Η εξέγερση των γουρουνιών
Γκαζμέντ Καπλάνι, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2009-05-05
Σίγουρα όλο αυτό το «Μπάτσοι- γουρούνια - δολοφόνοι» που φώναζαν και έγραφαν συνέχεια οι εξεγερμένοι του Δεκέμβρη κάπου θα κατέληγε. Τελικά εξεγέρθηκαν τα γουρούνια. Όχι στην Ελλάδα, στην Αμερική. Εκεί γύρω, τέλος πάντων. Γιατί είναι γνωστό ότι το Μεξικό αποικία της Αμερικής είναι. Έτσι, δικαιώνεται για άλλη μια φορά το άλλο πασίγνωστο σύνθημα: «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Όλα τα κακά από εκεί έρχονται ή από εκεί γύρω, τέλος πάντων. Ίσως όλα αυτά να είναι ένα επιπρόσθετο σημάδι ότι επέρχεται το τέλος του κόσμου. Όποιος παρακολουθεί γνωστούς τηλεβιβλιοπώλες, όπως εγώ, το περίμενε να συμβεί. Ήταν θέμα χρόνου.
Περιττό να πούμε ότι και για τη γρίπη των γουρουνιών φταίνε οι Εβραίοι. Για να ξέρεις κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται καν να βλέπεις Τηλεάστυ, να διαβάσεις το «Αγών μου» ή το άλλο επιστημονικό εγχειρίδιο, σύμφωνα με κάποιο δικαστήριο στην Ελλάδα, «Οι Εβραίοι- όλη η αλήθεια».
Η γρίπη των γουρουνιών είναι ένας τρόπος για να αποσπάσουν οι Εβραίοι την προσοχή μας από τις απάτες στα χρηματιστήρια και από την επέτειο της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου. Θυμάστε εσείς κάποια επιδημία όταν υπήρχε το Τείχος του Βερολίνου; Μετά την πτώση του Τείχους άρχισαν όλα τα κακά: τσουνάμια, πόλεμοι, εμφύλιοι, γενοκτονίες, οικονομική κρίση, η ήττα της Εθνικής Ελλάδας από την Αλβανία και τώρα η γρίπη των γουρουνιών.
Εν πάση περιπτώσει, για να σοβαρολογούμε, δεν είναι τυχαίο ότι τα ζώα που καταπιέζουμε και περιφρονούμε πιο πολύ μας τρομοκρατούν περισσότερο. Τα γουρούνια, οι αγελάδες, οι κότες. Τα ζώα που τρέμουμε, άρα σεβόμαστε, δεν ασχολούνται μαζί μας. Δεν έχω ακούσει ποτέ για γρίπη των λιονταριών, των τίγρεων, των κροκοδείλων, των λευκών καρχαριών, των αετών. Αυτά τα ζώα προφανώς μας περιφρονούν. Ενώ στα άλλα, τα γουρούνια, τις κότες τις αγελάδες, λειτουργεί αυτό που ο Φρόυντ έλεγε «ναρκισσισμός των μικρών διαφορών».
Απρίλης, τι μήνας και αυτός! Απρίλη ο σεισμός στην Ιταλία. Απρίλη η γρίπη των χοίρων. Απρίλη η εξέταση της υπόθεσης Παυλίδη. Απρίλης, και στην Αίγυπτο έσφαξαν όλα τα γουρούνια, αν και κανένα δεν ήταν άρρωστο. Έτσι κι αλλιώς, σε αυτά τα μέρη τα γουρούνια τα τρώνε μόνο οι άπιστοι. Απρίλης, και ένας μαθητής αυτοκτόνησε αφού πυροβόλησε συμμαθητή του. Απρίλη αυτοκτόνησε ο οικονομικός διευθυντής της Freddie Μac σε προάστιο της Βιρτζίνιας. Απρίλη αυτοκτόνησαν δανειολήπτες σε όλη την Αμερική που ποτέ δεν θα μάθουμε το όνομά τους. Απρίλης και ψάχνω για σπίτι να νοικιάσω. Είχε δίκιο ο Έλιοτ: «Απρίλης, ο πιο ανελέητος μήνας»*. Και τώρα μπήκε ο Μάης. Φαινομηρίς, φεγγοβόλος, φανταχτερός, φειδωλός, φοβισμένος. «Shantih shantih shantih»... ΥΓ:
* «Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας/ Μέσ΄ απ΄ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας/ Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας/ Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές./ Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας/ τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας/ Λίγη ζωή μ΄ απόξερους βολβούς»Τ.S.Εliot
Περιττό να πούμε ότι και για τη γρίπη των γουρουνιών φταίνε οι Εβραίοι. Για να ξέρεις κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται καν να βλέπεις Τηλεάστυ, να διαβάσεις το «Αγών μου» ή το άλλο επιστημονικό εγχειρίδιο, σύμφωνα με κάποιο δικαστήριο στην Ελλάδα, «Οι Εβραίοι- όλη η αλήθεια».
Η γρίπη των γουρουνιών είναι ένας τρόπος για να αποσπάσουν οι Εβραίοι την προσοχή μας από τις απάτες στα χρηματιστήρια και από την επέτειο της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου. Θυμάστε εσείς κάποια επιδημία όταν υπήρχε το Τείχος του Βερολίνου; Μετά την πτώση του Τείχους άρχισαν όλα τα κακά: τσουνάμια, πόλεμοι, εμφύλιοι, γενοκτονίες, οικονομική κρίση, η ήττα της Εθνικής Ελλάδας από την Αλβανία και τώρα η γρίπη των γουρουνιών.
Εν πάση περιπτώσει, για να σοβαρολογούμε, δεν είναι τυχαίο ότι τα ζώα που καταπιέζουμε και περιφρονούμε πιο πολύ μας τρομοκρατούν περισσότερο. Τα γουρούνια, οι αγελάδες, οι κότες. Τα ζώα που τρέμουμε, άρα σεβόμαστε, δεν ασχολούνται μαζί μας. Δεν έχω ακούσει ποτέ για γρίπη των λιονταριών, των τίγρεων, των κροκοδείλων, των λευκών καρχαριών, των αετών. Αυτά τα ζώα προφανώς μας περιφρονούν. Ενώ στα άλλα, τα γουρούνια, τις κότες τις αγελάδες, λειτουργεί αυτό που ο Φρόυντ έλεγε «ναρκισσισμός των μικρών διαφορών».
Απρίλης, τι μήνας και αυτός! Απρίλη ο σεισμός στην Ιταλία. Απρίλη η γρίπη των χοίρων. Απρίλη η εξέταση της υπόθεσης Παυλίδη. Απρίλης, και στην Αίγυπτο έσφαξαν όλα τα γουρούνια, αν και κανένα δεν ήταν άρρωστο. Έτσι κι αλλιώς, σε αυτά τα μέρη τα γουρούνια τα τρώνε μόνο οι άπιστοι. Απρίλης, και ένας μαθητής αυτοκτόνησε αφού πυροβόλησε συμμαθητή του. Απρίλη αυτοκτόνησε ο οικονομικός διευθυντής της Freddie Μac σε προάστιο της Βιρτζίνιας. Απρίλη αυτοκτόνησαν δανειολήπτες σε όλη την Αμερική που ποτέ δεν θα μάθουμε το όνομά τους. Απρίλης και ψάχνω για σπίτι να νοικιάσω. Είχε δίκιο ο Έλιοτ: «Απρίλης, ο πιο ανελέητος μήνας»*. Και τώρα μπήκε ο Μάης. Φαινομηρίς, φεγγοβόλος, φανταχτερός, φειδωλός, φοβισμένος. «Shantih shantih shantih»... ΥΓ:
* «Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας/ Μέσ΄ απ΄ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας/ Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας/ Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές./ Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας/ τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας/ Λίγη ζωή μ΄ απόξερους βολβούς»Τ.S.Εliot
