Παίζουμε με τη φωτιά

Γιώργος Γιαννουλόπουλος, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2021-08-21

Γιώργος Γιαννουλόπουλος
Γιώργος Γιαννουλόπουλος
Ο καβγάς με αφορμή τις φωτιές ήταν αναμενόμενος. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στην Ελλάδα κάθε μέρα που περνάει όλο και κάτι συμβαίνει, για το οποίο η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση θα παλέψουν στα μαρμαρένια επικοινωνιακά αλώνια, σαν να κρίνεται απ’ αυτό η τύχη της χώρας.

Πολλοί που είτε πρόσκεινται στην κυβέρνηση είτε απεχθάνονται τον ΣΥΡΙΖΑ, κατηγόρησαν την αξιωματική αντιπολίτευση ότι χάρηκε για τις φωτιές. Το καταλάβαινες, λένε, από τους τίτλους των δικών τους εφημερίδων, από τα γραφόμενα, από τα λόγια, ακόμα κι από το χαμόγελο που επέστρεψε στα πρόσωπα των Συριζαίων. Κι αυτό επειδή τους δόθηκε η ευκαιρία να στριμώξουν τη Νέα Δημοκρατία, επωφελούμενοι από την ανθρώπινη διάσταση της καταστροφής, στο όνομα της οποίας κάθιζαν την κυβέρνηση στο σκαμνί. Με αυτή τη λογική, αν καιγόταν ολόκληρη η Εύβοια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκόμιζε μεγαλύτερο όφελος. Οι φωτιές ήταν θεόσταλτο δώρο και ευκαιρία να πάρουν το αίμα τους πίσω. Νομίζω ότι οι επικριτές της αντιπολίτευσης σωστά διάβασαν τα σημεία. Την ίδια εντύπωση έχω κι εγώ.

Οι αντι-ΣΥΡΙΖΑ όμως ξέχασαν ένα ανάλογο και πολύ πρόσφατο περιστατικό, όπου οι ρόλοι είχαν αντιστραφεί. Θέλω να πω ότι το ίδιο ακριβώς συνέβη και με την τραγωδία στο Μάτι. Θυμάμαι πολύ καθαρά πόσο είχε αναθαρρήσει η τότε αντιπολίτευση, για να μην πω ότι μέσα τους πανηγύριζαν. Και σε αυτή την περίπτωση, όσο περισσότερα τα θύματα τόσο καλύτερα για τη Νέα Δημοκρατία. Δεν αποκλείεται μάλιστα, αν δεν υπήρχαν νεκροί, να μην κέρδιζε τις εκλογές. Αρα η εκατόμβη στο Μάτι αποδείχθηκε το μεγάλο της ατού. Φυσικά ούτε οι μεν ούτε οι δε είναι πυρομανείς. Απλούστατα, η συγκεκριμένη στάση αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το οποίο πρέπει να ανασύρουμε στην επιφάνεια για να το δούμε από πιο κοντά.

Η αντιπολίτευση, και εννοώ η όποια αντιπολίτευση, πλέει σε πελάγη ευτυχίας όταν οι άνθρωποι (δηλαδή οι ψηφοφόροι) δυστυχούν και τα βρίσκει σκούρα όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Είναι κατά συνέπεια επόμενο οι εκτός εξουσίας να φέρνουν συνεχώς την καταστροφή, διογκώνοντας τις ζημιές και τις ευθύνες εκείνων που όφειλαν να τις είχαν αποτρέψει. Αυτή η στάση, η οποία αποκρύπτεται για ευνόητους λόγους, είναι η ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης, η οποία με τη σειρά της είναι η ουσία της δημοκρατίας. Διότι ζούμε σε μια νεωτερική κοινωνία, όπου το ορθό και το αληθές δεν θεωρείται δεδομένο αλλά παραμένει εσαεί το ζητούμενο. Δημοκρατία χωρίς αμφισβήτηση, χωρίς κριτική δεν νοείται. Αλλά η κριτική αυτή λειτουργεί σε δύο επίπεδα.

Το πρώτο, στο οποίο διαπρέπουμε επειδή, σύμφωνα με την ατυχή ρήση του Σβορώνου, η αντίσταση αποτελεί ουσιαστικό χαρακτηριστικό του Ελληνα, είναι εξωστρεφές. Ή, για να το πω με άλλα λόγια, δεν αφήνουμε τους ανιπάλους μας σε χλωρό κλαρί. (Δεν ξέρω για σας, εμένα πάντως κάτι μου θυμίζει.) Ο,τι και να πουν είναι ψέμα, ό,τι και να κάνουν είναι λάθος. Ασχολούμαι με την πολιτική σημαίνει ότι παλεύω με νύχια και με δόντια να περάσει η δική μου ανάγνωση των πραγμάτων. Κι αν χρειαστεί να καεί ολόκληρη η Ελλάδα για να το πετύχω, ας καεί.

Το δεύτερο, και πιο χαρακτηριστικό είδος κριτικής που εισάγει η νεωτερικότητα, είναι η εσωστρέφεια του κριτικού αναστοχασμού. Εδώ η αμφιβολία και η αμφισβήτηση εστιάζουν στον τρόπο με τον οποία εμείς διαβάζουμε το τι συμβαίνει. Διότι δεν έχουμε και δεν μπορούμε να έχουμε πάντα και από χέρι δίκιο. Αρα, μερικές φορές, οφείλουμε να απορρίψουμε αυτό που βραχυπρόθεσμα φαίνεται να μας συμφέρει ή να παραδεχθούμε πως οι αντίπαλοί μας ενδέχεται κάπου κάπου να κάνουν και κάτι σωστό.

Οι δύο αυτές τάσεις είναι εξ ορισμού αντίρροπες και ταυτόχρονα αναγκαίες. Αν εκλείψει η πρώτη, ό,τι ισχύει γίνεται η αναπόδραστη μοίρα μας. Κι αν εκλείψει η δεύτερη, η κάθε διαφωνία θα οδηγεί σε αγώνες μέχρι θανάτου και χωρίς κανόνες. Δεν περιμένω από τους πολιτικούς να δώσουν το καλό παράδειγμα, γιατί οι ιδεολογικές παρωπίδες τους και σε πολλές περιπτώσεις το ανομολόγητο προσωπικό τους συμφέρουν δεν το επιτρέπουν. Εμείς οι υπόλοιποι όμως μπορούμε να χαμηλώσουμε λίγο τους τόνους, διατηρώντας πάντα τις διαφωνίες μας. Και ένας σχετικά εύκολος τρόπος να το πετύχουμε είναι να αναλογιστούμε ότι κάποια πράγματα δεν είναι καλά όταν τα κάνουμε εμείς και κακά όταν τα κάνουν οι αντίπαλοί μας. Στην προκειμένη περίπτωση με τις φωτιές, ας παραδεχθούμε ότι και οι μεν και οι δε τόνισαν υπερβολικά την επικοινωνιακή διάσταση, με το επιχείρημα ότι αυτό το έκαναν μόνο οι άλλοι.

Θέματα επικαιρότητας: Πυρκαγιές

Τι ζούμε;

Κρυσταλλένια Μανάβη*, 2023-07-28

Σε κάποια μακρινή δυστοπία φαίνεται να ταιριάζει το φετινό...

Περισσότερα

Τα δάση καίγονται …τον χειμώνα

Ελευθέριος Σταματόπουλος, 2023-07-26

Η χώρα μας παραπαίει ανάμεσα σε πολιτικές αντιμετώπισης...

Περισσότερα

Ρόδος, Αττική, Εύβοια, Αχαΐα, Κέρκυρα

Παντελής Μπουκάλας, 2023-07-25

Όταν η Ρόδος καίγεται επί μία εβδομάδα, στ’ αποκαΐδια της...

Περισσότερα

Όταν το δάχτυλο δείχνει το δρόμο, οι αδιάφοροι κοιτούν το δάχτυλο

Σπύρος Τσαγκαράτος, 2023-07-25

Μάτι, Αγ. Στέφανος, Μαύρο ΛιΘάρι, Βίλια, Μαραθώνας, Κουβαράς….Κάθε...

Περισσότερα
Κώστας Καλλίτσης

Να σώσουμε τα δάση -όσο κι αν κοστίζει!

Κώστας Καλλίτσης, 2023-07-23

Η σύγκριση Ελλάδας- Γαλλίας είναι καταλυτική: Στη Γαλλία...

Περισσότερα

Δασοπυρόσβεση: το δόγμα εκκένωση-εναέρια καταστολή δεν αρκεί

Βαγγέλης Αποστόλου, 2023-07-20

Πυρκαγιές στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μας είχαμε και...

Περισσότερα

Αυξήσαμε τα μέσα πυρόσβεσης, γιατί πάλι δεν φτάνουν;

Protagon Team, 2023-07-18

Οι καταστροφές και οι ώρες αγωνίας στη Σαρωνίδα, στο Λαγονήσι,...

Περισσότερα

Η Ελλάδα σαν δαδί

Παντελής Μπουκάλας, 2022-07-26

Πεντέλη, Λέσβος, Ηλεία, Ρέθυμνο, Μεσσηνία, Χαλκιδική, Δαδιά…...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Θανάσης Θεοχαρόπουλος

Bing bang στην Κεντροαριστερά

Θανάσης Θεοχαρόπουλος, 2024-10-06

...Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία οφείλει να συμμετέχει...

Ζητούμενο η ποιότητα  της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ζητούμενο η ποιότητα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

2024-09-28

Αν την ευθύνη για την χρεοκοπία και την πολυεπίπεδη κρίση...

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

2024-09-26

Πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ...

Θόδωρος Τσίκας

Κρίσιμο όριο ο χειμώνας για το ουκρανικό μέτωπο

Θόδωρος Τσίκας, 2024-09-29

Ο χειμώνας αλλάζει τις συνθήκες του πολέμου στην περιοχή...

Γεράσιμος Μοσχονάς

Λάμψη, ταλέντο και μετά κενό

Γεράσιμος Μοσχονάς, 2024-09-22

Εν αρχή ην το γνωστικό κενό. Η μη καλή γνώση της χώρας, του...

Γιάννης Δρόσος

Η καθαίρεση

Γιάννης Δρόσος, 2024-09-16

Για ζητήματα κρίνει αποφασιστικά το ίδιο το κόμμα, μέσω...

Στέργιος Καλπάκης

3 σημεία για την επόμενη ημέρα στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ

Στέργιος Καλπάκης, 2024-09-12

Η διχαστική ομιλία Κασσελάκη στην έναρξη των εργασιών της...

Ελληνοτουρκικά, εξαΰλωση του ρεαλισμού

Κώστας Κωστής, 2024-09-22

Δεν είμαι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, πολύ περισσότερο...

Καταστατικό ΣΥΡΙΖΑ: Από την άγνοια, στη διαστρέβλωσή του

Τρύφων Αλεξιάδης, 2024-09-14

Οι πρόσφατες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, έφεραν ξανά στη δημοσιότητα...

Μαρία Ρεπούση

Η μεγάλη περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ

Μαρία Ρεπούση, 2024-09-14

Μετά τη διπλή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στις...

Θανάσης Θεοχαρόπουλος

H δημοκρατία έχει κανόνες, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. προχωρά μπροστά

Θανάσης Θεοχαρόπουλος, 2024-09-11

Πριν από περίπου έναν χρόνο εκλέχθηκε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική...

Κώστας Καλλίτσης

Καθημερινότητα και μεταρρυθμίσεις

Κώστας Καλλίτσης, 2024-09-08

Μεταρρυθμίσεις ή φροντίδα για την καθημερινότητα; Συνήθως...

×
×