Γιατί είναι στην άκρη η αριστερά;

Κώστας Κάρης, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2011-02-27

Υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε και να μη συζητάμε το κεντρικό παράδοξο για τις αριστερές δυνάμεις; Γιατί στις σημερινές συνθήκες της τόσο σημαντικής κρίσης δεν αυξάνει η πολιτική επιρροή των αριστερών κομμάτων, δεν ανατρέπονται οι συσχετισμοί; Ας ανατρέξουμε στις ανακοινώσεις και τις καταγγελίες των παντείων αριστερών κομμάτων και κινήσεων: είτε είναι εντελώς λάθος οι έντονες περιγραφές και οι επιθέσεις για την οικονομική και κοινωνική κατάσταση είτε κάτι πάει πολύ στραβά με τις πολιτικές και τις συμπεριφορές που κυριαρχούν σήμερα στους χώρους της αριστεράς.

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ αυτή είναι επείγουσα. Η μετάθεσή της με την προσδοκία της στιγμής της μεγάλης κρίσης και της κατάρρευσης του συστήματος μπορεί να δίνει προσωρινή ψυχολογική ασφάλεια, αλλά προδίδει αμηχανία απέναντι στη πραγματικότητα και ατολμία στη σκέψη και τη δράση. Και μάλλον προοιωνίζεται την αποτυχία και όταν -και αν- έρθει η στιγμή της μεγάλης κατάρρευσης.

ΔΙΕΞΟΔΟ δεν θα βρούμε στην κεντρική οπτική των πολιτικών χώρων που θεωρούν υπόλοιπο του παρελθόντος, του 20ού αιώνα, το φαινόμενο της αριστεράς. Όχι γιατί είναι αβάσιμες πολλές παρατηρήσεις τους για τις πολιτικές που κυριαρχούν στην αριστερά. Το αντίθετο μάλιστα. Βλέποντας από απόσταση και πιο κριτικά, βλέπουν και αποκαλύπτουν ό,τι κρύβουν οι “οικείοι”. Αλλά το πλαίσιο μιας συζήτησης για τον ρόλο των αριστερών δυνάμεων για να είναι παραγωγικό πρέπει να στηρίζει την επιδίωξη του πρωταγωνιστικού ρόλου, να έχει ως προϋπόθεση, τουλάχιστον, τη δυνατότητα ενός πρωταγωνιστικού πολιτικού και κοινωνικού ρόλου.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ όμως προϋπόθεση μιας τέτοιας συζήτησης είναι ο ρεαλισμός, η προσγείωση στην πραγματικότητα, τη δύσκολη, όχι ευχάριστη πραγματικότητα. Οι διάφορες υπεκφυγές είναι παρωπίδες. Σύμφωνοι, υπάρχει κοινωνική δυσαρέσκεια και διαμαρτυρία. Είναι όμως υπεκφυγή να πιστεύει κανείς ότι επειδή καταγγέλλει με σκληρές κουβέντες αλλάζουν πολιτικοί συσχετισμοί. Δεν έχουν αλλάξει. Μαζί με τις αντιδράσεις στην κυβερνητική πολιτική, εκδηλώνεται όλο και πιο μεγάλη δυσπιστία προς τα κόμματα και τους θεσμούς, χωρίς να σημειώνεται σοβαρή μετακίνηση προς τα αριστερά. Μάλιστα, η δυναμική αυτή κρίση εμπιστοσύνης και πολιτικής εκπροσώπησης κάνει πιο βαθύ το πρόβλημα των αριστερών κομμάτων. Είναι υπεκφυγή να πιστεύει ότι με τις ίδιες επιλογές θα βγουν από την άκρη οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΨΗ του αναγκαίου ρεαλισμού είναι η αποδοχή των διαφορών των αριστερών κομμάτων, πολιτικών ομάδων και ρευμάτων, η πολυδιάσπαση όπως λέγεται. Δεν υπάρχει μια αριστερή γραμμή, δεν υπάρχει μια αριστερά. Είναι εύκολη “λύση” στο πρόβλημα η υπόθεση -εξόχως αντιρεαλιστική- πως μια ενωμένη σήμερα αριστερά θα έδινε διέξοδο και θα συσπείρωνε τους πολλούς πολίτες. Αναμφίβολα θα προκαλούταν μια αρχική ισχυροποίηση λόγω του κλίματος που θα δημιουργούταν και της συνεργασίας των κομματικών μηχανισμών. Οι διαφορές όμως; Θα εξαφανίζονταν; Είναι τόσο ψεύτικες και κατασκευασμένες οι σημερινές διαφορές; Δεν νομίζω. Τα μεγάλα ρεύματα παραμένουν στην ελληνική αριστερά, οι διαφωνίες είναι ουσιαστικές και στην αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης. Περισσότερο θα πρέπει να μας προβληματίζει γιατί υπάρχει μακροχρόνια αναπαραγωγή των διάφορων ρευμάτων χωρίς το τοπίο να ξεκαθαρίζεται με την υπερίσχυση κάποιας τάσης.

ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΔΙΚΟ όσοι υποστηρίζουν ότι είναι δομικό και ιστορικό το πρόβλημα των αριστερών δυνάμεων, θα πρέπει μια ρεαλιστική προσέγγιση να ανακαλύψει υπαρκτούς δρόμους διεύρυνσης του πολιτικού ρόλου αριστερών δυνάμεων. Όχι όλων, αλλά κάποιου ρεύματος, κάποιων δυνάμεων που θα μπορούν να επιτύχουν την κατάλληλη ανασύνθεση. Δύο οπτικές ίσως μας βοηθήσουν. Η μία είναι η συστηματική και προσεκτική απόρριψη επιλογών και αντιλήψεων που προφανώς αποτυγχάνουν συνεχώς. Δηλαδή, πόσο έχει προσφέρει η πολιτική των συνεχών καταγγελιών με μελανά χρώματα - δηλαδή, η καθημερινή ομολογία ότι οι αριστεροί, οι κοινωνικοί αγώνες δεν μπορούν να επηρεάσουν κατ’ ελάχιστο την κυβερνητική πολιτική; Η άλλη οπτική είναι η προσπάθεια επικοινωνίας με τις προσδοκίες της κοινής γνώμης, των πολλών. Πώς π.χ. θα ανταποκριθεί στην προσδοκία των πολλών πολιτών για διέξοδο από τη κρίση;

Θέματα επικαιρότητας: Αριστερά-κεντροαριστερά

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Περισσότερα
Γιώργος Σιακαντάρης

Μια συζήτηση: Αγαθούληδες ή πονηρούληδες;

Γιώργος Σιακαντάρης, 2024-02-11

Η προγραμματισμένη συζήτηση της Έφης Αχτσιόγλου, του Διονύση...

Περισσότερα

Ένας νέος αστερισμός;

Παύλος Τσίμας, 2024-02-10

Το βράδυ των εκλογών του 1981- αφηγείται ο Μίμης Ανδρουλάκης...

Περισσότερα
Πάνος Σκοτινιώτης

Ζητείται εναλλακτική

Πάνος Σκοτινιώτης, 2024-02-09

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται 68 χρόνια από τις εκλογές...

Περισσότερα
Ξενοφών Κοντιάδης

ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ στον δρόμο του Επινέ

Ξενοφών Κοντιάδης, 2023-11-19

Μετά τις εκλογές έχει διαμορφωθεί ένα πρωτόγνωρο πολιτικό...

Περισσότερα

Η επόμενη μέρα για τη σύνολη Αριστερά

Τάσος Παππάς, 2023-11-18

Και τώρα τι; Το πολιτικό σκηνικό αυτό που περιλαμβάνει τα...

Περισσότερα
Γιώργος Σωτηρέλης

Μετά τα Συνέδρια τί; ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ απέναντι στις προκλήσεις των καιρών

Γιώργος Σωτηρέλης, 2022-06-08

Είναι αναμφισβήτητο ότι η ολοκλήρωση των συνεδριακών διαδικασιών...

Περισσότερα
Πάνος Σκοτινιώτης

Η κεντροαριστερή «πολυκατοικία» και οι «μηχανικοί» της: γρίφοι και προσδοκίες

Πάνος Σκοτινιώτης, 2021-12-19

Θα ξεκινήσουμε από πέντε παραδοχές:Η πρώτη παραδοχή είναι...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Κώστας Καλλίτσης

Και η αντιπολίτευση;..

Κώστας Καλλίτσης, 2025-02-09

Η δημοσκοπική εικόνα της κυβέρνησης είναι πολύ κακή, κακή...

Ξενοφών Κοντιάδης

Υπάρχει κίνδυνος να παραγραφούν αδικήματα Υπουργών για τα Τέμπη και ποιά η ευθύνη της κυβέρνησης;

Ξενοφών Κοντιάδης, 2025-02-06

Υπάρχει κίνδυνος να παραγραφούν αδικήματα υπουργών για...

Η βουβή οργή που δεν έπιασαν

Αλέξης Παπαχελάς, 2025-02-05

«Μα τι έγινε ξαφνικά με το θέμα των Τεμπών και ξαναβγήκε...

Όταν η μετακίνηση πληθυσμών και η εθνοκάθαρση προβάλλονται ως ”λύση”

Αντώνης Παπαγιαννίδης, 2025-02-05

Τα πιο ζωηρά και σκοτεινά όνειρα των υπερ-συντηρητικών...

Ουσιαστικές δεσμεύσεις και ηθικές υποχρεώσεις

Αλέξης Παπαχελάς, 2025-02-02

Μας θύμωσε το γεγονός ότι η Γαλλία σκέπτεται σοβαρά να πουλήσει...

Γιάννης Βούλγαρης

Ένας Κόσμος Ολιγαρχών;

Γιάννης Βούλγαρης, 2025-01-26

De te fabula narratur. Για σένα μιλάει ο μύθος. Με αυτή τη ρήση ο Καρλ...

Κώστας Καλλίτσης

Το τραμπικό ρεύμα

Κώστας Καλλίτσης, 2025-01-26

Η ανάδειξη του Ντ. Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ προκαλεί αναταράξεις...

Την εποχή των αυτοκρατοριών

Παύλος Τσίμας, 2025-01-24

Την ημέρα που ο Τραμπ έκοβε με το σπαθί την τούρτα (και το...

Για να λυθούν  τα προβλήματα των πολιτών απαιτείται κυβερνητική αλλαγή

Για να λυθούν τα προβλήματα των πολιτών απαιτείται κυβερνητική αλλαγή

2025-01-18

...Η υποψηφιότητα της Λούκας Κατσέλη είναι η πιο κατάλληλη...

Χρήστος Ροζάκης

Ένας Χρόνος Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής

Χρήστος Ροζάκης, 2025-01-05

Το 2024 υπήρξε ένας έντονος χρόνος με γεωπολιτικές μεταβολές...

Κώστας Καλλίτσης

Να διασωθεί ό,τι απέμεινε

Κώστας Καλλίτσης, 2025-01-05

Το 2024 οι ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης μεγεθύνονταν...

Σωτήρης Βαλντέν

Πού έχει δίκιο ο Αντώνης Σαμαράς

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-16

Ακούγοντας την τελευταία ομιλία του Αντώνη Σαμαρά (12/12),...

×
×