Παρά την έξοδο από την «ενισχυμένη επιτήρηση», δρομολογημένη από το 2018, η Ελλάδα δεν επιστρέφει στην «ευρωπαϊκή κανονικότητα», όπως ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης. Αντίθετα, με αποκλειστική ευθύνη δική του, η Ελλάδα γίνεται ξανά «ειδική περίπτωση», όχι μόνο από τη σκοπιά της οικονομίας αλλά και από εκείνη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Το δείχνουν οι διεθνείς αντιδράσεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Επτά χρόνια μετά, η σημασία του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015 παραμένει παρούσα και η αξία του αποδεικνύεται διαχρονική.

Η συζήτηση γύρω από το «Κέντρο» και τον «μεσαίο χώρο» βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου. Χρησιμοποιούνται ποικίλες απόψεις περί «μεσαίου χώρου», η κατάκτηση του οποίου εμφανίζεται να λειτουργεί ως προϋπόθεση εκλογικής επιτυχίας. Στο πολιτικό κέντρο κατά καιρούς αποδίδεται ένας ιδιαίτερος χαρακτηρισμός μια εγγενούς μετριοπάθειας. Στη βάση του λεγόμενου κοινωνικού κέντρου αποδίδεται μία αξίωση κοινωνικής σταθερότητας.

«Δεν πρόκειται μόνο για κορωνο-πληθωρισμό αλλά και για γεοπολιτικο-πληθωρισμό, και για κερδο-πληθωρισμό. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι ο ενεργειακός μετασχηματισμός έχει σχεδιαστεί με κίνητρο το κέρδος και μέσο τις αγοραίες τιμές και τους φόρους καθιστά την ακρίβεια διαρκές πρόβλημα.

Ο κ. Μητσοτάκης έχτισε ένα ευχάριστο θέαμα στη ΔΕΘ πάνω στην άμμο αυθαίρετων υποθέσεων

Όσα είπε ο κύριος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ αποτελούν μια επιτομή αυτού που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «νεοφιλελευθερισμό της ευκολίας και της ανεμελιάς» για το παρόν και το μέλλον. Και τούτο γιατί όσα είπε στηρίζονται σε τρεις αυθαίρετες υποθέσεις.

Η Προγραμματική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. ήταν ένα θετικό γεγονός παρά τις οργανωτικές δυσκολίες που δημιουργεί η πανδημία. Τα εισηγητικά κείμενα ήταν απαιτητικά. Αλλά και οι ομιλίες ήταν σε αντίστοιχα υψηλό επίπεδο. Μου έκανε εντύπωση ότι ομιλίες πολλών μελών δεν περιορίστηκαν σε μια μεταφορά εμπειριών, που και αυτή είναι χρήσιμη, αλλά αποτέλεσαν συμβολές ουσιαστικές, με γνώση και άποψη. Αυτό δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. έχει διαμορφώσει ένα πολύ αξιόλογο δυναμικό από μεσαία στελέχη και μέλη και πρέπει να σκεφτεί τρόπους πληρέστερης και πιο ουσιαστικής αξιοποίησης των δυνατοτήτων τους.

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε τις καταπακτές της δεξιάς πολυκατοικίας και η λεγόμενη «Δεξιά των υπογείων» βγήκε στα ρετιρέ, διεκδικώντας να πάρει τη ρεβάνς, όχι μόνο από την Αριστερά αλλά και από όλους όσους θεωρεί υπεύθυνους για τον παραγκωνισμό της. Γι’ αυτό δεν υπάρχει χώρος για λογικές ίσων αποστάσεων»