Ποιοι είναι οι θύτες στην περίπτωσή μας;
Δημήτρης Χρήστου, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2010-03-03
Πόνος μεγάλος περιμένει τα ελληνικά νοικοκυριά. Το είπε και ο πρωθυπουργός. Μετά τον πόνο όμως, έρχεται η λύτρωση, λένε. Ενίοτε, μετά τον πόνο ακολουθεί το “Βοήθειά σας. Να ζήσετε να τον θυμόσαστε. Ήταν καλός άνθρωπος.” Τι μπορεί να κάνουμε εμείς λοιπόν, μπροστά σε αυτή την κατάσταση; Κατά τον πρωθυπουργό σχεδόν τίποτα. Απλά πρέπει να τον εμπιστευτούμε χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Δεν είναι άδικο να πληρώνουν την κρίση τα θύματά της; Άδικο είναι και πολύ μάλιστα.
ΟΜΩΣ, αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, δεν είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που συμβαίνει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η φούσκα έπληξε κατά κύριο λόγο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τις μεγάλες εξαγωγικές επιχειρήσεις και κάποιους εξαιρετικά εξαρτημένους τομείς, όπως είναι η οικοδομική δραστηριότητα, πράγμα που συνέβη σε μεγάλο βαθμό στην Ισπανία. Η Ελλάδα είναι από μόνη της ένα ξεχωριστό θέμα. Εδώ δεν είχαμε κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ούτε των εξαγωγών. Εδώ είχαμε, πολύ πριν την κρίση, διαδικασία κατάρρευσης του συνόλου της οικονομικής και παραγωγικής διαδικασίας. Η οικονομική γρίπη ταλαιπώρησε πολλούς, αλλά μόνο ή Ελλάδα απειλείται με ...θάνατο. Διότι η Ελλάδα ήταν ήδη άρρωστη πολύ πριν εκδηλωθεί η κρίση. Και στην περίπτωση της Ελλάδας θύτες, δεν είναι μόνο ή κυρίως τα γκόλντεν μπόις. Θύτες -πρωτίστως- είναι, αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 20 χρόνια.
ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ κανέναν ανασχεδιασμό της οικονομίας με αιχμές του τομείς στους οποίους είχαμε συγκριτικό πλεονέκτημα και απλά δανείζονταν για να απολαμβάνουν χωρίς σκοτούρες την εξουσία τους. Δεν είναι τυχαίο, πως όσες απόπειρες έκανε ο κ. πρωθυπουργός, για να συντονίσουν τη δράση τους με την Ελλάδα οι χώρες του Νότου, δηλαδή η Ισπανία με την Πορτογαλία, δεν βρήκε ανταπόκριση. Και δεν βρήκε, γιατί και οι δύο συγκεκριμένες χώρες, δεν επιθυμούν ή κρίνουν πως δεν τις συμφέρει να ταυτιστούν με την Ελλάδα, γιατί δεν βρίσκονται στην ίδια θέση. Δεν τους συμφέρει με λίγα λόγια να δώσουν την εικόνα πως πάσχουν από τις ίδιες οικονομικά ...ασθένειες.
ΝΑΙ ΜΕΝ τα μέτρα είναι άδικα και αναποτελεσματικά, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, μόνο που δεν ισχύει το ίδιο για όλους και για όλα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο όσο και αν συμφωνείς πως τα μέτρα είναι άδικα, να αναδείξεις τα μέτρα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν δίκαια και κυρίως εφαρμόσιμα, τουλάχιστον στα υφιστάμενα πλαίσια της Ευρωζώνης με τη δεξιά ηγεμονία στην Ε.Ε. Το δεύτερο σκέλος όμως, είναι αυτό που έχει την μεγάλη σημασία και είναι αυτό που θα μπορούσε να διορθώσει τις αδικίες των μέτρων. Είναι αναποτελεσματικά; Όλα δείχνουν πως είναι και μάλιστα πολύ περισσότερο από όσο έχουν υπολογίσει οι σχεδιαστές τους. Μόνο η αύξηση κατά τρεις μονάδες στον ΦΠΑ, θα είναι η ταφόπλακα του ελληνικού Τουρισμού , ισχυρίζονται οι επιχειρήσεις του κλάδου. Ήδη περί τα 700 ξενοδοχεία στην Ελλάδα έχουν βγει στο σφυρί, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται να τα αγοράσει! Πόσα θα κερδίσουμε από την αύξηση του ΦΠΑ στον Τουρισμό και πόσα θα χάσουμε από τη δραματική συρρίκνωση των εσόδων σε δεκάδες κλάδους και κατηγορίες επαγγελμάτων, που ζουν ως δορυφόροι τουριστικών υπηρεσιών;
Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων θα σκοτώσει χιλιάδες επιχειρήσεις στο εμπόριο (στο οποίο ο τζίρος των εκπτώσεων ήταν 20% κάτω δε σχέση με την προηγούμενη χρονιά), στις κατασκευές και τις υπηρεσίες, εκτοξεύοντας την ανεργία προς τα ισπανικά νούμερα του 20%. Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν, είναι αν υπάρχουν λεφτά για ανάπτυξη και αν υπάρχουν σοβαρά σχέδια ώστε, έστω αυτά τα χρήματα που θα βρεθούν, να μπορέσουν αν αποδώσουν.
d.xristou@avgi.gr
ΟΜΩΣ, αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, δεν είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που συμβαίνει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όπου η φούσκα έπληξε κατά κύριο λόγο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τις μεγάλες εξαγωγικές επιχειρήσεις και κάποιους εξαιρετικά εξαρτημένους τομείς, όπως είναι η οικοδομική δραστηριότητα, πράγμα που συνέβη σε μεγάλο βαθμό στην Ισπανία. Η Ελλάδα είναι από μόνη της ένα ξεχωριστό θέμα. Εδώ δεν είχαμε κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ούτε των εξαγωγών. Εδώ είχαμε, πολύ πριν την κρίση, διαδικασία κατάρρευσης του συνόλου της οικονομικής και παραγωγικής διαδικασίας. Η οικονομική γρίπη ταλαιπώρησε πολλούς, αλλά μόνο ή Ελλάδα απειλείται με ...θάνατο. Διότι η Ελλάδα ήταν ήδη άρρωστη πολύ πριν εκδηλωθεί η κρίση. Και στην περίπτωση της Ελλάδας θύτες, δεν είναι μόνο ή κυρίως τα γκόλντεν μπόις. Θύτες -πρωτίστως- είναι, αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 20 χρόνια.
ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ κανέναν ανασχεδιασμό της οικονομίας με αιχμές του τομείς στους οποίους είχαμε συγκριτικό πλεονέκτημα και απλά δανείζονταν για να απολαμβάνουν χωρίς σκοτούρες την εξουσία τους. Δεν είναι τυχαίο, πως όσες απόπειρες έκανε ο κ. πρωθυπουργός, για να συντονίσουν τη δράση τους με την Ελλάδα οι χώρες του Νότου, δηλαδή η Ισπανία με την Πορτογαλία, δεν βρήκε ανταπόκριση. Και δεν βρήκε, γιατί και οι δύο συγκεκριμένες χώρες, δεν επιθυμούν ή κρίνουν πως δεν τις συμφέρει να ταυτιστούν με την Ελλάδα, γιατί δεν βρίσκονται στην ίδια θέση. Δεν τους συμφέρει με λίγα λόγια να δώσουν την εικόνα πως πάσχουν από τις ίδιες οικονομικά ...ασθένειες.
ΝΑΙ ΜΕΝ τα μέτρα είναι άδικα και αναποτελεσματικά, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, μόνο που δεν ισχύει το ίδιο για όλους και για όλα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο όσο και αν συμφωνείς πως τα μέτρα είναι άδικα, να αναδείξεις τα μέτρα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν δίκαια και κυρίως εφαρμόσιμα, τουλάχιστον στα υφιστάμενα πλαίσια της Ευρωζώνης με τη δεξιά ηγεμονία στην Ε.Ε. Το δεύτερο σκέλος όμως, είναι αυτό που έχει την μεγάλη σημασία και είναι αυτό που θα μπορούσε να διορθώσει τις αδικίες των μέτρων. Είναι αναποτελεσματικά; Όλα δείχνουν πως είναι και μάλιστα πολύ περισσότερο από όσο έχουν υπολογίσει οι σχεδιαστές τους. Μόνο η αύξηση κατά τρεις μονάδες στον ΦΠΑ, θα είναι η ταφόπλακα του ελληνικού Τουρισμού , ισχυρίζονται οι επιχειρήσεις του κλάδου. Ήδη περί τα 700 ξενοδοχεία στην Ελλάδα έχουν βγει στο σφυρί, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται να τα αγοράσει! Πόσα θα κερδίσουμε από την αύξηση του ΦΠΑ στον Τουρισμό και πόσα θα χάσουμε από τη δραματική συρρίκνωση των εσόδων σε δεκάδες κλάδους και κατηγορίες επαγγελμάτων, που ζουν ως δορυφόροι τουριστικών υπηρεσιών;
Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων θα σκοτώσει χιλιάδες επιχειρήσεις στο εμπόριο (στο οποίο ο τζίρος των εκπτώσεων ήταν 20% κάτω δε σχέση με την προηγούμενη χρονιά), στις κατασκευές και τις υπηρεσίες, εκτοξεύοντας την ανεργία προς τα ισπανικά νούμερα του 20%. Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν, είναι αν υπάρχουν λεφτά για ανάπτυξη και αν υπάρχουν σοβαρά σχέδια ώστε, έστω αυτά τα χρήματα που θα βρεθούν, να μπορέσουν αν αποδώσουν.
d.xristou@avgi.gr
