Η τελευταία μπλόφα Σαμαρά

Το διάγγελμα του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, απλώς αποκάλυψε τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει ο ίδιος και τα δυο κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνησή του.

Αν μάλιστα αναλυθούν οι προτάσεις που συμπερίλαβε σε αυτό το διάγγελμα, τότε οι λόγοι που τον ώθησαν σε αυτή την πρωτοβουλία είναι κάποιοι από τους ακόλουθους - είτε διαζευκτικά, είτε όλοι μαζί:

Ο Σαμαράς δεν αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται πλέον εκτός χρόνου και, στην πραγματικότητα, τρέχει πίσω από τις εξελίξεις

Πρώτον, δεν αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται πλέον εκτός χρόνου και στην πραγματικότητα τρέχει πίσω από τις εξελίξεις. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι ως αντάλλαγμα για την εκλογή Προέδρου – που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ώστε να κρατηθεί στην κυβέρνηση - απλώς αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να προκηρύξει εκλογές στο τέλος του 2015, δηλαδή σε ένα χρόνο από τώρα;

Δεύτερον, μάλλον δεν συνυπολογίζει στις κινήσεις του ότι βρίσκεται και εκτός τόπου. Μιλάει σαν να μην είναι ο Πρωθυπουργός μιας χώρας που πρέπει τον προσεχή Φεβρουάριο να δώσει σαφείς απαντήσεις σε σαφή ζητήματα που έχουν θέσει οι δανειστές της. Αυτές τις απαντήσεις όμως δεν μπορεί να τις δώσει η κυβέρνηση του, όπως φάνηκε από το αδιέξοδο των τελευταίων συζητήσεων με την τρόικα και την αναβολή που αναγκάστηκε να ζητήσει.

Τρίτον, από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι μάλλον ψάχνει για κορόιδα. Ενώ ο ίδιος μέχρι τώρα δεν έχει κάνει καμία κίνηση για συναίνεση, ενώ έχει κατεβάσει έναν απολύτως κομματικό υποψήφιο – που δεν έχει παραιτηθεί καν από αντιπρόεδρος της ΝΔ - ζητάει κάτι που ξέρει ότι δεν μπορεί να υπάρξει, δίνοντας ως αντάλλαγμα κάτι που δεν έχει. Ποιος τρελός θα συμφωνούσε μαζί του, ειδικά αν ληφθεί υπόψη το εικαζόμενο αποτέλεσμα των εκλογών που θα προκύψουν αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος.

Δηλαδή, ζητάει να εκλεγεί Πρόεδρος τώρα που ξέρει ότι δεν μπορούν να βρεθούν τα «μαξιλάρια» και οι 180 – χώρια οι παρενέργειες που μπορεί να προκύψουν από την υπόθεση Χαϊκάλη. Και το ζητάει υποσχόμενος ότι μπορεί να προκηρύξει εκλογές σε περίοδο που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι Πρωθυπουργός.

Αν απλώς υπόσχεται χονδροειδώς σε κάποιους να τους βάλει στην κυβέρνηση προκειμένου να ψηφίσουν για Πρόεδρο, τότε βγάζει στο σφυρί τις θέσεις του υπουργικού συμβουλίου

Τέταρτο: Τι ακριβώς σημαίνει η φράση «μετά την προεδρική εκλογή, μπορούμε να διευρύνουμε το κυβερνητικό σχήμα, με τη συμμετοχή και άλλων προσώπων που πιστεύουν στην Ευρωπαϊκή προοπτική της Χώρας, ώστε η επόμενη φάση να μας βρει πιο ενωμένους»; Αν απλώς υπόσχεται χονδροειδώς σε κάποιους να τους βάλει στην κυβέρνηση προκειμένου να ψηφίσουν για Πρόεδρο, τότε βγάζει στο σφυρί τις θέσεις του υπουργικού συμβουλίου. Και τι είδους συναίνεση ζητάει όταν από τις διατυπώσεις του προκύπτει ότι αποκλείει την αξιωματική αντιπολίτευση, στη οποία έχει καταλογίσει κατ’ επανάληψη ότι δεν θέλει την «ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας»; Σε ποιους ακριβώς απευθύνεται η προσφορά;

Αν συνυπολογιστούν αυτά τα ενδεχόμενα και συνδεθούν με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα - που γίνεται όλο και πιο βαριά για τον Πρωθυπουργό και τον αντιπρόεδρό του που ευθυγραμμίζεται μαζί του -, προκύπτει ότι όσα προτείνονται στο διάγγελμα είναι απλώς μια μπλόφα. Σαν αυτή που πήγε να κάνει με τους δανειστές προαναγγέλλοντας εκδίωξη της τρόικας και του ΔΝΤ και πρόσβαση στις αγορές.

Αλλά είναι η τελευταία μπλόφα. Μια παραπειστική κίνηση που κάνει από τη στιγμή που βλέπει ότι κανένας από τους σχεδιασμούς του δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις η απάντηση που θα έδινε ένας απλός άνθρωπος θα ήταν: ωραίο το κόλπο αλλά δεν σφάξανε.