Κυνισμός: Από το ˮτέλος της πανδημίαςˮ στο ˮνα μη μετράμε πια κρούσματαˮ…

Αν διακρίνεται σε κάτι ιδιαίτερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η καυχησιολογία, η οποία συχνά φτάνει στα όρια του αυτοθαυμασμού. Έτσι, κάθε φορά που εμφανίζεται μια δύσκολη κατάσταση, οι υπουργοί-και αρκετά συχνά και ο πρωθυπουργός- κάνουν δηλώσεις, με τις οποίες μας λένε με πόση επιτυχία ξεπερνούν τις κρίσεις.

Στις 9 του περασμένου Αυγούστου, την ώρα που οι πυρκαγιές κατέκαιαν τη χώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απηύθυνε ένα μήνυμα, το οποίο έκλεισε ως εξής: «Ως πρωθυπουργός επί 25 μήνες διαχειρίστηκα πολλές κρίσεις: από την επίθεση στον Έβρο μέχρι την επέλαση του κορονοϊού. Και από τις αλλεπάλληλες εθνικές προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο μέχρι το μεγάλο στοίχημα του εμβολιασμού. Όλες τις ξεπεράσαμε με πείσμα και ενότητα».

Άλλοι από το κυβερνητικό στρατόπεδο το είχαν πει ακόμα πιο κατηγορηματικά. Όπως ο βουλευτής Μπάμπης Παπαδημητρίου, που είχε σαλπίσει… « το σύντομο τέλος της πανδημίας»!

Έχουν περάσει μόλις τρεις μήνες από αυτές τις γεμάτες αυτοπεποίθηση και αυτοθαυμασμό δηλώσεις και αρθρογραφικές διαπιστώσεις. Και η επέλαση του κορονοϊού όχι μόνο δεν ανακόπηκε, η πανδημία όχι μόνο δεν τελείωσε, , αλλά αυτές τις μέρες έχει σκορπίσει πανικό στα κυβερνητικά επιτελεία. Όσο για «το στοίχημα του εμβολιασμού», η «επιτυχία» αποδεικνύεται από τη στασιμότητα που έχει επέλθει και ανάγκασε κάποιους φωστήρες να βομβαρδίσουν με sms τους ανεμβολίαστους, μέθοδος που προκάλεσε την αντίδραση ακόμα και επιστημόνων που η κυβέρνηση έχει διορίσει σε θέσεις ευθύνης, όπως ο Ηλίας Μόσιαλος, ο οποίος είπε ότι θα έχει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ βιάστηκαν να κηρύξουν το τέλος της πανδημίας και να άρουν όλα τα προστατευτικά μέτρα, ακόμα και σε περιοχές με αυξημένα κρούσματα.

Το είχαν κάνει και πέρσι τέτοια εποχή, επιτρέποντας γιορτές και δοξολογίες στη Θεσσαλονίκη και μετά έτρεχαν και δεν έφταναν. Μόνο που η εκ των υστέρων παραδοχή του λάθους δεν προσφέρει τίποτα. Μάλιστα, φαίνεται ότι εκείνο το λάθος δεν τους δίδαξε τίποτα, αφού επαναλήφθηκε και φέτος ακριβώς το ίδιο.

Καθημερινά γίνεται προσκλητήριο νεκρών από τον ΕΟΔΥ και ουδείς δίνει μια πειστική απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα γιατί κάθε βδομάδα εξολοθρεύεται ένα μεγάλο ελληνικό χωριό. Πέρσι τον Οκτώβριο οι ημερήσιοι θάνατοι ήταν σε μονοψήφιους αριθμούς, ενώ φέτος ήταν-και εξακολουθούν είναι- δεκάδες. Και, φυσικά, πέρσι δεν υπήρχαν εμβόλια, ενώ φέτος έχουμε ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού-έστω χαμηλότερο από άλλες ευρωπαϊκές χώρες- εμβολιασμένο.

Σε πείσμα, λοιπόν, των υπερφίαλων προβλέψεων και των αυτοδοξαστικών διαβεβαιώσεων η επέλαση της πανδημίας όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε, αλλά τώρα δείχνει ξανά τα δόντια της. Και υποχρεώνει τους υπουργούς σε κυνικές δηλώσεις του τύπου «να μην μετράμε πια κρούσματα».

Έτσι όπως πάνε, σε λίγο θα μας πουν ότι δεν χρειάζεται να μετράμε ούτε τους νεκρούς. Και-γιατί όχι;- να…καταργήσουμε και την πανδημία, αφού δεν μπορούμε να την δαμάσουμε. Ένα ωραίο πρωί θα μας πουν «δεν υπάρχει πανδημία». Για να δικαιωθεί και ο βουλευτής Μπάμπης, που είχε κηρύξει το τέλος της από τον Ιούλιο.

Ο κυνισμός τους χτυπάει κόκκινο. Νομίζουν ότι όσοι τους ακούνε να λένε τα πιο αντιφατικά πράγματα δεν καταλαβαίνουν την κοροϊδία. Νομίζουν ότι ισχύει εσαεί η ρήση του Μακιαβέλι «ο καθένας βλέπει αυτό που φαίνεσαι, λίγοι καταλαβαίνουν αυτό που είσαι»…