Οι φοιτητές έχουν δίκιο και επιτέλους έχουν και κίνημα

Γιάννης Κ. Μπασιάκος, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2006-06-09

paideia
Η μαζικότητα των φοιτητικών συνελεύσεων και κινητοποιήσεων τις τελευταίες ημέρες έχει προκαλέσει έκπληξη σε πολλούς, ίσως και στους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Αποτελεί δε και την καλύτερη μαρτυρία για τον αντιδραστικό και αδιέξοδο χαρακτήρα των προωθούμενων μεταρρυθμίσεων στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Δεν θα ασχοληθώ σήμερα με το θέμα των ιδιωτικών, συγγνώμη, μη κρατικών, πανεπιστημίων. Έχουν ήδη γραφτεί πολλά για το θέμα αυτό. Θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις για μια από τις προτεινόμενες "μεταρρυθμίσεις", την πρόταση περιορισμού των ετών φοίτησης σε ν+2, ήτοι δύο επιπλέον έτη από τον προβλεπόμενο χρόνο σπουδών. Με βάση το υπάρχον σύστημα κατοχύρωσης μαθημάτων και τρόπου εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, το μέτρο αυτό είναι άδικο και βαθύτατα αντιδραστικό. Τι προτείνεται στην ουσία; Ένας φοιτητής φτάνει στα έξι χρόνια φοίτησης χρωστώντας τρία μαθήματα. Διαγράφεται αυτοδικαίως και έτσι πάνε χαμένα έξι χρόνια από τη ζωή του, αλλά και τα υπόλοιπα 30 περίπου μαθήματα που έχει ήδη περάσει. Προβλέπει η πρόταση να μπορεί ο φοιτητής να επανέλθει σε μερικά χρόνια, όταν έχει "βάλει μυαλό", και να δώσει αυτά τα τρία μαθήματα; Όχι βέβαια. Και τι θα κάνουν οι διδάσκοντες αν έρθει ο φοιτητής και τους παρουσιάσει το πρόβλημά του εκλιπαρώντας για ένα "πέντε", ώστε να μην πάει η όλη προσπάθειά του στράφι; Πιστεύουν οι προτείνοντες την ρύθμιση ότι θα βρεθούν πολλά μέλη ΔΕΠ που δεν θα υποχωρήσουν και θα συμβάλλουν στο να διαγραφεί ο φοιτητής δικαιολογώντας την απόφασή του με ένα άκαρδο "ας πρόσεχε" ή μήπως αντίθετα θα υποκύψουν και θα συμβάλλουν στην υποβάθμιση του επιπέδου των σπουδών; Θα ήταν πολύ πιο λογικό να υπάρχουν, κατά την διάρκεια των σπουδών, αρκετά σημεία ελέγχου, όπως εφαρμογή του συστήματος των προαπαιτουμένων (να μην μπορεί ένας φοιτητής να δώσει ένα μάθημα αν δεν έχει περάσει τα προαπαιτούμενα μαθήματα) ή/και υποχρέωση του φοιτητή (επί ποινή διαγραφής) να συγκεντρώνει μέσο όρο βαθμολογίας από πέντε και πάνω σε, ας πούμε, έξι συνεχόμενες εξεταστικές περιόδους. Έτσι θα υπάρχει σοβαρό αντικίνητρο να έρχονται οι φοιτητές αδιάβαστοι στις εξετάσεις με την ελπίδα της αντιγραφής και θα μειωθεί ο όγκος των προς διόρθωση γραπτών για τους διδάσκοντες, επιτρέποντάς τους να κάνουν ακόμη καλύτερη δουλειά στον ευαίσθητο αυτόν τομέα. Το σημαντικότερο δε αποτέλεσμα είναι ότι οι φοιτητές θα προγραμματίζουν την επιλογή των μαθημάτων στα οποία θα δίνουν εξετάσεις, καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να ολοκληρώνουν τις σπουδές τους σε λογικό χρονικό πλαίσιο. Βασική προϋπόθεση εφαρμογής ενός τέτοιου συστήματος είναι η καθιέρωση του θεσμού του "συμβούλου καθηγητή" για κάθε φοιτητή. Ενός καθηγητή, δηλαδή, που θα παρακολουθεί την πορεία των σπουδών του φοιτητή και θα του δίνει συμβουλές για το ποια μαθήματα πρέπει να επιλέξει, πότε να δώσει εξετάσεις στο κάθε μάθημα και να τον προειδοποιεί για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει αν δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του. Για να γίνει βέβαια αυτό πρέπει να βελτιωθεί δραστικά η σχέση αριθμού διδασκόντων, και διδασκομένων πράγμα που απαιτεί είτε μείωση του αριθμού των εισακτέων είτε αύξηση του αριθμού των διδασκόντων. Και έτσι φτάνουμε στην καρδιά της μεταρρύθμισης: Για τα χάλια του πανεπιστημίου δεν φταιει η πολιτεία και οι εκάστοτε υπουργοί Παιδείας, αλλά η τεμπελιά των διδασκόντων και των διδασκομένων! Πριν απορρίψουμε το αντιδραστικό αυτό επιχείρημα θα πρέπει να ζητήσουμε από την κυρία υπουργό να το αποδείξει με επιστημονικά στοιχεία. Και επειδή τμήμα της προτεινόμενης μεταρρύθμισης είναι η αξιολόγηση, με την ιδέα της οποίας, αλλά όχι και την προτεινόμενη μορφή και στόχους, προσωπικά συμφωνώ, θα επρότεινα στην κυρία υπουργό να καθιερώσει παράλληλα και μια αντίστοιχη επιτροπή αξιολόγησης, από ανεξάρτητους και πιστοποιημένους από την Ε.Ε. φορείς, του έργου του υπουργού Παιδείας. Και μην μας πει ότι οι πολιτικοί αξιολογούνται από το λαό στις εκλογές, διότι είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να αποτύχει σε έναν τομέα, π.χ. Παιδεία, αλλά επειδή είναι πετυχημένη σε άλλους, ή επειδή η αντιπολίτευση είναι ανίκανη, να ξανακερδίσει τις εκλογές. Έτσι, με αντικειμενικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο θα αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε και την Ανώτατη Εκπαίδευση και την διακυβέρνηση του τόπου.

Θέματα επικαιρότητας: Παιδεία

Διονύσης-Χαράλαμπος Καλαματιανός

Ιδιωτικά πανεπιστήμια: Εξυπηρέτηση συμφερόντων σε βάρος των κοινωνικών αναγκών

Διονύσης-Χαράλαμπος Καλαματιανός, 2024-03-03

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ολοκληρώσει ένα ακόμα ιδεοληπτικό...

Περισσότερα
Γιώργος Σταθάκης

Η μάχη της ΝΔ για την ίδρυση ιδιωτικής Πανεπιστημιακής «παιδείας»

Γιώργος Σταθάκης, 2023-08-28

Η συζήτηση περί ιδιωτικών πανεπιστημίων έχει πολύ ποταπά...

Περισσότερα
Γιώργος Γιαννουλόπουλος

Το δικαίωμα στην παιδεία

Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 2022-06-25

Πριν από δύο εβδομάδες και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα...

Περισσότερα

Ένα αυταρχικό σχέδιο νόμου για τα Πανεπιστήμια

Γρηγόριος Π. Καλφέλης, 2022-06-04

Ο πρωθυπουργός έβαλε στη Βουλή ένα αξιακό δίλημμα: Είναι...

Περισσότερα
Παναγιώτης Νούτσος

Πανεπιστημιακοί στον «τόπο» τους…

Παναγιώτης Νούτσος, 2021-10-05

Τι συνεπάγεται η ασκούμενη από τη Νέα Δημοκρατία πολιτική...

Περισσότερα

Κενά Δημοτικού

Άννα Δαμιανίδη, 2021-09-21

Τα δίδυμα της γειτόνισσας πήγαν φέτος νηπιαγωγείο κι εκείνη...

Περισσότερα
Ηλίας Κικίλιας

Μια επένδυση για τα παιδιά

Ηλίας Κικίλιας, 2021-09-20

Οι επιπτώσεις της πανδημίας στην εκπαίδευση ήταν σχεδόν...

Περισσότερα
Γιάννης Σπιλάνης

Πολιτεία, κοινωνία και εκπαιδευτική κοινότητα σε σύγχυση

Γιάννης Σπιλάνης, 2021-09-19

Κάθε χρόνο, η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εισαγωγικών...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Εξωφρενικό το εξώδικο Κασσελάκη

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-10-12

...Το χάσμα είναι υπαρκτό, καθώς ο πρώην πρόεδρος και όσοι/ες...

Θανάσης Θεοχαρόπουλος

Bing bang στην Κεντροαριστερά

Θανάσης Θεοχαρόπουλος, 2024-10-06

...Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία οφείλει να συμμετέχει...

Θόδωρος Τσίκας

Κρίσιμο όριο ο χειμώνας για το ουκρανικό μέτωπο

Θόδωρος Τσίκας, 2024-09-29

Ο χειμώνας αλλάζει τις συνθήκες του πολέμου στην περιοχή...

Ζητούμενο η ποιότητα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

2024-09-28

Αν την ευθύνη για την χρεοκοπία και την πολυεπίπεδη κρίση...

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

2024-09-26

Πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ...

Γεράσιμος Μοσχονάς

Λάμψη, ταλέντο και μετά κενό

Γεράσιμος Μοσχονάς, 2024-09-22

Εν αρχή ην το γνωστικό κενό. Η μη καλή γνώση της χώρας, του...

Ελληνοτουρκικά, εξαΰλωση του ρεαλισμού

Κώστας Κωστής, 2024-09-22

Δεν είμαι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, πολύ περισσότερο...

×
×