Φώφη Γεννηματά: O κ. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης θα ακούγονται όλο και πιο ίδιοι σε αυτά που λένε
Η ομιλία στη ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ
Δημοσιευμένο: 2016-05-13
Η σημερινή μέρα, είναι μέρα αισιοδοξίας, τόλμης κι αποφασιστικότητας, ενότητας και προοπτικής.
Γιατί η Κεντροαριστερά είναι εδώ!
Είμαστε εμείς όλοι εδώ και λέμε δυνατά και καθαρά πως η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη δεν είναι απλά ζωντανή, αλλά όλοι πια βλέπουν ότι μέρα με τη μέρα μεγαλώνει και γίνεται ξανά δυνατή.
Λέμε δυνατά και καθαρά πως ενώνουμε χέρια, ιδέες και δυνάμεις γιατί αυτό υπαγορεύει η δημοκρατική συνείδησή μας και η προοδευτική αντίληψή μας για τη πατρίδα ,την κοινωνία και τους πολίτες.
Λέμε δυνατά και καθαρά πως η Δημοκρατική Συμπαράταξη αναδεικνύεται ως δύναμη απεγκλωβισμού της χώρας από το διχοτομικό μοντέλο Συντηρητική και Νεοφιλελεύθερη Δεξιά από τη μια, λαϊκιστική ψευτοαριστερά από την άλλη, το οποίο θα αναπαράγει αδιέξοδα στο διηνεκές.
Το στοίχημα μας είναι να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους αποδέκτες το μήνυμα πως δεν είμαστε ως χώρα καταδικασμένη όπως δυστυχώς δείχνουν τα πράγματα σήμερα, αρκεί βέβαια να μη μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Κι αυτό σημαίνει ενεργοποίηση του πολίτη, σημαίνει έκφραση της κοινωνίας των πολιτών, σημαίνει αναγέννηση της πολιτικής συμμετοχής σε βάσεις αρχών, αξιών, ιδανικών και συγκεκριμένων εθνικών, πολιτικών και προγραμματικών προταγμάτων για το μέλλον της πατρίδας μας.
Πιστεύω λοιπόν πως υπάρχουν τρία θεμελιώδη ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσουμε για να ανοίξουμε την πόρτα προς το μέλλον.
Ερώτημα πρώτο: ΠΟΙΟΙ είμαστε εδώ;
Ερώτημα δεύτερο: ΓΙΑΤΙ είμαστε εδώ;
Ερώτημα τρίτο: ΠΟΥ και ΠΩΣ θα πάμε από εδώ και πέρα;
Ξεκινώ από το πρώτο.
Ποιοι είμαστε εδώ;
Είμαστε εδώ όσοι και όσες δεν πιστέψαμε ποτέ στις προτροπές να «κατεβάσει ρολά» η δημοκρατική παράταξη και να γίνει η εύκολη πολιτική λεία των ανταγωνιστικών δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού και του εθνολαϊκισμού.
Είμαστε εδώ όσοι και όσες δεν έχουμε συνθηκολογήσει με την απαξίωση της πολιτικής και την έκπτωσή της σε επικοινωνιακά «χάπενινγκ» ή μια εξυπνακίστικη ατάκα στο γυαλί.
Είμαστε εδώ όσοι είμαστε δεσμευμένοι στις αξίες συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών και συνθέσεων σε αντίθεση με όσους εγκλωβισμένοι στο υπέρμετρο πολιτικό εγώ τους, περιφέρονται σε μοναχικούς και αδιέξοδους δρόμους παριστάνοντας τους πάντα έτοιμους επίδοξους μεσσίες της παράταξης και της πατρίδας, ενώ μόνη επιδίωξη είναι η σωτηρία της πάρτης τους.
Είμαστε εδώ όσοι και όσες εμπνεόμαστε από τους εθνικούς και δημοκρατικούς αγώνες του λαού μας και μας καθοδηγούν τα ιδεώδη της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της ανανεωτικής αριστεράς.
Εμείς που νιώθουμε κληρονόμοι και συνεχιστές μακροχρόνιων αγώνων για την πατρίδα, τη φιλελεύθερη δημοκρατία, τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό, την κοινωνική αλλαγή , την ανοιχτή και ανεκτική, τη δίκαιη και αλληλέγγυα κοινωνία.
Είμαστε εδώ όσοι και όσες πιστεύουμε πως είναι εθνική ανάγκη, αυτή τη δύσκολη ώρα για την πατρίδα μας, να συγκροτήσουμε το δημοκρατικό πόλο προοδευτικής διακυβέρνησης, ο οποίος ιστορικά αποδείχθηκε και ο μόνος που κατάφερνε πάντα να κινεί τη χώρα μπροστά, διασφαλίζοντας τα εθνικά συμφέροντα μαζί με την κοινωνική πρόοδο και ευημερία.
Εμείς που πιστεύουμε στις δυνάμεις και τις δυνατότητες του Ελληνισμού, εντός και εκτός συνόρων.
Εμείς που θέλουμε και μπορούμε να είναι η Ελλάδα και οι Έλληνες οδηγοί και όχι ουραγοί των εξελίξεων.
Εμείς που αισθανόμαστε Ευρωπαίοι και θέλουμε η Ευρώπη, το κοινό μας σπίτι να γίνει ο ισχυρός, δημοκρατικός, υπερεθνικός πόλος στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης.
Είμαστε εδώ όσοι και όσες θεωρούμε πως η διαχρονική παρουσία της Δημοκρατικής Παράταξης όπως αυτή εκφράστηκε κυρίαρχα από το ΠΑΣΟΚ, από το 1974 μέχρι σήμερα, αλλά και από ευρύτερες δυνάμεις της ανανεωτικής και σοσιαλιστικής αριστεράς και του προοδευτικού κινήματος, έχει θετικό πρόσημο για την πολιτική και τους πολίτες.
Όσοι και όσες αγωνιστήκαμε και δουλέψαμε για πολύ σημαντικές κατακτήσεις τις οποίες έχουμε χρέος πρωτίστως απέναντι στον εαυτό μας να τις υπερασπιστούμε. Χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει πως δεν αναγνωρίζουμε και τα μεγάλα λάθη μας. Τις αστοχίες μας. Τις απρέπειές μας. Τις αδυναμίες μας.
Κανείς δεν πιστεύει πως ζούμε σε έναν αγγελικό κόσμο. Δράση σημαίνει διαμόρφωση πραγματικών ιστορικών εμπειριών και είναι ανθρώπινο μέσα σε αυτές να υπάρχουν και λάθη και παραλείψεις και ανεπίτρεπτες συμπεριφορές και ιδιοτέλεια.
Το σημαντικό είναι όμως να μην παραιτούμαστε από την προσπάθεια να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο, ακριβώς επειδή έχουμε επίγνωση του πως είναι ο κόσμος στην πραγματικότητα και όχι επειδή είμαστε αφελείς ή έχουμε αυταπάτες για να ταίζουμε ως οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» για συμφέροντα τρίτων.
Τώρα όμως είναι ώρα να απελευθερωθούμε από αυτά τα αόρατα δεσμά του αυτομαστιγώματος και της αυτοενοχοποίησης.
Ναι, σφάλματα έγιναν πολλά και μεγάλα.
Το επιχείρημα ότι εμείς φταίμε για όλα αποδείχθηκε παραμυθάκι με ημερομηνία λήξης.
Ξεγελάστηκαν πολλοί. Ακόμα και από αυτούς που ήταν «σάρκα από τη σάρκα» μας. Ανθρώπινο είναι κι αυτό. Τώρα όμως όλοι βλέπουν και καταλαβαίνουν.
Κατανοώ απολύτως όσους, διαφώνησαν πολιτικά με πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ, όσους δεν άντεξαν τις αφόρητες δυσκολίες των τελευταίων ετών και αποστασιοποιήθηκαν.
Δεν κατανοεί όμως κανείς τους αριβίστες και τους καριερίστες που διαφώνησαν δήθεν με τα μνημόνια και ψηφίζουν σήμερα, με τα δυο τους χέρια τα μνημόνια Τσίπρα Καμμένου.
Και σαν να μην έφτανε αυτό σφυρίζουν αδιάφορα όταν ο πρόεδρος της Κ.Ο που ανήκουν, τους λέει συνεχώς κατάμουτρα ότι αυτοί συγκαταλέγονται σε αυτούς που συμμετείχαν στην καταστροφή της χώρας!
Η αυτοκριτική λοιπόν ήταν και είναι για εμάς αυτονόητη υποχρέωση αλλά η εποχή της ενοχοποίησης τελειώνει εδώ.
Αρκετά κόστισε στην παράταξη και στην Ελλάδα.
Εμείς όμως είμαστε πάντα για τα δύσκολα.
Κι αυτό καλούμαστε να κάνουμε εκ νέου σήμερα.
Φτάνουμε έτσι, στο δεύτερο θεμελιώδες ερώτημα:
Γιατί είμαστε εδώ;
Είμαστε εδώ για να κλείσουμε τίμια και καθαρά τους λογαριασμούς με το παρελθόν, να ενώσουμε ευρύτερες δυνάμεις και να ανοίξουμε πανιά για το μέλλον.
Είμαστε εδώ γιατί πιστεύουμε στην εξέλιξη, στην ωρίμανση, στις νέες μεγάλες συνθέσεις που απαιτούνται για να συγκροτήσουμε τη νέα δημοκρατική προοδευτική αφήγηση για την κοινωνία, την οικονομία, την πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας σε ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο παγκόσμιο σύστημα.
Είμαστε εδώ γιατί η κοινωνία θέλει κάποιους να εμπιστευθεί. Κάπου να ακουμπήσει, πάλι να ελπίσει. Κάπου να βρει ιδέες και ιδανικά, για να συμμετάσχει ενεργά και να νιώσει πως ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο δεν είναι ένα στοίχημα που χάθηκε χθες, αλλά αφορά πραγματικά το σήμερα και θα διαμορφώσει το αύριο.
Γιατί είναι αγώνας για τη ζωή και όχι για τις καρέκλες.
Γιατί είναι αγώνας για την ουσία και όχι για την εξουσία.
Γιατί είναι αγώνας για να αναζητήσουμε τις άριστες λύσεις για τους πολλούς και όχι δεσμεύσεις αρεστές στους λίγους.
Είμαστε εδώ γιατί δεν ανεχόμαστε το Χάρβαρντ να διδάσκει την διαπραγμάτευση του περασμένου Ιουλίου ως casestudy χειρότερης διαπραγμάτευσης στον σύγχρονο κόσμο.
Μετά από μια καταστροφική πολιτική 15 μηνών που φόρτωσε τη χώρα με επιπλέον χρέος και στέλνει στους πολίτες το λογαριασμό με πρόσθετα μέτρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θριαμβολογεί ανοήτως πάνω σε ερείπια.
Με μια ημιθανή οικονομία που λειτουργεί ακόμα με τα capital controls του κ. Βαρουφάκη που ακόμα και προχθές αποκάλυψε ότι ο κ. Τσίπρας δεν είχε αυταπάτες. Όλα ήταν μια προσπάθεια απάτης και εξαπάτησης όλων και κυρίως του ελληνικού λαού.
Κάνει το μαύρο άσπρο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Οι «κόκκινες γραμμές» που υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 15 αποδείχθηκαν κι αυτές το ίδιο παραπλανητικές και ψεύτικες όσο και το σκίσιμο του μνημονίου με ένα νόμο που υποσχέθηκε στις εκλογές του Ιανουαρίου του 15.
Και αφού δίχασε και δηλητηρίασε συστηματικά τον λαό στις πλατείες και τροφοδότησε το αντιμνημονιακό παραλήρημα, τη δημαγωγία και το ψέμα ακόμα και στις τελευταίες εκλογές, τώρα λέει στον κόσμο το εξής απίθανο:
Ξέρεις κάτι, αφού με ψήφισες και τον Σεπτέμβριο μισή ντροπή δική μου μισή δική σου!
Ε όχι κ. Τσίπρα, όλη η ντροπή είναι αποκλειστικά δική σας!
Η αύξηση της άμεσης φορολόγησης, θίγει τόσο τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα όσο και την μεσαία τάξη .
Και δεν εξαντλούνται σε αυτό.
Ήδη προαναγγέλλονται και έμμεσοι φόροι. Αύξηση του ΦΠΑ, φόροι στα καύσιμα, στα οινοπνευματώδη, στα τσιγάρα, στα οχήματα. Φόροι που επιβαρύνουν κυρίως τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, και ανατρέπουν την κυβερνητική προπαγάνδα περί “προστασίας” τους.
Αλήθεια ρωτάμε είναι πλούσιοι οι εργαζόμενοι που πληρώνουν μια ζωή στο ΙΚΑ και θα πάρουν σύνταξη μειωμένη ως 30% ή οι 120.000 χαμηλοσυνταξιούχοι που θα χάσουν εφέτος το ΕΚΑΣ;
Είναι πλούσιοι οι αγρότες που ξεκληρίζονται; Οι νέοι επιστήμονες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που εξαφανίζονται με το φορολογικό και το ασφαλιστικό; Ή μήπως όσοι έχουν 8.601 ευρώ εισόδημα το χρόνο οπότε χάνουν το αφορολόγητο εκεί που το έφτασαν;
Ντροπή για τα «ψεύτικα, τα λόγια τα μεγάλα» που έχουν πάντα κακή κατάληξη.
Και την ζούμε.
Άνοιξαν το δρόμο στην μόνιμη επιτροπεία της χώρας, με τον «κόφτη» που θα ενεργοποιείται ερήμην της Βουλής οριζόντια σε προσυμφωνημένα «πεδία», μεταξύ των οποίων και οι μισθοί και οι συντάξεις που δήθεν διασφάλισε η «περήφανη» διαπραγμάτευση.
Δέσμευσαν την χώρα με πρόβλεψη Συμπληρωματικού Μνημονίου, με μέτρα που θα εντείνουν την φτώχεια, και τα οποία τίθενται άμεσα ως προαπαιτούμενα.
Προχώρησαν στην υπόσχεση άμεσης ψήφισης της φοροκαταιγίδας των έμμεσων φόρων, της διάταξης για την πώληση των κόκκινων δανείων (με προσωρινή μόνο προστασία της Α’ κατοικίας ως 31-12-2017) και το νέο Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων το οποίο ουσιαστικά θα ελέγχεται από την τρόικα.
Τα ίδια τα μέτρα τους ανατρέπουν τα επιχειρήματά τους.
Αλλά η αξιοπιστία δεν ήταν ποτέ θέμα για τους σημερινούς κυβερνώντες.
Ο κ. Τσίπρας απλώς αλλάζει καπέλα ανάλογα με τις υποσχέσεις που αφειδώς μοιράζει.
Πριν φορούσε το καπέλο του Τσάβες.
Τώρα προσπαθεί δήθεν να προβάρει το καπέλο του ευρωπαίου σοσιαλδημοκράτη.
Αύριο ίσως και του Λαικού κόμματος.
Δεν έχει κανένα πρόβλημα να φορέσει οποιαδήποτε καπέλο και να δώσει οποιαδήποτε υπόσχεση αρκεί να γαντζωθεί στην εξουσία.
Τίποτε πέρα από αυτό δεν τον νοιάζει.
Με τα ιδεολογήματα του ανέφικτου κατέστησε εφικτή μόνο την κατάληψη της εξουσίας από τον ίδιο και την παρέα του. Αυτές είναι οι πολιτικές «αρετές» σε εισαγωγικά του κ. Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Τα πράγματα λοιπόν είναι πολύ καθαρά όσο κι αν τα «παπαγαλάκια» του «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συστήματος εξουσίας» προσπαθούν σαν τις σουπιές να «θολώσουν» με το μελάνι τους τα νερά.
Η πολιτική τους ηθική έχει στον κεντρικό της πυρήνα το εξής:
Δεν έχει σημασία τι έλεγα ή ποιος ήμουν. Σημασία έχει να είμαι στην εξουσία.
Η εξουσία είναι το μεγάλο ιστορικό πλυντήριο καθώς τα ξεπλένει όλα!
Αυτό δεν είναι Αριστερά!
Η τερατογέννηση στις πλατείες του μίσους και του διχασμού βρήκε επιτέλους έκφραση στο οξύμωρο της Κυβέρνησης:
Αριστεριστές στις αυταπάτες και νεοφιλελεύθεροι στις νομοθετικές πράξεις με τη βοήθεια ολίγον από ακροδεξιά απόληξη!
Αυτό δεν είναι Αριστερά!
Και για να τελειώνουμε με τις αυταπάτες, αριστερά δεν είναι να δίνουμε επιδόματα στους αδύναμους για να παραμένουν αδύναμοι.
Ούτε αυτό είναι Αριστερά!
Η στήριξη έχει νόημα όταν συνοδεύεται από πραγματικές ευκαιρίες και δυνατότητες στους αδύναμους να αλλάξουν την μοίρα τους
Αν η Ελλάδα πρέπει να είναι μουντή, γκρίζα, στεγνή από φαντασία και πάθος, χωρίς έμπνευση, μονίμως αδρανής και στο τέλος ηττημένη , τότε έχει την κυβέρνηση που της αξίζει. Την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Είναι το σημερινό πρόσωπό της.
Αν η Ελλάδα θέλει να είναι μια φωτεινή, παραγωγική, ελκυστική, ασφαλής και λειτουργική χώρα, τότε σίγουρα πρέπει να αλλάξει πρόσωπο.
Αυτή η εθνική ανάγκη δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους.
Κι αυτό είναι το χρέος μας έναντι στην Ιστορία.
Είναι επείγουσα ανάγκη η Ελλάδα να βρει βηματισμό και πυξίδα.
Να ανοίξει το δρόμο που θα τη βγάλει οριστικά από την κρίση με σίγουρα και αποφασιστικά βήματα και στο συντομότερο δυνατό χρόνο.
Δρόμος που για να είναι ασφαλής και βιώσιμος δεν μπορεί παρά να είναι ευρωπαϊκός, γεγονός που καθιστά την επαναφορά της Ελλάδας στο κεντρικό πυρήνα της Ένωσης ως ισότιμο εταίρο και την ενεργό συμμετοχή της στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, κρίσιμο και επείγοντα εθνικό στόχο.
Δρόμος και στόχος που είναι ανέφικτος χωρίς την επανεκκίνηση και τη δυναμική μιας νέας ανάπτυξης.
Χωρίς την ανασύνταξη της πολιτείας και την ανασυγκρότηση της Δημοκρατίας.
Χωρίς να ανακτήσουν οι Έλληνες στοιχειωδώς την αξιοπρέπεια τους και να πιστέψουν ξανά στις δυνατότητές τους.
Σε ποιους ώμους θα ακουμπήσει αυτό το εγχείρημα αν όχι στους ώμους της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης;
Και πότε θα βάλουμε μπροστά την επίτευξη αυτών των στόχων;
Νομίζω οι απαντήσεις είναι αυτονόητες.
Αν όχι τώρα εμείς, τότε ποιοι και πότε;
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!
Για αυτό και από δω σήμερα απευθύνουμε κάλεσμα – σάλπισμα Συμπαράταξης.
Ελάτε να τα πάρουμε όλα από την αρχή.
Ελάτε να βγάλουμε την πολιτική συμμετοχή από το τέλμα της απαξίωσης.
Ελάτε να ξανακάνουμε κεφαλαίο το Π της Πολιτικής.
Να συνδυάσουμε τις διαχρονικές αξίες του προοδευτικού κινήματος, την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ισότητα, την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη με τη δράση στα επιμέρους καθημερινά.
Με τις λύσεις των προβλημάτων που μας κατατρέχουν συνεχώς, με τα ζητήματα των μεταρρυθμίσεων και παραπέρα των μεγάλων κοινωνικών προσαρμογών, σε έναν αιώνα που τον χαρακτηρίζει η ασύλληπτη ταχύτητα των επαναστατικών αλλαγών σε όλο το εύρος της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Απευθυνόμαστε σε όλους τους δημοκρατικούς προοδευτικούς πολίτες της χώρας.
Στις Ελληνίδες και στους Έλληνες που αγωνιούν για το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους και δεν μπορούν να μένουν βουβοί μπροστά στην παρατεινόμενη ύφεση, τη διαρκή υποβάθμιση και την αποσταθεροποίηση της χώρας.
Εδώ λοιπόν δεν είμαστε για να περισώσουμε ό,τι απέμεινε όπως θέλουν να εικάζουν αντίπαλοι και άσπονδοι φίλοι.
Εδώ είμαστε για την αναγέννηση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, η οποία διαχρονικά έχει αποδειχθεί η μόνη δύναμη που ξέρει και μπορεί να κινεί τα πράγματα εμπρός.
Κοιτάμε τους πολίτες στα μάτια και τους λέμε δυνατά και καθαρά:
ΕΜΕΙΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!
Γιατί μόνο μέσα από αυτή την αναγεννητική συμπαράταξη για την Ελλάδα, για τους Έλληνες, για τη Δημοκρατία, για την Ανάπτυξη, την Αλληλεγγύη, την Κοινωνική Συνοχή μπορούμε να ατενίσουμε ξανά το μέλλον με αισιοδοξία και ρεαλιστικές προσδοκίες.
Μόνο με τη συμπαράταξη των πολλών, τη δύναμη των πολιτών, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα ισχυρό προοδευτικό ρεύμα διακυβέρνησης.
Όχι γιατί μας έλειψε η εξουσία αλλά γιατί λείπει από τη χώρα το εθνικό σχέδιο που θα τη βγάλει ξανά στο φως.
Η ανάταξη προϋποθέτει συμπαράταξη.
Δυνάμεων και ιδεών.
Λογισμό και όνειρο που θα αποτυπώνονται σε ένα εφαρμόσιμο σχέδιο προοδευτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων παντού!
Στο κράτος, στην οικονομία, στους θεσμούς, στο ύφος και το ήθος της διακυβέρνησης, στη λειτουργία του πολιτεύματος.
Η Ελλάδα χρειάζεται «μετάγγιση» ριζικών προοδευτικών μεταρρυθμίσεων στο σώμα της, αλλά καμία προοδευτική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να πετύχει αν δεν την στηρίξουν οι ίδιοι οι πολίτες.
Γι’ αυτό πιστεύουμε πως κάθε τομή στην ελληνική κοινωνία πρέπει να εξασφαλίζει το τετράπτυχο που προανέφερα: «Δημοκρατία – Ανάπτυξη – Αλληλεγγύη – Κοινωνική Συνοχή».
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα από αυτά.
Το είδαν και το κατάλαβαν όλοι πλέον. Με αντι- μνημονιακή ρητορική αλλά σκληρή μνημονιακή πρακτική οδηγεί τη χώρα σε τριτοκοσμικές συνθήκες και το λαό σε περαιτέρω φτωχοποίηση.
Οι ανισότητες διευρύνονται, εμμένοντας σε πρακτικές διακυβέρνησης που ανάγονται στο πιο φαύλο και διεφθαρμένο παρελθόν.
Το «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σύστημα εξουσίας» συμπυκνώνει σήμερα όλη την τοξικότητα των λαθών της μεταπολίτευσης. Της κακής της πλευράς.
Τον κρατισμό, την πελατειακή αντίληψη, το στενό κομματικό συμφέρον, την εχθρότητα στην ιδιωτική οικονομία και την επιχειρηματικότητα.
Ταυτόχρονα δε με τις καθεστωτικές αντιλήψεις και πρακτικές που εφαρμόζει μας γυρίζει ακόμα πιο πίσω.
Η ανάταξη προϋποθέτει μαζί με την συμπαράταξη και την ανάσταση της μεσαίας τάξης. Κι αυτό ιστορικά έχει αποδειχθεί πως μπορούμε να το εγγυηθούμε.
Γιατί είμαστε η δύναμη που αγκαλιάζει την προσπάθεια, τη δημιουργικότητα, την πρόοδο. Η δύναμη που θέλει, ξέρει και μπορεί να ανοίγει δρόμους για την κοινωνική άνοδο.
Ούτε η Δεξιά των συμφερόντων της ελίτ, ούτε ο λαϊκισμός της εκμετάλλευσης της φτώχιας μπορούν να εκφράσουν την ανάγκη μιας ισχυρής μεσαίας τάξης που θα λειτουργεί σταθεροποιητικά και για την οικονομία αλλά και για την δημοκρατία.
Αντικειμενικά, αυτοί οι δύο πόλοι αλληλοτροφοδοτούνται και λειτουργούν συμπληρωματικά.
Οι ομοιότητες στην στάση της Δεξιάς και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τυχαίες:
-και ο δύο τους χέρι – χέρι καταψήφιζαν και κατήγγειλαν όσο ήταν αντιπολίτευση
-λίγο πριν τις εκλογές η ΝΔ παρουσίαζε τις δικές της δήθεν αυταπάτες στα Ζάππεια και ο ΣΥΡΙΖΑ στο περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης
– μετά την ανάληψη των καθηκόντων και η ΝΔ και Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν στροφή στην πραγματικότητα με την διαφορά ότι στον κ. Τσίπρα χρειάστηκαν 6 μήνες και 17 ώρες παραπάνω δήθεν διαπραγμάτευσης.
Και βεβαίως ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ χέρι χέρι σε αγαστή συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια αποσιωπούν τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ 2004-2009, λες και δεν υπήρξε ποτέ!!!
Και όλα αυτά όταν η χώρα βούλιαζε, ο λαός μάτωνε, και το ΠΑΣΟΚ μόνο του προσπαθούσε να σηκώσει το βάρος!
Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα βαθιά συντηρητικό, ανήκει στην πολιτική οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αποτελούσε και αποτελεί τον ιστορικό και ιδεολογικό μας αντίπαλο.
Το ΠΑΣΟΚ και οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές παλεύουν για μια Ευρώπη με περισσότερη δημοκρατία και αλληλεγγύη και θέτουν ως προτεραιότητα την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Η ΝΔ και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, έχουν σαν στόχο μια συγκεντρωτική Ευρώπη με μοναδικό Διακύβευμα την διατήρηση του status quo.
Οι επιμέρους διαφοροποιήσεις που σκηνοθετεί επικοινωνιακά ο κ. Μητσοτάκης, δεν μπορούν να επηρεάσουν τον κεντρικό ιδεολογικό προσανατολισμό της ΝΔ.
O κ. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης θα ακούγονται όλο και πιο ίδιοι σε αυτά που λένε, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται.
Ο κ. Τσίπρας βρήκε τη μαγική λύση.
ΦΟΡΟΙ – ΦΟΡΟΙ – ΦΟΡΟΙ!
Από την άλλη πλευρά ακούμε συνεχώς τον κ. Μητσοτάκη: «ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ-ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ-ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ».
Ποια ανάπτυξη μπορεί να έρθει έτσι; Ποια ανάταξη μπορεί να συμβεί στην οικονομία με την ψυχολογία του λίγου, της στέρησης, της μιζέριας; Ποια μεσαία τάξη μπορεί να βρει χώρο μέσα σε συνθήκες ασφυξίας;
Ε λοιπόν εμείς θα τους χαλάσουμε αυτό το πάρτι !
Είμαστε εδώ, είμαστε ζωντανοί, γινόμαστε κάθε μέρα περισσότεροι και πιο αποφασισμένοι να ξαναπάρει ο λαός μας την τύχη του στα χέρια του.
Είμαστε εδώ για να απελευθερώσουμε νέες κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν να δημιουργήσουν μια νέα οικονομία υψηλής προστιθέμενης αξίας, ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα εγγυάται βιώσιμη ανάπτυξη και κοινωνική αξιοπρέπεια, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Το κάλεσμά μας έχει ένα πολύ πρακτικό δια ταύτα.
Την ανασυγκρότηση της μόνης δύναμης, του δημοκρατικού προοδευτικού πόλου που μπορεί με οργανωμένο και συντεταγμένο τρόπο να οδηγήσει την Ελλάδα στις μεγάλες κατακτήσεις του 21ου αιώνα.
Είναι καθαρό και περήφανο πατριωτικό δημοκρατικό κάλεσμα.
Η πλατιά ανταπόκριση σε αυτό θα επιβεβαιώσει και θα κατοχυρώσει την πολιτική υπεροχή των δημοκρατικών προοδευτικών αρχών και αξιών.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να απαντηθεί και το τρίτο θεμελιώδες ερώτημα.
Που και πως θα πάμε από εδώ και πέρα;
Η χώρα μας έχει ανάγκη από ένα ΝΕΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ, για τον ριζοσπαστικό και κοινωνικά δίκαιο εκσυγχρονισμό της.
Στις σημερινές συνθήκες αυτό το νέο κοινωνικό συμβόλαιο θα πρέπει να σημάνει έναν πραγματικό αναπτυξιακό συναγερμό που πρώτα απ’ όλα θα σαρώσει τις ψευδαισθήσεις ότι:
Η χώρα μπορεί να καταναλώνει χωρίς να παράγει.
Να δανείζεται χωρίς αντίκρισμα.
Να χρεώνεται χωρίς προϋποθέσεις.
Να επαναπαύεται στις επιδοτήσεις και να αγνοεί την παραγωγή.
Να μετατρέπει το κράτος σε φέουδο κομματικών συμφερόντων και πελατειακών σχέσεων και τους φορείς του σε διαμεσολαβητές.
Να σπαταλά τους δημόσιους πόρους χωρίς να μετρά την κοινωνική τους ανταπόδοση.
Να υποτάσσεται σε συντεχνιακές διεκδικήσεις χωρίς να υπολογίζει τους αποκλεισμένους, τους εκτός των τειχών.
Να καλλιεργεί τη λογική της ήσσονος προσπάθειας και να αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε προοδευτική αλλαγή, σε κάθε στοιχειώδη εκσυγχρονισμό.
Πρωταρχικός στόχος της νέας ανάπτυξης είναι η ενίσχυση και αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης και της μεταποίησης που προσθέτει αξία στο προϊόν, δημιουργεί και διασφαλίζει νέες ποιοτικές θέσεις εργασίας και καθιστά την ανάπτυξη αυτοτροφοδοτούμενη.
Σήμα κατατεθέν έχουμε την ποιότητα και την ταυτότητα που αξιοποιεί στο έπακρο κάθε συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας και θεμελιώνεται στην παιδεία, τον πολιτισμό, το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Στην ακμάζουσα παραοικονομία, τον παρασιτισμό, την άνιση κατανομή, τη διασπάθιση και τον άκρατο καταναλωτισμό είμαστε αποφασισμένοι να προτάξουμε την κουλτούρα της παραγωγής, τη δικαιότερης διανομής, της ανταγωνιστικότητας, της εξωστρέφειας και της καινοτομίας.
Νέος εθνικός πλούτος πρέπει να είναι ο πυλώνας μιας νέας εθνικής οικονομίας και ταυτόχρονα να λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της εθνικής μας ισχύος, μέσα σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον ρευστότητας και αβεβαιοτήτων.
Στόχος μας είναι να καταστεί ο έλληνας από μεταπράτης ιδεών, πλούτου και προϊόντων σε πραγματικό παραγωγό και δημιουργό.
Στόχος μας είναι να καταστεί η Ελλάδα από χώρα επαίτης, σε χώρα της εργασίας και της προσπάθειας, δημιουργική και ανταγωνιστική, που θα αναδεικνύει το σύγχρονο Ελληνισμό της γνώσης, της παραγωγής, της καινοτόμου και ευφυούς επιχειρηματικότητας.
Είναι ο μόνος δρόμος για μια νέα παραγωγική και εξωστρεφή μεσαία τάξη που θα διευρύνει τον παραγόμενο πλούτο, θα προωθήσει την απασχόληση και τις θέσεις εργασίας και θα ενισχύσει τη δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος.
Η Ελλάδα της παραγωγής, της δημιουργίας, της νέας, δίκαιης και αναλογικής ευημερίας είναι η αξία και το όραμα που μας εμπνέει και μας οδηγεί.
Μόνο μια αναγεννημένη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη μπορεί να καταστήσει αυτό το όραμα σε πολιτικό πρόταγμα που με την έγκριση των πολιτών μπορεί να ξεκινήσει για να γίνει πράξη.
Γι αυτό και η συμπαράταξη πάνω σε σταθερές βάσεις πολιτικών και ηθικών αξιών και με καθαρές προγραμματικές αρχές είναι μονόδρομος αν θέλουμε να εμπνεύσουμε ξανά την κοινωνία με όρους κινήματος.
Κινήματος δημιουργικότητας, εξωστρέφειας, εθνικής αυτοπεποίθησης, πατριωτικού επιχειρείν, αληθινής κοινωνικής δικαιοσύνης.
Να σηματοδοτήσουμε την επιστροφή της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης στο πολιτικό προσκήνιο, ως της μόνης πολιτικής δύναμης που μπορεί να ενώσει, να συνθέσει, να εξισορροπήσει.
Της μόνης πολιτικής δύναμης που μπορεί να εναρμονίσει λειτουργικά τις σχέσεις Κράτους – Αγοράς – Κοινωνίας ώστε να ανοίξουνε καινούργιοι δρόμοι για τη χώρα και τους πολίτες.
Ταυτόχρονα όμως έχει νόημα να αγωνιστούμε και για μια διαφορετική Ευρώπη.
Σήμερα η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία καλείται να ξεπεράσει την ιστορική αμηχανία της και να καταφέρει να γεφυρώσει τις φιλελεύθερες προτεραιότητες του αυτόνομου και αυτοτελούς ατόμου και των ατομικών δικαιωμάτων, με τα αιτήματα της υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της δημοκρατίας, του δημόσιου συμφέροντος και του εκσυγχρονισμού, με την έννοια του διαρκούς αιτήματος αμφισβήτησης των παραδοσιακών μοντέλων λειτουργίας της κοινωνίας.
Σε αυτήν Ευρώπη πρέπει να φτάσουμε.
Σε μια δημοκρατική και αλληλέγγυα Ευρώπη.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως επειδή δεν υπάρχει ακόμη, θα βγω έξω και θα περιμένω πότε θα αλλάξουν τα πράγματα.
Διότι αυτός ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.
Διεκδικούμε να αλλάξει η Ευρώπη σημαίνει γινόμαστε μέρος αυτής της αλλαγής.
Συμμετέχουμε, διαπραγματευόμαστε, διεκδικούμε, πετυχαίνουμε εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, επιδιώκοντας τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων, που θα φέρει σε υπερέχουσα θέση, σε όλη την Ευρώπη τις προοδευτικές σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις.
Πιστεύουμε στην αξία και τη δύναμη των ιδεών μας.
Πιστεύουμε στην αξία και τη δύναμη του ελληνικού λαού.
Μπορούμε να κάνουμε πραγματικά θαύματα.
Πως όμως;
Με ομοψυχία που προσθέτει και πολλαπλασιάζει και όχι με ταξική αντιπαλότητα που αφαιρεί και διαιρεί.
Αυτό πέτυχε διαχρονικά η συμπαράταξη του λαού με τη δημοκρατική παράταξη και οδήγησε σε μεγάλες κατακτήσεις που άλλαξαν τη μοίρα της χώρας.
Μπορούμε και πάλι.
Μαζί.
Με σεβασμό στην ισοτιμία και τη διαφορετικότητα.
Και να πω και κάτι σε πιο προσωπικό τόνο…
Ανέλαβα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σε μια πολύ δύσκολη και οριακή στιγμή του.
Εδώ οι επιλογές ήταν δύο.
Ή θα κάναμε τα στραβά μάτια και σαν στρουθοκάμηλοι θα χώναμε το κεφάλι μας στην άμμο ή θα παίρναμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Με άλλα λόγια εγώ , ή θα συμβιβαζόμουν αποδεχόμενη την κατάσταση της συμπληρωματικής δύναμης -τσόντας στο διαμορφωμένο πολιτικό σκηνικό, κάτι που βόλευε ίσως προσωπικές φιλοδοξίες των ολίγων ή θα καλούσα ένα γενικό προσκλητήριο να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να ανατρέψουμε τα δεδομένα , να ξανακτίσουμε βήμα- βήμα μια μεγάλη παράταξη στην οποία θα χωράνε τα όνειρα των πολλών για μια καλύτερη ζωή.
Ξέρετε όλοι πια ήταν η απόφαση μου!
Δεν μας ταιριάζει να παραιτηθούμε από την πίστη ότι το αύριο μπορεί να είναι περισσότερο ελπιδοφόρο για όλους μας και ευτυχέστερο για τις γενιές που θα έρθουν μετά από μας.
Η επιλογή μας λοιπόν ήταν αυτονόητη.
Κινηθήκαμε με τόλμη μπροστά. Αποφασιστικά.
Χωρίς όρους , προαπαιτούμενα και μικρομεγαλίστικους ηγεμονισμούς που έχουν ταλανίσει το χώρο μας.
Και γι αυτό δήλωσα ξεκάθαρα πως το αληθινό διακύβευμα είναι η αναγέννηση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης και όχι το ποιος θα είναι ο αρχηγός της.
Οι ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες βάσης με όρους κοινωνίας, τα λύνουν εύκολα αυτά.
Δεν αθροίζουμε μηχανισμούς, αλλά διαμορφώνουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για να βγει μπροστά ένα δημοκρατικό προοδευτικό κίνημα εθνικής αναγέννησης.
Αυτό είναι το μεγάλο και το σπουδαίο. Το μείζον.
Γιατί; Γιατί έτσι, θα εγγυηθούμε στον υπόλοιπο κόσμο πως οι Έλληνες ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ.
Έτσι, θα δώσουμε το δικαίωμα στις νέες γενιές να ονειρευτούν και να πετύχουν λέγοντας ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ.
Γι αυτό κάθε μέρα και περισσότεροι ,παντού, σε όλη την Ελλάδα αποφασίζουν και το λένε:
ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ.
Για να αγκαλιάσουμε την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Για να φέρουμε φως δημοκρατίας, ανάπτυξης, αλληλεγγύης, συνοχής.
Σε όλη την Ελλάδα και για όλους τους Έλληνες, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η νύχτα μας, κράτησε πολύ.
Οι πρώτες αχτίδες μιας νέας ανατολής για την παράταξη μας έχουν ήδη φανεί!
Ένας νέος ήλιος ξημερώνει.
Καλημέρα λοιπόν!!
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!!