Να ξεχάσουμε την περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Αγγελιοφόρος, Δημοσιευμένο: 2004-06-20
1.Ο ΣΥΝ πέτυχε την περασμένη Κυριακή το χειρότερο στην ιστορία του ευρωπαϊκό εκλογικό αποτέλεσμα. Γιατί;
Θεωρώ ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και οι συσχετίσεις απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή. Θέλω να επισημάνω ότι και για τον ΣΥΝ η σύγκριση με τα ποσοστά των ευρωεκλογών του ’99, 3μήνες μετά τις εθνικές, δεν είναι πολιτικά ορθή. Για μένα το 4,16% στις δοσμένες συνθήκες, είναι επαρκές. Διεκδικούσαμε, βεβαίως, περισσότερο. Όμως μετά την περιπέτεια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το θόλωμα της ανανεωτικής και ευρωπαϊστικής φυσιογνωμίας του ΣΥΝ που επέφερε-εξ αντικειμένου το τελευταίο δεκαπενθήμερο ήταν ανεπαρκέστατος χρόνος για την ολική επαναφορά του ΣΥΝ στη γνωστή και αποδεκτή εικόνα του - και τον πόλεμο φθοράς που οι πρώην σύμμαχοι εξαπέλυσαν, το αποτέλεσμα δεν ήταν δυνατόν να είναι πολύ καλύτερο...
Και εδώ να τονίσω ιδιαιτέρως- ένα ιδιαιτέρως ενθαρρυντικό στοιχείο για το μέλλον- την επανασυσπείρωση του κόσμου της ανανεωτικής αριστεράς. Απέδειξαν ότι ο χώρος είναι υπαρκτός και μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του τη μεγάλη προσπάθεια για την ισχυροποίηση του ΣΥΝ στην Ελλάδα και του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην Ε.Ε.
2. Θεωρείτε ότι η εικόνα που έδωσε τα τελευταία χρόνια αλλά και προεκλογικά ο ΣΥΝ ήταν μια εικόνα ενός κόμματος που πιστεύει στην ΕΕ;
Προεκλογικά ο ΣΥΝ έδινε την εικόνα ενός μαχόμενου κόμματος της ευρωπαϊκής αριστεράς που επιδιώκει να δώσει τη μάχη μαζί με τις αριστερές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις όλων των κρατών- μελών για ριζικές τομές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα για να αλλάξουν σε προοδευτική κατεύθυνση πολιτικές και να προστεθούν και άλλες υπέρ του κόσμου της εργασίας, των μειονοτήτων του περιβάλλοντος. Τη μάχη ενάντια στον ευρωσκεπτικισμό, την ξενοβοβία και τον απομονωτισμό.
Ήταν όμως μικρό το διάστημα για να αντιστρέψουμε πλήρως μια κατάσταση, όπου με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, υποδόρια στην αρχή, πολύ πιο φανερά στη συνέχεια, παραμονές των εκλογών του Μαρτίου, οδηγούμασταν να εμφανίζεται προς την κοινωνία μια εικόνα ανησυχητικών μετατοπίσεων προς ευρωαρνητικές θέσεις.
3. Πως κρίνετε την απόφαση του Νίκου Κωνσταντόπουλου να ξεκαθαρίσει από τώρα ότι δε θα είναι υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος στο επόμενο συνέδριο του ΣΥΝ;
Η ανακοίνωση της απόφασης του Ν. Κωνσταντόπουλου να μην είναι υποψήφιος για την προεδρία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, κόντρα σε μια αίσθηση αλλά και πρακτική ακινησίας και μονιμότητας των στελεχών στις θέσεις ευθύνης, είναι μια στάση σεβαστή και τον τιμά. Έρχεται μετά από μια σημαντική συνεισφορά του στην πορεία του ΣΥΝ και στο δέσιμό του με την κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια.
Όμως από τα πράγματα ήταν ιδιαιτέρως πρώιμη και εξ αντικειμένου εμφανίζει ένα κόμμα με οιονεί χηρεύουσα τη θέση του Προέδρου του επί τετράμηνο. Μετατοπίζει το ενδιαφέρον των πολιτών όχι στις θέσεις και τις προτάσεις που θα επεξεργαστούμε και προτείνουμε ολόκληρη αυτή την ενδιαφέρουσα περίοδο αλλά στο όνομα. Ποιός; Γι’ αυτό και η κριτική μου στάση απέναντι στην ανακοίνωση της σημαντικής απόφασής του τώρα.
4. Απαιτείται όντως ξεκαθάρισμα της στρατηγικής του κόμματος από εδώ και εμπρός ή τι άλλο;
Εμείς, ως Ανανεωτική Συσπείρωση του ΣΥΝ, στοχεύουμε στη συνδιαμόρφωση και διεκδίκηση της συγκρότησης μιας πλειοψηφίας του κόμματος που θα αναλάβει την ευθύνη της πορείας και της διαχείρισής του στη βάση: α) της διαμόρφωσης μιας ξεκάθαρης πολιτικής και στρατηγικής επιλογής για μια αυτόνομη, ευρωπαϊστική, σύγχρονη και οικολογική αριστερά. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα αποτελεί παρένθεση στην πορεία του ΣΥΝ και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Το ζήτημα της κεντροαριστεράς, στις σημερινές συνθήκες, δεν εγγράφεται στην ατζέντα των στοχεύσεών μας. Οι προσανατολισμοί του ΠΑΣΟΚ είναι αποτρεπτικοί για μια τέτοια προοπτική. β) μιας σταθερής αντίληψης για τη διασφάλιση της ενότητας του κόμματος και γ) μιας λύσης για επικεφαλής του ΣΥΝ που θα εγγυάται μια τέτοια πορεία.
Θεωρώ ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και οι συσχετίσεις απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή. Θέλω να επισημάνω ότι και για τον ΣΥΝ η σύγκριση με τα ποσοστά των ευρωεκλογών του ’99, 3μήνες μετά τις εθνικές, δεν είναι πολιτικά ορθή. Για μένα το 4,16% στις δοσμένες συνθήκες, είναι επαρκές. Διεκδικούσαμε, βεβαίως, περισσότερο. Όμως μετά την περιπέτεια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το θόλωμα της ανανεωτικής και ευρωπαϊστικής φυσιογνωμίας του ΣΥΝ που επέφερε-εξ αντικειμένου το τελευταίο δεκαπενθήμερο ήταν ανεπαρκέστατος χρόνος για την ολική επαναφορά του ΣΥΝ στη γνωστή και αποδεκτή εικόνα του - και τον πόλεμο φθοράς που οι πρώην σύμμαχοι εξαπέλυσαν, το αποτέλεσμα δεν ήταν δυνατόν να είναι πολύ καλύτερο...
Και εδώ να τονίσω ιδιαιτέρως- ένα ιδιαιτέρως ενθαρρυντικό στοιχείο για το μέλλον- την επανασυσπείρωση του κόσμου της ανανεωτικής αριστεράς. Απέδειξαν ότι ο χώρος είναι υπαρκτός και μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του τη μεγάλη προσπάθεια για την ισχυροποίηση του ΣΥΝ στην Ελλάδα και του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην Ε.Ε.
2. Θεωρείτε ότι η εικόνα που έδωσε τα τελευταία χρόνια αλλά και προεκλογικά ο ΣΥΝ ήταν μια εικόνα ενός κόμματος που πιστεύει στην ΕΕ;
Προεκλογικά ο ΣΥΝ έδινε την εικόνα ενός μαχόμενου κόμματος της ευρωπαϊκής αριστεράς που επιδιώκει να δώσει τη μάχη μαζί με τις αριστερές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις όλων των κρατών- μελών για ριζικές τομές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα για να αλλάξουν σε προοδευτική κατεύθυνση πολιτικές και να προστεθούν και άλλες υπέρ του κόσμου της εργασίας, των μειονοτήτων του περιβάλλοντος. Τη μάχη ενάντια στον ευρωσκεπτικισμό, την ξενοβοβία και τον απομονωτισμό.
Ήταν όμως μικρό το διάστημα για να αντιστρέψουμε πλήρως μια κατάσταση, όπου με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, υποδόρια στην αρχή, πολύ πιο φανερά στη συνέχεια, παραμονές των εκλογών του Μαρτίου, οδηγούμασταν να εμφανίζεται προς την κοινωνία μια εικόνα ανησυχητικών μετατοπίσεων προς ευρωαρνητικές θέσεις.
3. Πως κρίνετε την απόφαση του Νίκου Κωνσταντόπουλου να ξεκαθαρίσει από τώρα ότι δε θα είναι υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος στο επόμενο συνέδριο του ΣΥΝ;
Η ανακοίνωση της απόφασης του Ν. Κωνσταντόπουλου να μην είναι υποψήφιος για την προεδρία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, κόντρα σε μια αίσθηση αλλά και πρακτική ακινησίας και μονιμότητας των στελεχών στις θέσεις ευθύνης, είναι μια στάση σεβαστή και τον τιμά. Έρχεται μετά από μια σημαντική συνεισφορά του στην πορεία του ΣΥΝ και στο δέσιμό του με την κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια.
Όμως από τα πράγματα ήταν ιδιαιτέρως πρώιμη και εξ αντικειμένου εμφανίζει ένα κόμμα με οιονεί χηρεύουσα τη θέση του Προέδρου του επί τετράμηνο. Μετατοπίζει το ενδιαφέρον των πολιτών όχι στις θέσεις και τις προτάσεις που θα επεξεργαστούμε και προτείνουμε ολόκληρη αυτή την ενδιαφέρουσα περίοδο αλλά στο όνομα. Ποιός; Γι’ αυτό και η κριτική μου στάση απέναντι στην ανακοίνωση της σημαντικής απόφασής του τώρα.
4. Απαιτείται όντως ξεκαθάρισμα της στρατηγικής του κόμματος από εδώ και εμπρός ή τι άλλο;
Εμείς, ως Ανανεωτική Συσπείρωση του ΣΥΝ, στοχεύουμε στη συνδιαμόρφωση και διεκδίκηση της συγκρότησης μιας πλειοψηφίας του κόμματος που θα αναλάβει την ευθύνη της πορείας και της διαχείρισής του στη βάση: α) της διαμόρφωσης μιας ξεκάθαρης πολιτικής και στρατηγικής επιλογής για μια αυτόνομη, ευρωπαϊστική, σύγχρονη και οικολογική αριστερά. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα αποτελεί παρένθεση στην πορεία του ΣΥΝ και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Το ζήτημα της κεντροαριστεράς, στις σημερινές συνθήκες, δεν εγγράφεται στην ατζέντα των στοχεύσεών μας. Οι προσανατολισμοί του ΠΑΣΟΚ είναι αποτρεπτικοί για μια τέτοια προοπτική. β) μιας σταθερής αντίληψης για τη διασφάλιση της ενότητας του κόμματος και γ) μιας λύσης για επικεφαλής του ΣΥΝ που θα εγγυάται μια τέτοια πορεία.
