Ακροδεξιά της πλατείας

Γιάννης Παπαθεοδώρου, dim/art, Δημοσιευμένο: 2015-11-09

Με αφορμή τις «προσωπικές απόψεις» του υπουργού Παιδείας κ. Νίκου Φίλη γύρω από το ποντιακό ζήτημα, ζήσαμε, τις τελευταίες ημέρες, ένα ενδιαφέρον ντόμινο λεκτικής αλλά και σωματικής βίας, με τελικό (και ελπίζω, τελευταίο) θύμα τον κ. Κουμουτσάκο. Το περιστατικό της απρόκλητης επίθεσης εναντίον του βουλευτή της Ν. Δ. πυροδότησε μια σειρά εμπρηστικών δηλώσεων, τόσο εκ μέρους της κυβέρνησης όσο και εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ΝΔ στιγμάτισε ως ηθικό αυτουργό της επίθεσης τον Υπουργό Παιδείας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την ευκαιρία να κατηγορήσει τη Ν Δ για «ακροδεξιά ολίσθηση». Για άλλη μια φορά, χάθηκε η ευκαιρία να αναδειχθεί η ενιαία άμυνα του δημοκρατικού-συνταγματικού τόξου απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Προφανώς δεν υπάρχει καμία ευθεία γραμμή που να συνδέει τη δήλωση του κ. Φίλη με τη γροθιά που δέχτηκε ο κ. Κουμουτσάκος∙ όπως ακριβώς δεν υπάρχει καμία ευθεία γραμμή που να συνδέει αυτονόητα τις κοινοβουλευτικές αντιδράσεις της ΝΔ με το ναζιστικό ντελίριο της Χρυσής Αυγής.

Το πρόσφατο παρελθόν του «μικρού δικομματισμού» ωστόσο δεν αφήνει πολλά περιθώρια για την ερμηνεία των αντιδράσεων: η ιδιοτέλεια των προθέσεων είναι προφανής. Η ΝΔ υιοθέτησε πρώτη την επικίνδυνη θεωρία των «δύο άκρων», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού φλέρταρε με τους κάθε λογής «Αγανακτισμένους» της πλατείας Συντάγματος, προσφάτως προσχώρησε στη θεωρία του «ενός άκρου», παρουσιάζοντας τη Ν.Δ. ως κοινοβουλευτική συνιστώσα της εξτρεμιστικής ακροδεξιάς. Ακόμη και τώρα, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου δείχνουν να μην έχουν καταλάβει πως τα σταθερά εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής και η διαρκής παρουσία της στους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας απαιτούν μια διαφορετική πολιτική αντιμετώπιση και πάντως όχι τις άγονες αντιπαραθέσεις για μια ευτελή είσπραξη στα κομματικά ταμεία τους.

Τα γεγονότα της πλατείας Συντάγματος ανέδειξαν πλήρως την παθογένεια αυτής της νέας κατάστασης. Οι απεχθείς Χρυσαυγίτες που βρέθηκαν στο Σύνταγμα για να «καπελώσουν» τη συγκέντρωση των ποντιακών σωματείων, δεν ενδιαφέρονται ούτε για το «κεφάλι του Φίλη» ούτε για το «κεφάλι του Κουμουτσάκου», όπως ατυχώς δήλωσε η κ. Γεροβασίλη. Δεν ενδιαφέρονται ούτε για την επίσημη θέση της ελληνικής Βουλής, ούτε για τον επιστημονικό διάλογο των ιστορικών, των νομικών και των πολιτικών επιστημόνων γύρω από την «εθνοκάθαρση» και «γενοκτονία». Δεν ενδιαφέρονται για τις περιπέτειες της δημόσιας ιστορίας και της συλλογικής μνήμης. Ενδιαφέρονται μόνο για την προώθηση ενός «απομονωτικού εθνικισμού», που ζει διαρκώς μέσα από τις καταχρήσεις της μνήμης και τη βίαια αποτύπωσή τους στη σύγχρονη συγκυρία.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το παλαιότερο χαστούκι στη κ. Λιάνα Κανέλλη και η τωρινή μπουνιά στον κ. Κουμουτσάκο είναι ενδεικτικά στοιχεία για την έλλειψη ορίων και διακρίσεων απέναντι στο φάσμα των πολιτικών «εχθρών»: από το ΚΚΕ ως τη ΝΔ, η Χρυσή Αυγή έχει υιοθετήσει μια γενικευμένη γραμμή ακτιβιστικής απαξίωσης απέναντι σε όλο το πολιτικό φάσμα. Με διαφορετικές αφορμές, (είτε για τον άγονο διχασμό «Μνημόνιο/Αντιμνημόνιο» είτε για τα περίφημα «εθνικά ζητήματα»), ο Χρυσαυγίτης εμφανίζεται πλέον σταθερά στο Σύνταγμα ως «τραμπούκος υπηρεσίας». Μιλάει για τα πάντα, βρίζει τους πάντες, δέρνει —και ενίοτε σκοτώνει— αυτούς που αντιδρούν στην παρουσία του. Η «ακροδεξιά της πλατείας», ένα περίεργο μείγμα εθνικιστικού-ρατσιστικού παρακράτους και πληβειακής πολιτικής έχει ριζώσει στην καθημερινότητά μας, απειλώντας την ίδια τη διαμεσολάβηση της πολιτικής. Και μόνο το γεγονός ότι συνηθίσαμε να συζητάμε για όλα αυτά τα περιστατικά βίας σα να ήταν «μεμονωμένα περιστατικά» αποτελεί εύγλωττο σύμπτωμα για τις εκπτώσεις της δημοκρατικής μας συνείδησης.

Το θέμα επομένως δεν είναι τι κάνει ο «τραμπούκος υπηρεσίας» στην πλατεία Συντάγματος αλλά τι κάνει η ελληνική Βουλή για να αντιμετωπίσει τη βίαιη αμφισβήτησή της δημοκρατίας. Εδώ και αρκετό καιρό, το ελληνικό Κοινοβούλιο αλλά και οι θεσμοί του κράτους όχι μόνο δεν προβάλλουν κάποια αντίσταση στις ιδέες και στις πρακτικές της ΧΑ, αλλά, αντίθετα, δείχνουν μια περίεργη ανοχή στην παρουσία της. Δεν έχει κανείς παρά να δει το βίντεο των πρόσφατων επεισοδίων για να καταλάβει ότι η αδράνεια της Αστυνομίας είναι και σκανδαλώδης και σοκαριστική. Το ίδιο χλιαρή είναι συχνά η αντίδραση πολλών βουλευτών και πολιτικών απέναντι σε ένα φασιστικό μόρφωμα, που σέρνεται ανάμεσα στις φυλακές και τα κοινοβουλευτικά έδρανα. Πολύ φοβάμαι ότι σε κανένα άλλο κράτος της Ε.Ε. οι νεοναζί δεν έχουν βρει αυτή την ιδιάζουσα ασυλία που τους παρέχει η ελληνική πολιτεία, με τις πράξεις και τις παραλήψεις της. Γι αυτό και η άμεση σύλληψη των φασιστοειδών που προπηλάκισαν βάναυσα τον κ. Κουμουτσάκο είναι «προαπαιτούμενο» της ίδιας της δημοκρατίας μας. Διαφορετικά, τόση η έννοια της δημόσιας τάξης όσο και η έννοια της δημόσιας ασφάλειας, θα παραμένουν πολλαπλά εκτεθειμένες στην επικίνδυνη παγίδα, που έχει στηθεί από την «ακροδεξιά της πλατείας».

Θέματα επικαιρότητας: Χρυσή Αυγή

Η δίκη και η μνήμη

Παντελής Μπουκάλας, 2022-06-16

Η 7η Οκτωβρίου του 2020 ήταν μια καλή μέρα για τη δημοκρατία....

Περισσότερα
Κωστής Παπαϊωάννου

Δεύτερη δίκη, δεύτερη νίκη

Κωστής Παπαϊωάννου, 2022-06-12

Η δίκη της Χ.Α. σε δεύτερο βαθμό σηματοδοτεί την ανάγκη να...

Περισσότερα

Μόνο ο Πατέλης έχει παιδί;

Κώστας Γιαννακίδης, 2021-10-19

Ο χρυσαυγίτης αποφυλακίστηκε επικαλούμενος τα ψυχολογικά...

Περισσότερα
Γιώργος Σιακαντάρης

Τίνος προϊόντα είναι ο Μπογδάνος και η Σταυρούπολη

Γιώργος Σιακαντάρης, 2021-10-10

Πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον Μπογδάνο και τα γεγονότα...

Περισσότερα
Κωστής Παπαϊωάννου

Θεσμική αδράνεια και κίνδυνος να ξαναγίνουν τα ίδια λάθη

Κωστής Παπαϊωάννου, 2021-10-10

Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει έντονη κινητικότητα, που...

Περισσότερα

Από τη δημοκρατική ευφορία στην έκπληξη και το σοκ

Μιχάλης Σπουρδαλάκης, 2021-10-07

Η ιστορικής σημασίας απόφαση του Εφετείου, που καταδίκασε...

Περισσότερα
Γιώργος Καμίνης

Το σκηνικό για τη μετάλλαξη της Χρυσής Αυγής έχει στηθεί

Γιώργος Καμίνης, 2021-10-07

Θα ήταν κάποιος αφελής αν πίστευε, ότι με την καταδίκη της...

Περισσότερα
Στέργιος Καλπάκης

Η διαγραφή Μπογδάνου και το ξέπλυμα

Στέργιος Καλπάκης, 2021-10-07

Αυτές τις ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ιστορική...

Περισσότερα

Άρθρα

Δημήτρης Χριστόπουλος

Η αλβανική εθνική επέτειος της 28ης Νοέμβρη πρέπει να γιορταστεί επισήμως στην Ελλάδα

Δημήτρης Χριστόπουλος, 2024-12-04

Dita e Pavarësisë. Ημέρα της Αλβανικής Ανεξαρτησίας! Στις 28 Νοεμβρίου...

Νίκος Μπίστης

Γιά ένα νέο Μέτωπο Λογικής στην εεξωτερική πολιτική

Νίκος Μπίστης, 2024-12-02

Πριν μια βδομάδα η Εποχή είχε φιλοξενήσει άρθρο μου για...

Κώστας Καλλίτσης

Ένα προβληματικό νομοσχέδιο

Κώστας Καλλίτσης, 2024-12-01

Τις επόμενες ημέρες θα απασχολήσει την Ολομέλεια της Βουλής...

Σωτήρης Βαλντέν

Όχι στο ”πατριωτικό Μέτωπο”

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-12-01

Κάθε μέρα που περνά, τα «ήρεμα νερά» στις ελληνοτουρκικές...

Δημήτρης Λιάκος

Σκέψεις, με αφορμή το βιβλίο της Άνγκελα Μέρκελ

Δημήτρης Λιάκος, 2024-12-01

Η έκδοση των απομνημονευμάτων της Άνγκ. Μέρκελ και οι αναφορές...

Στέργιος Καλπάκης

Αφετηρία μιας νέας εποχής ανάκαμψης

Στέργιος Καλπάκης, 2024-11-26

Μετά από όσα συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε απαιτούνται...

Χρήστος Ροζάκης

Ανατρέχοντας στο παρελθόν των ελληνοτουρκικών

Χρήστος Ροζάκης, 2024-11-23

Οι ομάδες του «πατριωτικού μετώπου» έχουν οργιάσει με μια...

Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Συνέδριο καμπής…

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-11-07

Αύριο το απόγευμα ξεκινάει τις εργασίες του το Έκτακτο...

Κώστας Καλλίτσης

Το αγαθό της σταθερότητας

Κώστας Καλλίτσης, 2024-11-24

Μόνιμο και διακηρυγμένο μέλημα του υπουργού Εθνικής Οικονομίας...

Κώστας Καλλίτσης

Τέλειωσαν τα μνημόνια;

Κώστας Καλλίτσης, 2024-11-17

Έχει τελειώσει η περίοδος του αποπληθωρισμού – όταν έπεφταν...

Κώστας Καλλίτσης

Το τέλος ενός κύκλου

Κώστας Καλλίτσης, 2024-11-10

Η ιστορία λέει ότι ένας κύκλος άνοιξε πριν από περίπου μισό...

×
×