Tι ήταν το «Τείχος του Βερολίνου»; Το τελευταίο και πιο εμβληματικό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου; Ενα εσωτερικό σύνορο μιας διαιρεμένης πόλης και μιας διχασμένης μνήμης; Μια ιδιάζουσα «τέχνη του τοπίου», όπως λέει ειρωνικά ένας ήρωας της πρόσφατης ταινίας Μη χαμηλώνεις το βλέμμα; Μια παγίδα θανάτου για όσους επέλεξαν να εγκαταλείψουν τον «παράδεισο του υπαρκτού σοσιαλισμού»; Ενα σουβενίρ για τους τουρίστες που επισκέπτονται το Βερολίνο; Αν κρίνει κανείς από τους τίτλους της διαρκώς αυξανόμενης βιβλιογραφίας, το Τείχος ήταν ίσως όλα αυτά μαζί.

Μια δομική αδυναμία της ελληνικής οικονομίας είναι το πολύ μικρό μέγεθος των επιχειρηματικών μονάδων. Διαθέτουμε το συντριπτικά μεγαλύτερο στην Ευρώπη ποσοστό επιχειρήσεων που απασχολούν λιγότερους από 10 μισθωτούς, καθώς και το διπλάσιο από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο ποσοστό αυτοαπασχολουμένων στο σύνολο των απασχολουμένων. Σε αυτό το αρχιπέλαγος των δραματικά μικρών επιχειρήσεων κινδυνεύουν να πνιγούν η ανάπτυξη, η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Γιατί;

Ο ΣΥΡΙΖΑ εντός μιας δεκαετίας μεταμορφώθηκε. Ξεκίνησε με ισχνή κοινοβουλευτική παρουσία, όταν συγκροτήθηκε το 2004 από την ενοποίηση του Συνασπισμού με μικρότερες δυνάμεις από την ανανεωτική και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Σε διαδοχικές εκλογές μετατράπηκε σε κόμμα εξουσίας. Εγινε αξιωματική αντιπολίτευση, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ξανά.

Το σκεπτικό της καλλιτεχνικής «επέμβασης» που πραγματοποίησαν κατά τη διάρκεια της παρέλασης στον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας εκθέτουν τα 10 κορίτσια που πήραν μέρος στη συγκεκριμένη δράση. Σε κείμενό τους που απέστειλαν στην «Εφ.Συν.» τονίζουν μεταξύ άλλων: «Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. Ισως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά».

Γιατί είναι δύσκολες οι μεταρρυθμίσεις; Γιατί, ενώ το κόστος τους είναι άμεσο, το όφελός τους είναι μελλοντικό – είναι η σύντομη απάντηση. Η κυβέρνηση που θα θελήσει να τις κάνει πληρώνει άμεσα το πολιτικό κόστος (την αποδοκιμασία από όσους θίγονται από αυτές), ενώ το όφελος είναι μελλοντικό και αβέβαιο – ενδέχεται να μην προλάβει να έχει κάποιο πολιτικό όφελος όταν/αν αυτές οι μεταρρυθμίσεις αρχίσουν να αποδίδουν καρπούς και να ενισχύουν την ανάπτυξη.

«Απαιτείται ένα γενναίο άνοιγμα σε όλο τον προοδευτικό κόσμο», για να γίνει «ο προοδευτικός αριστερός πόλος πλειοψηφική δύναμη στην ελληνική κοινωνία απέναντι στη ΝΔ και να κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές», δηλώνει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Αυτή η ερώτηση κυριαρχεί τις τελευταίες ημέρες στις συζητήσεις χιλιάδων μελών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Στόχος μας είναι η υπόθεση αυτή να απασχολήσει πολλούς περισσότερους το επόμενο διάστημα. Κυρίως τη νέα γενιά, όπου στις τελευταίες εκλογές αναδειχθήκαμε πρώτο κόμμα.

“ ... ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ 4,5 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΜΕΤΑΞΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ’37 ΚΑΙ ΤΟ ΠΔ ΤΟΥ ΄91;”!

O ορυμαγδός, που ακολούθησε την επέμβαση της αστυνομίας στους δύο κινηματογράφους που πρόβαλαν το ΤΖΟΚΕΡ, ανέδειξε με τα παρακολουθήματα και την ακραία συζήτηση ένα σημαντικό ζήτημα.

Όχι, δε θα διαβάσετε μια ακόμη κριτική για την πολυσυζητημένη ταινία. Δεν είμαι άλλωστε ο κατάλληλος να το κάνω. Ούτε, όμως, και μια ανάλυση για την ψυχική υγεία και τη μεταφορά της στον κινηματογράφο. Το γεγονός ότι ο Τοντ Φίλιπς δεν κάνει καμία προσπάθεια να κρύψει ότι το Gotham City είναι η Νέα Υόρκη των αρχών της δεκαετίας του ΄80 μας προκαλεί να προσεγγίσουμε τα γεγονότα έξω από το σύμπαν της DC Comics, να τα εντάξουμε στον ιστορικό χρόνο και να συζητήσουμε για το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο διαδραματίζονται.

Γνωρίζετε τι κάνει κάποιος που δεν θέλει να ζυμώσει; Λέω ότι ίσως οδύρεται για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα…

Εχουμε κάνει όλα όσα μπορούσαμε (έστω, τα πιο σημαντικά...) για την αναπτυξιακή εκκίνηση της χώρας και, άραγε, αυτό που μας εμποδίζει είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα 7 δισ. ευρώ, 3,5% του ΑΕΠ; Θα άλλαζε τροχιά η ελληνική οικονομία αν τα πλεονάσματα μειώνονταν στο 2,5% του ΑΕΠ, ήτοι κατά 2 δισ. ευρώ στα επόμενα τρία χρόνια; Λοιπόν, αν είχαν βάση οι κορώνες της αντιπολίτευσης και ειδικά της ελάσσονος (όσον αφορά την οποία, φευ, η επίκληση των πρωτογενών πλεονασμάτων είναι το μοναδικό στοιχείο της «άλλης πολιτικής» που υποτίθεται ότι επεξεργάστηκε…), τότε με αυτά τα 2 δισ. επιπλέον, το κράτος θα άλλαζε τις τύχες της χώρας. Εχουν;

Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν είναι ακόμη γνωστό το κυβερνητικό σχέδιο που ανέλαβε ο Υπουργός Εσωτερικών να παραδώσει στα μέλη της διακομματικής επιτροπής εν όψει της δεύτερης και τελικής(;) συνάντησής τους την προσεχή Δευτέρα.

Θα ήθελα να καταθέσω στο δημόσιο διάλογο τρείς καίριες, κατά την άποψή
μου, επισημάνσεις και να καταλήξω με μια υπόμνηση για το δικαίωμα της εξ αποστάσεως ψήφου των εκτός ελληνικής επικράτειας συμπατριωτών.