Καληνύχτα και καλή τύχη

"Είναι ανάγκη να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί αύριο η ψυχή μας κάνει πανιά"

Γ. Σεφέρης

Μετά τα τελευταία γεγονότα και μη μπορώντας να κατανοήσω -αλλά ούτε και να παρακολουθήσω πλέον- τον πολιτικό αυτοκτονικό ιδεασμό της αριστεράς (ΣΥΝ & ΣΥΡΙΖΑ) αποφάσισα, μετά από μεγάλη εσωτερική διεργασία, ότι αδυνατώ όχι μόνο να στηρίξω τον χώρο αλλά ούτε να ανεχθώ πλέον να είμαστε ακτικείμενα χλευασμού, γελοιοποίησης, ειρωνείας...

Ο οργανωμένος μας χώρος έγινε του πολιτικού κόσμου το περίγελο...

Δεν μας πρέπει αυτή η κατάσταση: Όλοι εναντίον όλων...

Αναστέλλω, λοιπόν, την ιδιότητά μου ως μέλους του ΣΥΝ. Διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις και τις ζεστές σχέσεις που ανέπτυξα με αρκετούς συντρόφους και ελπίζω πραγματικά να ξαναβρεθούμε σε ένα νέο τοπίο της αριστεράς που θα διακρίνεται για τα παρακάτω:

Σοβαρότητα και εννοώ όχι τη μία να λέμε “παραιτούμαι” και την άλλη “ανακαλώ”, ό,τι τη μία να καταδικάζουμε τον σταλινισμό και την άλλη να ζητάμε συνεργασία με τους εγχώριους εκπροσώπους του κ.λπ.

Σύγχρονο πνεύμα που σημαίνει είμαστε τοποθετημένοι στις βάσεις του μαρξισμού, αλλά η ιστορία δεν σταμάτησε εκεί τότε... Η σκέψη προχώρησε με Πουλαντζά, με Γκράμσι, με πολλούς... Ζούμε σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης - νέα δεδομένα προκύπτουν, άρα πορευόμαστε και εμείς στον 21ο αιώνα...

Ρεαλισμό, και εννοώ να επικεντρώνουμε σε θέματα που ακουμπούν τον πολίτη, τον εργαζόμενο, αλλά με έναν χρήσιμο, εφικτό, χειροπιαστό στόχο. Δεν πρέπει να συναγωνιζόμαστε το ΚΚΕ σε μαξιμαλισμούς...

Μη-φοβικότητα -αρνηθήκαμε την “Άνοιξη του ’08” να μεγαλώσουμε... Τρομάξαμε με τον κόσμο που μας πλησίασε... Ήλθαν, είδαν και απήλθαν! Ούτε ένας δεν μας έμεινε! Πώς τα καταφέραμε; Να μάθουμε το μυστικό της αποτυχίας μας ώστε να το διδάξουμε και στους πολιτικούς μας αντιπάλους!

Ευρωπαϊκότητα

Η Ευρώπη είναι η μεγάλη πατρίδα της αριστεράς!

Η μήτρα της αριστεράς είναι η Ευρώπη.

Οι αξίες μας από εδώ προέρχονται: από τη Γαλλική και τη Ρωσική επανάσταση, από τον Ισπανικό και Ελληνικό Εμφύλιο, από τον Μαρξ και την άνοιξη της Πράγας, από τον Λούκατς και τον Μάη του ’68, από τους Πουλαντζά, Ντεριντά και Γκράμσι και τον ευρωκομμουνισμό, από τον συνδικαλισμό και το κράτος πρόνοιας, από την επιστήμη και την τέχνη αλλά και από τον Διαφωτισμό και τον Ορθολογισμό. Εδώ θα συγκρουστούν οι δικές μας αξίες με αυτές των άλλων... στο πεδίο της Ευρώπης. Τώρα ίσως φαίνεται ότι υποχωρούν οι δικές μας αξίες (έπειτα και από την ”σφαλιάρα” της πτώσης του υπαρκτού), αύριο όμως;;;

Αριστεροσύνη. Ναι σε μία αριστερά μαχητική, κινηματική, ασυμβίβαστη... αλλά όχι γραφικές άναρθρες κραυγές... Με καταγγελίες δεν πέφτει ο καπιταλισμός. Ούτε μόνοι μας θα τον ρίξουμε. Έχουμε σαφώς αριστερό πρόγραμμα. Όσοι πλησιάζουν ή συζητούν έστω και ένα μέρος απ’ αυτό ενδεχομένως μπορούν να γίνουν σύμμαχοί μας. Είναι καθαρό βέβαια -τουλάχιστον σε μένα- ότι με το σημερινό ΠΑΣΟΚ και το σημερινό ΚΚΕ πολύ λίγα πράγματα μπορείς να συζητήσεις...

Καθαρό ΟΧΙ στον παλαιο-κομμουνισμό και στην παλαιο-σοσιαλδημοκρατία.

Χαμηλή εσωστρέφεια - Υψηλή εξωστρέφεια

Οι τάσεις δεν είχαν το αποτέλεσμα που περιμέναμε... έχουν “γκετοποιηθεί”. Ρεύματα, τάσεις, “κύματα”, συνιστώσες - κανέναν, εκτός οργανωμένων, δεν απασχολούν. Εκεί έξω είναι η ζωή: στο μεροκάματο, στην εκπαίδευση των παιδιών μας, στην υγεία-πρόνοια, στο περιβάλλον.

Υπολογίσιμη αριστερά, μια αριστερά Μεγάλη! Συγγνώμη, αλλά δεν βολεύομαι στο 3%. Δεν είμαι τροτσκιστής / μαοϊστής / αναρχικός / αριστεριστής. Είμαι ένας δημοκρατικός, προοδευτικός, αριστερός πολίτης που πιστεύει στον σοσιαλισμό αλλά δεν μπορεί να περιμένει να λυθούν βασικά προβλήματα με την έλευσή του (όποτε κι αν αυτή γίνει). Βήματα μεγάλα ή μικρά μπορούν να γίνουν και τώρα, στο σημερινό πλαίσιο...

Θέλω να μας υπολογίζουν να μην γελούν με μας. Να ακούγεται στην κοινωνία με προσοχή ο σοβαρός λόγος της αριστεράς και οι προτάσεις της.

Αυτά τα λίγα, σύντροφοι. "Καληνύχτα και καλή τύχη".