπία, είναι άγνωστο. Ώς τότε θα λειτουργούν οι αποσταθεροποιητικές κοινωνικές συνέπειες.

Πλήθος αναλύσεων εξηγούν ότι ορισμένα χαρακτηριστικά που έλαβε ο μεταπολιτευτικός τύπος ανάπτυξης συνέδραμαν στη χρεοκοπία: η μικρή διάσταση των επιχειρήσεων που ευνοούσε την παραοικονομία, τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, η χαμηλή παραγωγικότητα, ο βαρύνων και εν πολλοίς αντιπαραγωγικός ρόλος του Δημοσίου. Υποτίθεται ότι η χρεοκοπία έχει κάνει την Ελλάδα φτηνότερη και εν δυνάμει ανταγωνιστικότερη. Ελπίζουμε επίσης ότι βρίσκονται σε εξέλιξη παραγωγικές αναδιαρθρώσεις του εθνικού και διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου που θα αποδώσουν στο μέλλον καρπούς. Ώς τότε όμως αυτό που κυριαρχεί, πέρα από τη γενική απαξίωση του παραγωγικού δυναμικού, είναι η συνέχιση των πιο αρνητικών χαρακτηριστικών του προηγούμενου μοντέλου: η επιχειρηματικότητα των σουβλακερί και της καφετέριας. Από το ολότελα θα πει κανείς - σύμφωνοι, αλλά δεν το λες και προϋπόθεση δυναμικής ανασυγκρότησης. Η κρίση εξάλλου επιβεβαίωσε ότι η εργασία στο Δημόσιο παρέχει μεγαλύτερη εξασφάλιση έναντι του ιδιωτικού τομέα. Η παραδοσιακή ροπή στη δημοσιοϋπαλληλία βγαίνει ενισχυμένη καθώς η συλλογική μνήμη θα κρατήσει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι έχασαν πολλά, αλλά όχι όλα, σε αντίθεση με τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα που συχνά έχασαν τα πάντα.

Η μεγαλύτερη όμως υποτροπή σημειώνεται στο ζήτημα του κράτους. Και πάλι η παθογένεια είναι παλαιά. Η μετεμφυλιακή Ελλάδα εδραίωσε μια αντίληψη του κράτους - λάφυρου των νικητών. Η μεταπολιτευτική περίοδος σημαδεύτηκε στο μεγαλύτερο μέρος της από την κομματική χρήση του κράτους που ήταν «ή δικό μας ή των αντιπάλων». Βαθμιαία όμως από τη δεκαετία του ’90, βοηθούσης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κέρδισε έδαφος μια πιο ώριμη θεσμική κουλτούρα και έγιναν βήματα προς ένα κράτος όλων των πολιτών. Η πρακτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνιστά εδώ μια καθαρή υποτροπή, που γίνεται όλο και πιο κυνική ενόψει της επερχόμενης εκλογικής ήττας. Οι επιθέσεις κατά της Δικαιοσύνης και η άνω ποταμών κολιγιά Τσίπρα - Θάνου μετέτρεψαν πλέον την οπισθοδρόμηση σε θεσμικό χουλιγκανισμό.

Μια χώρα, για να βγει στο φως ύστερα από χρεοκοπία τέτοιου βάθους και διάρκειας, χρειάζεται να τη συνεγείρει ένας συλλογικός παλμός ανασυγκρότησης. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έκαναν τον κύκλο τους. Εναπόκειται στις δυνάμεις της φιλευρωπαϊκής Ελλάδας να δείξουν τον δρόμο, η καθεμιά με την αυτονομία της, αλλά με κοινό προσανατολισμό να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα για να στοχεύσουν στην καρδιά των νέων δομικών προβλημάτων που ναρκοθετούν το μέλλον αυτής της χώρας.

Θέματα επικαιρότητας: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Φίλιππος Σαχινίδης

O προϋπολογισμός του 2019, ο Ευκλείδης και ο Καντονά

Φίλιππος Σαχινίδης, 2018-12-01

Ο προϋπολογισμός του 2019 που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ...

Περισσότερα

Η επιστολή Κοτζιά

Γιάννης Βλαστάρης, 2018-10-23

Σύντροφε Αλέξη,Όταν διαβάζεις αυτές τις γραμμές, θα γνωρίζεις,...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Από εδώ και στο εξής, εντονότερη αβεβαιότητα…

Κώστας Καλλίτσης, 2018-10-21

Από εδώ και στο εξής, η πολιτική αβεβαιότητα γίνεται εξαιρετικά...

Περισσότερα
Θόδωρος Μαργαρίτης

Παιχνίδια εξουσίας

Θόδωρος Μαργαρίτης, 2018-10-19

Είναι φορές που η Αριστερά δυστυχώς παίρνει την οσμή από...

Περισσότερα

Αλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ

Τάσος Παππάς, 2018-10-16

Πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονται εντόνως για τη συνεργασία...

Περισσότερα
Γιάννης Παπαθεοδώρου

H μπέσα και η μπαμπεσιά

Γιάννης Παπαθεοδώρου, 2018-10-15

Όλα άρχισαν όταν ο παράταιρος εταίρος της κυβέρνησης έβγαζε...

Περισσότερα
Στέργιος Καλπάκης

Ομοιος ομοίω αεί πελάζει

Στέργιος Καλπάκης, 2018-10-15

...Αλήθεια, για πόσο ακόμη ο κ. Τσίπρας θα κάνει ότι δεν βλέπει...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Ποιος έχει ανάγκη από συνωμότες;..

Κώστας Καλλίτσης, 2018-10-14

Κάποιοι συνωμότησαν εναντίον της ελληνικής οικονομίας;...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Σωκράτης Φάμελλος

Πολύ λίγα και πολύ αργά κύριε Μητσοτάκη....

Σωκράτης Φάμελλος, 2025-04-26

Οι εσπευσμένες ανακοινώσεις του κ. Μητσοτάκη, για τη διάθεση...

Σταμάτης Μαλέλης

Τι φταίει στην Κεντροαριστερά

Σταμάτης Μαλέλης, 2025-05-06

...Εάν τα βασικά κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν εκσυγχρονιστούν...

Κώστας Καλλίτσης

Ο προπομπός

Κώστας Καλλίτσης, 2025-05-04

Η πολιτική ζωή σήμερα έχει δύο χαρακτηριστικά που ίσως...

Οι περιστάσεις

Τάσος Παππάς, 2025-04-22

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Οι προοδευτικές δυνάμεις σε κοινό ψηφοδέλτιο

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2025-04-20

…Ας σκεφτούμε και την προοπτική για την πρόοδο της χώρας,...

Κώστας Καλλίτσης

Αδύναμη κυβέρνηση

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-19

Διάχυτη είναι η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά....

Διαφάνεια Ποτέμκιν

Πάσχος Μανδραβέλης, 2025-04-10

Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου,...

Κατά φαντασίαν ιατρός

Παντελής Μπουκάλας, 2025-04-08

Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία...

Κώστας Ζαχαριάδης

Πρότυπο για τη συνεργασία το εγχείρημα του Δήμου της Αθήνας

Κώστας Ζαχαριάδης, 2025-04-08

Να επιλέξει ο κόσμος της παράταξης την ηγεσία του κόμματος...

Παναγιώτης Παναγιώτου

Συνεργασία ή πολιτική αυτοκτονία

Παναγιώτης Παναγιώτου, 2025-04-07

Η ΝΔ φθίνει πολιτικά και εκλογικά. Και η ισχυρή πρωθυπουργική...

Βασίλης Τραϊφόρος

ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣ ΤΟ Die Linke στη Γερμανία

Βασίλης Τραϊφόρος, 2025-04-06

...Ναι η κριτική στην κυβέρνηση πρέπει να είναι οξεία και...

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Τουρκία

Χρήστος Ροζάκης, 2025-04-06

Το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να διατηρηθεί...

×
×