Ποιες αιτίες γεννούν την τρομοκρατία;
Διονύσης Γουσέτης, Η Καθημερινή, Δημοσιευμένο: 2009-07-01
Η τρομοκρατία αποτελεί τεκμήριο καθυστέρησης μια κοινωνίας. Όπως επίσης οι συχνές διαδηλώσεις, η αυξημένη βία, οι μονότονα αδιάλλακτες κομματικές αντιπαραθέσεις, η αυθαιρεσία του «παίρνω το νόμο στα χέρια μου» ή του «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», οι εμφύλιοι πόλεμοι. Όλα τα παραπάνω εμφανίζονται να υπηρετούν ευγενείς στόχους απέναντι σε άλλους τόσο κακούς, ώστε να υπάρχει αδυναμία συνύπαρξης και συνεννόησης. Αυτή ακριβώς η αδυναμία είναι το στοιχείο της καθυστέρησης.
Επιπλέον, στη χώρα μας, η τρομοκρατία δεν αποδοκιμάζεται ως έγκλημα per se. Εξαρτάται από την πολιτική συμφωνία ή διαφωνία με τους τρομοκράτες. Οι χασάπηδες Οτσαλάν, Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς είχαν ευρεία υποστήριξη, τόσο από την κοινωνία μας, όσο και από τη ηγεσία της. Οι κ.κ. Καραμανλής, Παυλόπουλος, Μολυβιάτης, Κωνσταντόπουλος, όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου, υπήρξαν φανατικοί υποστηρικτές τους. Ακόμα, σε δημοσκόπηση για την τρομοκρατική 17Ν, μετά μάλιστα την εξάρθρωσή της, το 28% δήλωσε ότι είναι «ιδεολόγοι επαναστάτες» και το 25% ότι είναι «επαναστάτες που μετεξελίχθηκαν σε κοινούς εγκληματίες».
Στην εσπερία, η οργανωμένη τρομοκρατία πνέει τα λοίσθια. Εδώ αναγεννάται από τις στάχτες της. Δεν είναι η μόνη διαφορά μας. Τα στελέχη των τρομοκρατικών οργανώσεων της Ευρώπης ήταν πετυχημένες προσωπικότητες, που απογοητεύτηκαν από το σύστημα και πέρασαν στους εχθρούς του. Ο Τόνι Νέγκρι των ιταλικών Ερυθρών Ταξιαρχιών, ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας. Η Ουλρίκε Μάϊνχοφ, της γερμανικής RAF, είχε σπουδάσει φιλοσοφία, κοινωνιολογία και παιδαγωγική. Εδώ, στην ψωροκώσταινα, τα στελέχη της 17Ν ήσαν άτομα του περιθωρίου. Είτε δεν δούλεψαν στη ζωή τους, είτε η δουλειά τους ήταν πάρεργο. Αυτό δίνει το δικαίωμα να υποθέσει κανείς ότι η τρομοκρατία που ασκούσαν δεν ήταν καθαρά πολιτική, αλλά ότι -εν μέρει τουλάχιστον- χρησίμευε στο να τους καταξιώνει στα μάτια τα δικά τους και των ομοϊδεατών τους που βρίθουν στην καθυστερημένη χώρα μας.
Ωστόσο, κάθε καθυστέρηση δεν συνεπάγεται οπωσδήποτε την εμφάνιση της τρομοκρατίας. Χώρες πιο καθυστερημένες από μας δεν εμφανίζουν φαινόμενα οργανωμένης τρομοκρατίας. Σε εκδήλωση που οργάνωσε η οργάνωση «Αριστερά Σήμερα» (ΑΡ.ΣΗ.) στις 18/5/2009, ο Andre Brie, Eυρωβουλευτής του Γερμανικού Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (Die Linke-PDS) κατονόμασε ως κύριες αιτίες που γεννούν τρομοκρατία τις εξής τρεις:
-τις αποτυχημένες πολιτικές εκσυγχρονισμού,
-τις καταστάσεις όπου η πολιτεία και η κοινωνία βρίσκονται σε αδυναμία να τηρήσουν τους νόμους,
- τις κοινωνικές συνθήκες όπου βασιλεύει η διαφθορά.
Φωτογράφιζε προφανώς το ξεχαρβάλωμα των ισλαμικών κοινωνιών της μέσης Ανατολής. Χωρίς όμως να το ξέρει, φωτογράφιζε και τη χώρα μας. Με αυτό τον τρόπο φανέρωσε τη συγγένεια των ισλαμικών κοινωνιών με την καθ’ ημάς Ανατολή. Και όσο το ξεχαρβάλωμα της χώρας μας επιδεινώνεται, τόσο περισσότερο θα μοιάζουμε με την Καμπούλ (οι ομοιότητες είναι πλέον ορατές) και η τρομοκρατία θα αυξάνεται.
Επιπλέον, στη χώρα μας, η τρομοκρατία δεν αποδοκιμάζεται ως έγκλημα per se. Εξαρτάται από την πολιτική συμφωνία ή διαφωνία με τους τρομοκράτες. Οι χασάπηδες Οτσαλάν, Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς είχαν ευρεία υποστήριξη, τόσο από την κοινωνία μας, όσο και από τη ηγεσία της. Οι κ.κ. Καραμανλής, Παυλόπουλος, Μολυβιάτης, Κωνσταντόπουλος, όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου, υπήρξαν φανατικοί υποστηρικτές τους. Ακόμα, σε δημοσκόπηση για την τρομοκρατική 17Ν, μετά μάλιστα την εξάρθρωσή της, το 28% δήλωσε ότι είναι «ιδεολόγοι επαναστάτες» και το 25% ότι είναι «επαναστάτες που μετεξελίχθηκαν σε κοινούς εγκληματίες».
Στην εσπερία, η οργανωμένη τρομοκρατία πνέει τα λοίσθια. Εδώ αναγεννάται από τις στάχτες της. Δεν είναι η μόνη διαφορά μας. Τα στελέχη των τρομοκρατικών οργανώσεων της Ευρώπης ήταν πετυχημένες προσωπικότητες, που απογοητεύτηκαν από το σύστημα και πέρασαν στους εχθρούς του. Ο Τόνι Νέγκρι των ιταλικών Ερυθρών Ταξιαρχιών, ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας. Η Ουλρίκε Μάϊνχοφ, της γερμανικής RAF, είχε σπουδάσει φιλοσοφία, κοινωνιολογία και παιδαγωγική. Εδώ, στην ψωροκώσταινα, τα στελέχη της 17Ν ήσαν άτομα του περιθωρίου. Είτε δεν δούλεψαν στη ζωή τους, είτε η δουλειά τους ήταν πάρεργο. Αυτό δίνει το δικαίωμα να υποθέσει κανείς ότι η τρομοκρατία που ασκούσαν δεν ήταν καθαρά πολιτική, αλλά ότι -εν μέρει τουλάχιστον- χρησίμευε στο να τους καταξιώνει στα μάτια τα δικά τους και των ομοϊδεατών τους που βρίθουν στην καθυστερημένη χώρα μας.
Ωστόσο, κάθε καθυστέρηση δεν συνεπάγεται οπωσδήποτε την εμφάνιση της τρομοκρατίας. Χώρες πιο καθυστερημένες από μας δεν εμφανίζουν φαινόμενα οργανωμένης τρομοκρατίας. Σε εκδήλωση που οργάνωσε η οργάνωση «Αριστερά Σήμερα» (ΑΡ.ΣΗ.) στις 18/5/2009, ο Andre Brie, Eυρωβουλευτής του Γερμανικού Κόμματος Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (Die Linke-PDS) κατονόμασε ως κύριες αιτίες που γεννούν τρομοκρατία τις εξής τρεις:
-τις αποτυχημένες πολιτικές εκσυγχρονισμού,
-τις καταστάσεις όπου η πολιτεία και η κοινωνία βρίσκονται σε αδυναμία να τηρήσουν τους νόμους,
- τις κοινωνικές συνθήκες όπου βασιλεύει η διαφθορά.
Φωτογράφιζε προφανώς το ξεχαρβάλωμα των ισλαμικών κοινωνιών της μέσης Ανατολής. Χωρίς όμως να το ξέρει, φωτογράφιζε και τη χώρα μας. Με αυτό τον τρόπο φανέρωσε τη συγγένεια των ισλαμικών κοινωνιών με την καθ’ ημάς Ανατολή. Και όσο το ξεχαρβάλωμα της χώρας μας επιδεινώνεται, τόσο περισσότερο θα μοιάζουμε με την Καμπούλ (οι ομοιότητες είναι πλέον ορατές) και η τρομοκρατία θα αυξάνεται.
